"Ayaw kong pilitin pa si Thelma, Mom. Mas lalo lang akong naiinis sa babaeng 'yun. Kung wala lang talaga akong kailangan sa kanya baka matagal ko na siyang sinampal.""Calm down, my dear. Ang baby mo," saad ni Devy habang hianhaplos ang likod ng anak para pakalmahin."Anong baby ma? Wala ngang laman—"Hindi na niya natapos ang sasabihin ng biglang takpan ang bibig niya. "Mom?" nagtatakang tanong niya sa kanyang ina."Your dad is here! He might hear you!" bulong nito sa kanya at biglang nanlaki ang mga mata niya nang mapagtanto ang sinabi ng ina."Oo nga pala. I'm sorry, Mom.""Mabuti na lamang at nasa office ang, Daddy, mo dahil kung hindi baka isang sekreto mo na ang nabunyag.""Well, it's impossible for Dad to get angry at me because i'm her favorite princess.""Kahit na. We can't let him know until that woman's child is not in our possession. You want Marcellus to be with you, right?"Tumango siya dito bilang sagot."Then don't say a thing in front of your Dad.""Oo nga pala, Mom
Nagising si Thelma mula sa kanyang pagkakatulog, at agad siyang nagtaka sa kanyang kinaroroonan. Hindi niya alam kung nasaan siya at ano ang nangyari. Ngunit biglang bumalik sa kanyang isipan ang malalim na alaala - nanganak siya. "Apo, gising ka na pala," sabi ng Lola niya na nasa tabi ng kama niya, habang nagbabalat ng mga prutas. "Kumain ka na ng breakfast at magpahinga ka pa." Ngunit ang mga salitang iyon ay hindi gaanong nagpatatag sa puso ni Thelma. Naramdaman niyang may kulang, at ang takot ay sumalubong sa kanyang damdamin. "Lola, nasaan ang anak ko?" tanong niya, ang boses ay puno ng pagkabahala. Lumapit si Lola sa kanya, ang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Thelma, hindi ko pa nakikita ang iyong anak, pero alam kong ligtas na siya." Hindi makapagsalita si Thelma, ang puso niya'y naglalaro sa takot at pangamba. "Lola, kailangan kong makita ang anak ko. Baka kinuha na ni Morissa." "Apo, kumalma ka lang. Nandito rin si Morissa, nanganak na rin siya ng batang babae." Sa si
Alas sais na ng umaga at bumaba na si Morissa dahil nabasa niya ang text ni Marcellus na bibisita ito sa bahay kaya nagmadali siyang bumaba at ginising ang mommy niya na tulog na tulog sa sofa. "Mom! Wake up! Marcellus is coming! He needs to see na ako ang nag-aasikaso sa bata baka makahalata siya na wala akong pakialam dyan." "O sige sige anak. Ikaw na muna bahala dyan. Pagnaka-alis na si Marcellus tawagin mo na lang ako sa taas. Siya nga pala kumuha ka ng personal yaya niyan ah, napupuyat ako sa batang 'yan, iyak ng iyak." "Oo, maghahanap ako. Sa ngayon umakyat ka na dahil sandali na lang ay nandito na 'yun." Ilang minuto pa lang ay nakarinig na si Morissa na may nagdo-doorbell na sa kanolang pinto. Agad siyang tumayo at binuksan ang pinto, bumungad si Marcellus na bagong ligo at sobrang bango pa. 'Sabagay ano ba naman aasahan ko eh kompanya niya ay pabango. This man never disappoints me. I love him even more.' "Hey, Morissa? Can I come in?" "O-Of course! Come in. Napa-aga ka
Maagang nagising is Thelma dahil sa mga naii-isip niya. Karga ang anak ay dahan-dahan niyang hinalikan ang noo nito."Hindi ko hahayaang pati ang anak ko ay manakaw pa sa akin."Maya-maya lamang ay nakita niya si Along Pesing na humihikab pa habang papalapit sa kanya."Thelma. Ang aga mo naman ata nagising? Alas sais pa lang ah?""Uhm.. Aling Pesing, pwede ko ba po muna iwan sainyo ang anak ko?""Huh? Bakit? Saan ka pupunta?""May pupuntahan lang po ako sandali. Hindi naman po ako magtatagal.""Huh? Eh mag-agahan ka muna? Mag-lu-luto muna ko ng agahan.""Tulog na naman po si Kio, hindi naman po siya umiiyak ng grabe.""O sige, basta bilisan mo lang ah. Hindi ka pa naman nag-agahan.""Maraming salamat po."Dahan-dahan niyang binigay kay Aling Pesing ang natutulog na anak.'Sandali lang ako anak.'"Mag-iingat ka ah!" saad nito at nakangiting tiningnan ang tahimik na natutulog na sanggol.Napatango naman si Thelma at agad na kinuha ang jacket niya na puti at may hood. Mabilis siyang naka
