All Chapters of Taming My Husband: Chapter 41 - Chapter 50

HINDI PA SIYA nakakalayo nang lingunin niya ang asawa.Damn! Feel na feel ang paliligo! Paano naman siyang hindi na mapakali?!Pero natigilan siya nang maalalang malayo nga pala sila, kapag iniwan niya ang asawa, baka mapaano pa siya. Buntis pa naman. Idadaan na lang niya siguro sa lunok ang lahat.Napababa siya ng tingin sa kaibigan nang gumalawa iyon.“Calm down, friend. Bawal pa,” kausap niya sa sarili.Taas noong bumalik siya at lumapit s kinaroroonan ng asawa.“Ba’t bumalik ka? Naalala mo na? Na, sanay ka makakita ng pakwan?” Parang gusto niyang bumunghalit ng tawa sa sinabi ng asawa. Saan naman nito narinig ang mga ganoong termino?“Naglakad-lakad lang ako para magpakalma,” aniya at naupo sa batuhan.“Sure? Eh, bakit parang hindi ka nagsasabi ng totoo? Ayoko ng sinungaling, BK. Sinasabi ko sa ‘yo. Baka ibalik na kita sa Mama mo.”“Baby naman.” Kumamot pa siya sa ulo. “Fine, I have a horny mood now. Happy?” Natawa lang ang asawa.“Bakit? ‘Di ka naka-iskor kay Amber?”“Daph,”“Sab

HINDI NIYA MAIWASANG mapapikit nang maramdaman ang panaka-nakang pananakit ng tiyan niya. Hawak ni BK ang kamay niya habang lakad-takbo ang ginagawa nila. Akala niya kanian ang layo na nila, pero kung lilingunin niya, hindi pa sila nakakalayo masyado sa bungad ng kakahuyang iyon. At kung makarating na ang mga lalaking iyon sa bungad, siguradong kita sila dahil maliwanag. Ang taas-taas pa ng sikat ng araw. Hingal na hingal na rin siya. Sino bang mag-aakalang pagkatapos ng sarap, hirap naman ang mararanasan niya? Kung alam niya lang, hindi na sana siya nagpadala. Kasalanan niya din ito. Naubos ang lakas niya sa ginawa nila kanina sa ilalim ng talon.Nagkatinginan pa sila ni BK nang makarinig ng mga boses, at mukhang naghiwa-hiwalay ang mga ito makita lang sila.Bakit ba sila hina-haunting? Ano bang kasalanan nila. Napatingin siya sa asawang may hawak na baril. Hindi kaya si BK, at nadamay lang siya? Naalala niyang sa ilalim ng higaan niya iyon nakatago. Kailan pa siya nagkaroon ng bari

NAPAHAWAK SI DAPHNE sa batok nang maramdaman ang pangangalay kakayuko. Kanina pa siya dito sa garden. Ewan, gusto lang niya tumulong sa kasambahay ng mga Hernandez. Iniwan muna siya ng asawa dahil may lalakarin daw siya. May security ang bahay nila kaya malakas ang loob na iniwan siya ni BK. Sa condo kasi nito, mga kasamahan lang nito sa trabaho ang mga nagbabantay sa kanila. Minsan napu-pullout daw kapag may misyon. Eh dito daw sa bahay nila, puno ng security. Pinasadya daw noong nasa serbisyo pa ang panganay nila na si Astin. Retired army at detective din kasi. Inamin na sa kan’ya ang organisasyong kinabibilangan nito. At hindi lang masabi nito ay kung sino ang nag-hire sa agency ng mga ito para proteksyon niya dahil ang pinaka-boss lang daw nila ang may alam. Mas pinili nitong bumali sa serbisyo dahil sa kan’ya. “Okay lang po ba kayo, Ma’am?” tanong sa kan’ya ng isang kasamahan sa hardin. “Okay lang po. Nangalay lang po ako pero okay na po.” Muli niyang tinanggal ang ilang ligaw

“‘WAG NA ‘WAG kang magpapakita sa akin hangga’t hindi mo nakikita ang asawa ko!” sigaw ni BK sa kabilang linya nang tawagan siya ni White para ipaalam na nawawala ang asawa niya. Parang sinisilaban siya dahil sa nalaman. Sino bang hindi? Nawawala ang asawa niya! Paano kung nakuha ito ng mga Frost? Wala namang sinasanto ang pamilyang ‘yon, mga halang ang kaluluwa. Hindi na niya alam ang gagawin kapag nawala pa ang asawa. Sa anak pa nga lang nila, sobrang pighati na ang nadarama niya, ano pa kaya kung pati ang asawa?“Saan ka punta mo, BK?” kunot ang noong tanong ng ama sa kan’ya nang makita siyang pababa ng hagdan. Kasalukuyan niya ring isinusuot noon ang leather jacket.“Hahanapin ko si Daphne, ‘Pa.” Napadaing pa siya nang maramdaman ang pagkirot ng sugat niya. Pinalita na niya ng benda ito para hindi na lumabas ang dugo, fresh na fresh pa ang sugat niya.“Bakit Ano bang nangyari?” “Nawawala siya. Hindi na raw nakabalik nang magpaalam na magbanyo. Humanda sa akin si White kapag may

"H-HUWAG! P-PLEASE! M-MAAWA ka!" sigaw ng asawa, habang pilit na hinuhubad isa-isa ang damit nito ng lalaking nakatalikod. Hindi man lang niya makita ang itsura nito."Tulong, BK! Please, tulungan niyo ako! 'Wag! Maawa ka!"Napakuyom ng kamao si BK nang marinig na naman ang paghingi nang tulong ng asawa.Nagagalit siya sa sarili dahil wala man lang siyang magawa para iligtas ang asawa. Bakit nasa paligid lang siya, at hinahayaang mangyari ito?Ilang beses pang sumigaw si BK para pigilan ang lalaki sa maaring gawin sa asawa, pero hindi man lang siya pinakinggan. Bagkos, pinunit na naman nito ang suot ng asawa, na ikinasigaw ng asawa.Lumapit pa siya sa mga ito at muling sumigaw. Nilakasan pa niya lalo ang boses hanggang sa tuluyan na siyang mawalan ng boses…***Napabalikwas ng bangon si BK bigla. Pawis na pawis ang noo niya dahil sa masamang panaginip na iyon.Ilang araw na ngang nawawala ang asawa niya, at paulit-ulit na napapanaginipan niya ang eksenang nangyari sa Mama ni Daphne. S