All Chapters of Kahit Sino Ka Pa: Chapter 121 - Chapter 130

Pagdating na pagdating niya sasabihin kong pwede na kaming mag isang kwarto.. Tama magiging masaya siya ron and I will say my sorry and lalambingin ko siya and we will have sex.. Ganun lang naman kadaling suyuin ang mga lalaki hindi ba??? Shit ano bang iniisip mo Tiffany.. That's Noah... Hindi siya ganun tipo ng lalaki.. Aminin ko man sa hindi iginalang niya ako sa buong taong relasyon namin.. Hindi uubra sa kanya ang bagay na nasa utak ko.. Mabilis pa sa alas kwatro ako tumayo ng marinig ko ang sasakyan.. Si Noah na yun!! I'm gonna jump into him the moment he came in.. [Lia POV] Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kotse ng pauwi na kami ni Kurt. Masaya ako kahit wala pa rin siyang naaalala sinusubukan naman niyang magpakatatay sa kambal. Siguro para na lang sa mga anak ko ang gagawin ko at hindi na para bumalik pa sakin si Kurt. Naiiyak akong isipin na hindi na kami magkakabalikan pa.. Ang mga panahong masaya kami and so in love sa isa't isa.. Nung una parang aso at puso ha

[Kurt POV] Pag gising ko nasa kwarto na ako.. Binalikan ko ang mga kaganapan kaninang umaga. Bakit ako nagpunta roon?? Bakit ko sila sinundan?? Anu bang pakialam ko kung may kasama siyang iba?? In my mind Sally is still the one.. Naguguluhan na ako sa nararamdaman ko.. Lately napapadalas ang pagsakit ng ulo ko. I just ignored it pero may mga ala alang lumalabas sa utak ko.. May babae, tumatawa siya pero she's not sounds like Sally.. Narinig ko din ang pagtawa ko after nun.. Is it Lia I am laughing with?? "Dinalhan kita ng dinner baka nagugutom ka na.." it's Lia.. She's beautiful.. No wonder kung magkagusto ang Noah na yun sa kanya... But hell no! She's mine.. I mean my twins mom. Oh fuck what is wrong with me.. "Thanks.. sorry nga pala sa inasal ko kanina sa harap ng kaibigan mo." I said it, calmly. "I know it sounds creepy, but I think... Ahmm, I feel like.. Whoo.. How should I say it??" "I-I'm not.. Hmm.. I'm not comfortable seeing you with him.." Hesitantly but I said it, t

" Co-come in.. Don't be shy.. Just come in and feel at home.." masayang pahayag niya at pumasok na lang din ako. " Charlotte? What made you come here?" nangilid ang luha ko ng makita ko siya. Sobrang namiss ko ang baklang to pero saksakan ng gwapo.. "Anu bang klaseng tanong yan, couz! Syempre gusto ka niyang makita.. THE!! Maiwan ko na muna kayo ahhh.. Goodluck.." so pinsan niya pala ang isang yun.. Nakahinga ako ng malalim at kinilig ng kaunti.. Marahil nakwento ako sa kanya ni Oscar kaya kilala ako nito ayeeeehh.. " I know I might be late, but I still want to give it a shot.."

"What is happening, son?!" nag aalala na din si mom. He's acting weird. "May naaalala ka na ba? About us?" hindi ko na pinigil pa ang sarili kong alamin. I want him back. "No! I didn't! But you can't just go with anyone, especially without my permission, Lia." kunot ang noo kong napaisip. Tungkol ba to kay Noah? "Noah is my close friend, Kurt, but okay, I won't go with him if that's what you want." [Noah POV] Kasalukuyan ng inaayos ang kasal namin ni Tiffany. Akala ko talaga ang gabing yon na ang huling pagkikita namin dahil pakakawalan ko na siya. Mabuti na lang at narealize niyang ako pa din ang mahal niya. Nakahanda na ang mga invitation card. Kahit enggrande ang kasal gusto ko mga malalapit lang sa amin ang imbitado. Hindi mawawala syempre ang tropa. Si Lia, malamang isasama niya si Kurt. Ang nag iisa at pinaka mamahal kong kapatid si Charlotte at si Oscar na naging malapit na din sa akin gawa ni Lia. Ngayong araw naisip kong mag take ng leave at dahil off din ni Tiffan

[Tiffany POV] When I woke up, Noah was nowhere to be seen. Nakaramdam ako ng pagkayamot. Bakit wala siya sa tabi ko. We had sex last night, almost everyday we do it. Bumangon ako at hinanap siya. There he goes. "Baby! bat wala ka sa tabi ko pag gising ko?!" I said with pouty lips. "What is wrong, baby? Andito lang ako. I was trying to cook breakfast for my gorgeous wife." malambing niyang paliwanag, hinatak ako sa bewang palapit sa kanya kaya nawala din agad ang masamang gising ko. Napalitan agad ito ng matamis na umaga. "Ayoko!" bulyaw ko sa kanya kunwari pa hard to get ang dating ko. Naningkit ang mata niyang nakakaakit, tumaas ang makapal niyang kilay. I remember when we used to be like this before. Hindi kasi ako mahilig magluto kaya madalas siya ang cook. Si Noah ang in charge sa kusina. "What? Ayaw mo ng breakfast? Anong gusto mo?" He's confused but still looks handsome, wearing an apron, constricting into his masculine body. "No. Hindi sa ganun. Ayokong nagigising ng wala