"Wala kang magagawa, Thelma. Ayaw mo man o gusto ay sasama ka sa akin. Maging ako, ayaw kitang kunin, pero dugo ko pa rin ang nanalaytay sa iyo," wika ni Mauricio Ferrer habang naka-pandekwatrong upo sa isang gawa sa kawayang upuan at sinisindihan ang tubo ng sigarilyo na hawak nito. "Pero...mas gusto ko po rito," wika ni Thelma pero bumuga lamang ng usok ang kanyang ama at matalim na tumitig sa kanya. "Huwag ka ng magmatigas! Gusto ng ina ko na kunin kita dahil kung hindi ay hindi niya ako mamanahan," walang emosyong saad nito at huminga ng malalim at tumayo na sa pagkaka-upo nito."Huwag kang mag-alala dahil hindi naman kita ipapakilala bilang anak ko. Mamumuhay ka sa mansyon bilang isang katulong, 'yun ang kasunduan namin ng lola mo. Wala dapat maka-alam na may anak ako sa labas dahil masisira ang imahe ko at ng mga Ferrer, naiintindihan mo?" Pahabol na saad nito kay Thelma pero wala lang siyang imik at marahang napatango. Kung siya ang papiliin ay mas mabuting nandito siya mag-is
Lunod na lunod na si Thelma sa ginagawa sa kanya ng lalaking kahalikan nito ngayon. May napapahiyaw rin na mga manonood at ang iba naman ay nagpatuloy lamang sa pakikipag sayaw. "You really make me hot, Milady," asik ng lalaki sa baritonong boses nito. Thelma unconsciously smiled from what he heard from the man. Maya-maya lang ay naramdaman niya na binuhat siya nito in a bridal position habang papalayo sa marami tao na nasa loob ng bar. Nawala sa pandinig ni Thelma ang maingay na tugtog kaya biglang kumalma ang isip niya at ipinilig ang ulo nagbabakasakaling matauhan siya pero naramdaman niyang ibinagsak siya ng lalaki sa isang malambot na kama. Nanlalabo ang tingin na pinagmasdan niya ang lalaking bumuhat sa kanya pero bigo pa rin siya na makilala ito. Maya-maya pa ay nagsimula na naman nitong ilapit ang mukha sa kanya at nakaramdam siya ng animo'y kuryenteng tumawid sa pagitan nila. Nagkatitigan sila nang matagal kahit na pareho silang estranghero sa isa't isa ay parang may koneks
"Pa! Huwag po! Parang awa niyo na!" Umiiyak na wika ni Thelma habang tinatamo ang masasakit na hampas sa likod ng kanyang ama gamit ang sinturon na binigay ng kanyang pangalawang ina. Rinig niya ang paghagikhik ni Morissa kaya napatuon ang tingin niya roon pero inirapan lamang siya nito at bumalik na sa pagkain ng almusal nito. "You are not allowed to go out in your room until I told you so!" Sigaw ng ama niya matapos siyang hagupitin ng sinturon nito sa likod niya. Nagalit din ang ama niya dahil sa suot niya na kita na pati likod niya. "Hon, Ang blood pressure mo niyan!" Pagsabat ng step-mom ni Thelma na narinig niya galing sa labas ng kwarto. "Nag-sisisi akong kinuha ko pa yan doon, dapat sana pinabayaan ko na yan kung hindi lang naki-usap si mama na kunin yan hinding-hindi ko yan papa-apakin sa bahay ko. Isa lamang siyang kahihiyan sa pamilyang 'to!" Sigaw ng ama niya na sinasadyang lakasan ang boses para marinig niya. Sa direksyon nito ay mukhang
