All Chapters of Faded Memories (Isle Esme Series #1): Chapter 11 - Chapter 20

Confirm or ignoreBuong gabi ay hindi nawala sa isip ko ang nangyari kanina sa pool. I tried to sleep, pero hindi ko kaya. Every time I think about it, namumula lang ang pisngi ko. Hindi ko tuloy matingnan ng maayos si Blake kanina habang lahat kami ay nasa baba.Pagod ang lahat kaya eleven pa lang ay mga natulog na sila at heto ako. Alas does na ng umaga pero hindi ako makatulog! Umayos ako ng higa sa kama ko at nagkalukbong ng comforter. Madilim na ang pagilid dahil tulog na ang lahat.Umilaw ang cellphone ko kaya kinuha ko iyon sa tabi ng unan ko. Halos mapatayo ako nang makita ang pangalan ni Blake sa screen.He texted me!I bit my lower lip before I clicked his message.Blake:Tulog ka na?Iyon lang nakalagay na mensahe. Umayos ako ng upo bago nagtipa ng mensahe para sa kanya.Ako:Hindi pa. Why?Naka-indian sit ako sa kama habang nakabalot ng comforter ang buong katawan ko hanggang ulo. Nakatingin ako sa cellphone ko na nasa harapan ko. Hinihintay kung mag re-reply siya. Halos m

BabySumapit ang eleven o'clock ng gabi at nandito pa rin kami sa labas. We're all sitting here habang nag-iinuman sila. Bukod sa'kin, lahat sila'y mga legal age na kaya hindi pa pwede dahil seventeen pa lang ako at mapapagalitan ako ng magulang ko.I can drink alcohol when I'm legal age. Five months pa bago ako mag-legal age and that can wait naman."Ava, talagang juice ka na lang?" tanong ulit ni Kath.Pilit nila akong pinapainom ng light drink, but I refused. I can't risk it. Light or hard drink, it's still have an alcohol.Umiling ako. "I told you. My parents will kill me if I drink alcohol," sagot ko."Hayaan mo na, Kath. Respect her parents decision." saway ni Blake. Namumula na siya dahil kanina pa sila nag-iinuman. His cheeks and ears are now turning red because of the alcohol.Ngumuso si Kath. "Okay. Basta once you turned eighteen, you will drink okay?"Tumawa ako bago tumango. "Yes, I will. Wait in months.""When is your birthday?"

AragonNang makapasok kami sa gate ay binati agad ako ng guard namin. Ngumiti lang ako bago tuluyang pumasok sa bahay.Nakita ko si Mang Jose sa garahe namin."Mang Jose, good evening po!" bati ko sa kanya.Ngumiti siya sa'kin bago lumipat sa katabi ko."Good evening po!" bati rin ni Blake."Magandang gabi rin. Ava, kanina pa naghihintay sila Sir. Pumasok na kayo sa loob." sagot niya.Hawak-hawak ni Blake ang kamay ko nang pumasok kami sa loob ng bahay namin. As soon as I opened our double doors, I already saw Daddy. He's standing in front of us with his arms crossed around his chest. Walang emosyon ang mukha niyang tumingin sa amin ni Blake."Daddy." I went to him and gave him a kiss on his cheeks."Good evening po, Sir." magalang na bati ni Blake.Lumabas sila Ate Emerald, Mommy at Lola mula sa sala namin. They are all starring at Blake.Napakamot ng batok si Blake dahil sa hiya at ngumiti lang."Daddy, Mommy, Lola, Ate Emerald. This is Blake, my boyfriend. Blake this is my family."

ProtectiveThree weeks had passed since that happened. Three weeks ago when my first kiss happened. Everytime na naalala ko iyon ay namumula ang pisngi ko. And after that happened, nag-iba na talaga ang nararamdaman ko. And I don't want to feel this way!Hindi ako tanga para hindi maramdaman na iba ang pagtingin ko kay Blake. Kahit ilang beses kong itanggi 'yon sa sarili ko, alam kong ginagawa ko lang tanga ang sarili ko. For the passed three weeks, ang dami ng nangyari. Blake and I become really closed. Lalo na noong nakita namin sila Alison at Jayson sa Mall.Alison has a boyfriend now. Nasaktan si Blake, alam ko. He saw on his own eyes that Alison doesn't love him anymore. That day, he cried on my shoulder.Doon ko na kita kung gaano niya kamahal si Alison. Grabe siya kung magmahal kaya nasaktan siya ngayon ng lubusan. I was just there to comfort him. Wala akong sinabi sa kanya. I was just there to comfort him and to be his crying shoulder while he was crying. Bumuga ako ng hangi

Close"Miss Aragon will participate in Club Day? Tama ba, Ava?" tanong ni Sir Brian.Tumayo ako. "Yes, Sir," sagot ko.Pumayag na 'ko na kumanta para sa Club Day next month. Tama si Daddy na I should be proud of having a good voice. Dapat ipagmalaki ko ang boses ko or kahit anong talent na meron ako. And he's right! I shouldn't be afraid, instead I should be proud because I have talent. Nakikipag-debate nga ako dati noong Junior High, ngayon pa kayang kakanta lang ako?"That's great! April said that you have a nice voice and I'm sure you'll do great on our Club Day. This is your first time here, so it's good to hear that you'll be participating and presenting our section." masayang sabi ni Sir.Ngumiti ako. "Thank you po, Sir! I promise I won't let down our section." matapang na sagot ko."Maganda 'yan!" He said before he faced our class. "If you have a talent, you have to show it. Be proud and make everyone be proud of