All Chapters of The Stolen Romance: Chapter 21 - Chapter 27

Kinabukasan buo na ang desisyon ni Mirabel na tulungan ang kaibigan kaya maaga siyang pumasok sa trabaho kahit na ang oras ng pasok niya ay 9 am pa. Kadalasang 7 am dumarating si Clint sa kompanya kaya sinigurado niyang siya ang mauuna dito. Napatingin si Mirabel sa relo niya. "6: 43 pa lang," ani niya. Mahina niyang nilapag sa upuan ang dalawang kape na hawak niya para linisan ang salamin niya dahil sa usok na napunta dito galing sa kape. Nang maibalik niya ang salamin ay agad niyang nilibot ang paningin sa paligid. Wala pang gaanong tao ang dumarating dahil maaga pa.Napayakap siya sa mga braso niya ng biglang malakas na malamig na hangin ang umihip sa kinauupuan niya. "Ang lamig pala talaga kapag ganito kaaga. Kaya ayaw kong maaga pumasok, e. Pero para kay Morissa matitiis ko itong maliit na sakripisyo na ito bilang bawi man lang sa pag papapasok niya sa akin sa malaking kompanya na ito." Napabuntong hininga na lang siya at nakikita niyang buo ng nakalabas ang sikat ng araw k

Marcellus continued to sit in his car, his mind swirling with the revelations of the day. He had always known Morissa's family was complicated, but the presence of Thelma added another layer of complexity that he hadn't anticipated. He found himself drawn to her, her quiet strength and the sadness that seemed to lurk in her eyes. He wanted to understand her story, to uncover the truth that he felt Morissa was hiding.He pulled out his phone and dialed a number, his gaze fixed on the road ahead as he waited for the call to connect."Hello, it's Marcellus. I need a favor," he said, his voice steady. He quickly explained his request, asking for a thorough background check on Thelma. He knew it was an invasion of her privacy, but he felt compelled to find out more about her. There was something about her that intrigued him, a mystery that he felt compelled to solve.After ending the call, he put his car in drive and headed back to the city. As he drove, his mind was filled with thoughts o

Nagising si Thelma mula sa kanyang pagkakatulog, at agad siyang nagtaka sa kanyang kinaroroonan. Hindi niya alam kung nasaan siya at ano ang nangyari. Ngunit biglang bumalik sa kanyang isipan ang malalim na alaala - nanganak siya. "Apo, gising ka na pala," sabi ng Lola niya na nasa tabi ng kama niya, habang nagbabalat ng mga prutas. "Kumain ka na ng breakfast at magpahinga ka pa." Ngunit ang mga salitang iyon ay hindi gaanong nagpatatag sa puso ni Thelma. Naramdaman niyang may kulang, at ang takot ay sumalubong sa kanyang damdamin. "Lola, nasaan ang anak ko?" tanong niya, ang boses ay puno ng pagkabahala. Lumapit si Lola sa kanya, ang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Thelma, hindi ko pa nakikita ang iyong anak, pero alam kong ligtas na siya." Hindi makapagsalita si Thelma, ang puso niya'y naglalaro sa takot at pangamba. "Lola, kailangan kong makita ang anak ko. Baka kinuha na ni Morissa." "Apo, kumalma ka lang. Nandito rin si Morissa, nanganak na rin siya ng batang babae." Sa si

Maagang nagising is Thelma dahil sa mga naii-isip niya. Karga ang anak ay dahan-dahan niyang hinalikan ang noo nito."Hindi ko hahayaang pati ang anak ko ay manakaw pa sa akin."Maya-maya lamang ay nakita niya si Along Pesing na humihikab pa habang papalapit sa kanya."Thelma. Ang aga mo naman ata nagising? Alas sais pa lang ah?""Uhm.. Aling Pesing, pwede ko ba po muna iwan sainyo ang anak ko?""Huh? Bakit? Saan ka pupunta?""May pupuntahan lang po ako sandali. Hindi naman po ako magtatagal.""Huh? Eh mag-agahan ka muna? Mag-lu-luto muna ko ng agahan.""Tulog na naman po si Kio, hindi naman po siya umiiyak ng grabe.""O sige, basta bilisan mo lang ah. Hindi ka pa naman nag-agahan.""Maraming salamat po."Dahan-dahan niyang binigay kay Aling Pesing ang natutulog na anak.'Sandali lang ako anak.'"Mag-iingat ka ah!" saad nito at nakangiting tiningnan ang tahimik na natutulog na sanggol.Napatango naman si Thelma at agad na kinuha ang jacket niya na puti at may hood. Mabilis siyang naka