Nawala din ang pag-aalala ni Thelma dahil hindi na ni-lock ng step mother niya ang kanyang kwarto dahil narinig niya ang boses nito at yabag nito paakayat sa kwarto nito. Ilang oras lang ay dumating si Morissa habang sumisigaw kaya tila naalimpungatan siya sa sandaling pagkaka-idlip at napabangon. "Mom! Mom! I'm hungry! Where is Thelma!?" Inis na sigaw nito sa labas. "Oh, honey! You're already here!" Wika ni Devyn sa kanyang anak na nakabusangot. "Where is that slapsoil bitchichay!? Nagugutom na ako!" Pagpadyak nito sa sahig at inis na tinungo ang sofa na sinundan naman ni Devyn. "Nakalimutan mo na ba? She's locked in her room, she can't go out," wika ni Devyn na ikinabusangot ulit ng anak na dahilan para inis na mapasabunot sa buhok nito. "Urgh! I'm really pissed right now! How can we eat? Malilintikan talaga sa akin 'yang bitchichay na 'yan!" Mabilis na tumayo si Morissa sa pagkaka-upo at mabilis na tinungo ang kwarto ni Thelma na ik
Maagang nagising is Thelma dahil sa mga naii-isip niya. Karga ang anak ay dahan-dahan niyang hinalikan ang noo nito."Hindi ko hahayaang pati ang anak ko ay manakaw pa sa akin."Maya-maya lamang ay nakita niya si Along Pesing na humihikab pa habang papalapit sa kanya."Thelma. Ang aga mo naman ata nagising? Alas sais pa lang ah?""Uhm.. Aling Pesing, pwede ko ba po muna iwan sainyo ang anak ko?""Huh? Bakit? Saan ka pupunta?""May pupuntahan lang po ako sandali. Hindi naman po ako magtatagal.""Huh? Eh mag-agahan ka muna? Mag-lu-luto muna ko ng agahan.""Tulog na naman po si Kio, hindi naman po siya umiiyak ng grabe.""O sige, basta bilisan mo lang ah. Hindi ka pa naman nag-agahan.""Maraming salamat po."Dahan-dahan niyang binigay kay Aling Pesing ang natutulog na anak.'Sandali lang ako anak.'"Mag-iingat ka ah!" saad nito at nakangiting tiningnan ang tahimik na natutulog na sanggol.Napatango naman si Thelma at agad na kinuha ang jacket niya na puti at may hood. Mabilis siyang naka
Alas sais na ng umaga at bumaba na si Morissa dahil nabasa niya ang text ni Marcellus na bibisita ito sa bahay kaya nagmadali siyang bumaba at ginising ang mommy niya na tulog na tulog sa sofa. "Mom! Wake up! Marcellus is coming! He needs to see na ako ang nag-aasikaso sa bata baka makahalata siya na wala akong pakialam dyan." "O sige sige anak. Ikaw na muna bahala dyan. Pagnaka-alis na si Marcellus tawagin mo na lang ako sa taas. Siya nga pala kumuha ka ng personal yaya niyan ah, napupuyat ako sa batang 'yan, iyak ng iyak." "Oo, maghahanap ako. Sa ngayon umakyat ka na dahil sandali na lang ay nandito na 'yun." Ilang minuto pa lang ay nakarinig na si Morissa na may nagdo-doorbell na sa kanolang pinto. Agad siyang tumayo at binuksan ang pinto, bumungad si Marcellus na bagong ligo at sobrang bango pa. 'Sabagay ano ba naman aasahan ko eh kompanya niya ay pabango. This man never disappoints me. I love him even more.' "Hey, Morissa? Can I come in?" "O-Of course! Come in. Napa-aga ka
Nagising si Thelma mula sa kanyang pagkakatulog, at agad siyang nagtaka sa kanyang kinaroroonan. Hindi niya alam kung nasaan siya at ano ang nangyari. Ngunit biglang bumalik sa kanyang isipan ang malalim na alaala - nanganak siya. "Apo, gising ka na pala," sabi ng Lola niya na nasa tabi ng kama niya, habang nagbabalat ng mga prutas. "Kumain ka na ng breakfast at magpahinga ka pa." Ngunit ang mga salitang iyon ay hindi gaanong nagpatatag sa puso ni Thelma. Naramdaman niyang may kulang, at ang takot ay sumalubong sa kanyang damdamin. "Lola, nasaan ang anak ko?" tanong niya, ang boses ay puno ng pagkabahala. Lumapit si Lola sa kanya, ang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Thelma, hindi ko pa nakikita ang iyong anak, pero alam kong ligtas na siya." Hindi makapagsalita si Thelma, ang puso niya'y naglalaro sa takot at pangamba. "Lola, kailangan kong makita ang anak ko. Baka kinuha na ni Morissa." "Apo, kumalma ka lang. Nandito rin si Morissa, nanganak na rin siya ng batang babae." Sa si
