Halos mamula na ang pisngi ni Nicole dahil sa pag ubo, dahil kasi sa nerbyos niya sa biglang pag lapit at pag kausap sa kanya ng kanyang boss ay walang pag dadalawang isip na agad niyang kinuha ang inaabot nitong akala niya ay beer iyon pala ay isang matapang na alak ang laman. “Come on Lorenzo it’s just a beer.” Tila inis pang sabi nito sa kanya, ngani ngani niya naman itong kaltokan ng malaks lakas sa ulo at sigawan ng ‘beer lang? Eh halos mamatay matay na ako sa sama at tapang ng lasa niyan eh’ kaya lang syempre hindi niya pwedeng gawin iyon. Dahil una, boss niya ito at alalay lamang siya nito, magka trabaho lamang sila ni hindi nga sila mag kaibigan, pangalawa siya naman din talaga ang may kasalanan. Siya ang kusang kumuha ng ibinigay nitong alak sa kanya at hindi din naman siya nito pinilit na uminom. “A-ang tapang ng-ng l-lasa.” Hindi pa rin maituwid ang salitang sabi ni Nicole, wala na siyang pakialam kung tunog pag ri-reklamo man iyon para kay Alexander Montefalco, hindi
Magbasa pa