"Ayaw kong pilitin pa si Thelma, Mom. Mas lalo lang akong naiinis sa babaeng 'yun. Kung wala lang talaga akong kailangan sa kanya baka matagal ko na siyang sinampal.""Calm down, my dear. Ang baby mo," saad ni Devy habang hianhaplos ang likod ng anak para pakalmahin."Anong baby ma? Wala ngang laman—"Hindi na niya natapos ang sasabihin ng biglang takpan ang bibig niya. "Mom?" nagtatakang tanong niya sa kanyang ina."Your dad is here! He might hear you!" bulong nito sa kanya at biglang nanlaki ang mga mata niya nang mapagtanto ang sinabi ng ina."Oo nga pala. I'm sorry, Mom.""Mabuti na lamang at nasa office ang, Daddy, mo dahil kung hindi baka isang sekreto mo na ang nabunyag.""Well, it's impossible for Dad to get angry at me because i'm her favorite princess.""Kahit na. We can't let him know until that woman's child is not in our possession. You want Marcellus to be with you, right?"Tumango siya dito bilang sagot."Then don't say a thing in front of your Dad.""Oo nga pala, Mom
Marcellus continued to sit in his car, his mind swirling with the revelations of the day. He had always known Morissa's family was complicated, but the presence of Thelma added another layer of complexity that he hadn't anticipated. He found himself drawn to her, her quiet strength and the sadness that seemed to lurk in her eyes. He wanted to understand her story, to uncover the truth that he felt Morissa was hiding.He pulled out his phone and dialed a number, his gaze fixed on the road ahead as he waited for the call to connect."Hello, it's Marcellus. I need a favor," he said, his voice steady. He quickly explained his request, asking for a thorough background check on Thelma. He knew it was an invasion of her privacy, but he felt compelled to find out more about her. There was something about her that intrigued him, a mystery that he felt compelled to solve.After ending the call, he put his car in drive and headed back to the city. As he drove, his mind was filled with thoughts o
"Kaya mo 'yan, Morissa, nandito lang ako," saad ni Mirabel nang nasa pinto na sila ng opisina ni Marcellus. "Papasok na ako, bumalik ka na sa trabaho mo." Tumango naman si Mirabel at tumalikod na habang siya naman ay bumuntong hininga bago pumasok sa pinto. Bumungad sa kanya si Marcellus habang walang emosyon itong nakatingin sa mga papeles na pinipirmahan nito. "Marcellus, are you busy? Please let's talk," said ni Morissa kaya sumenyas ito kay Clint kaya nakapasok na ito sa opisina nito."Anong kailangan mo rito, Morissa?" walang emosyong wika nito na mas lalong nakapag pakaba sa kanya."H-Hindi ka ba galit sa akin?""Galit? Bakit? May nagawa ka bang ikakagalit ko?"Tila nabunutan ng tinik si Morissa nang sabihin iyon ni Marcellus."W-Wala. Wala naman. K-Kamusta ka? Kumain ka na ba? Matagal na tayong hindi nagkakausap dahil lagi kang busy," saad ni Morissa kaya napa-angat ng ulo si Marcellus habang kunot ang noo. Tumitig ito sa kanya ng ilang segundo at tumawa ng pagak."I am not
Kinabukasan buo na ang desisyon ni Mirabel na tulungan ang kaibigan kaya maaga siyang pumasok sa trabaho kahit na ang oras ng pasok niya ay 9 am pa. Kadalasang 7 am dumarating si Clint sa kompanya kaya sinigurado niyang siya ang mauuna dito. Napatingin si Mirabel sa relo niya. "6: 43 pa lang," ani niya. Mahina niyang nilapag sa upuan ang dalawang kape na hawak niya para linisan ang salamin niya dahil sa usok na napunta dito galing sa kape. Nang maibalik niya ang salamin ay agad niyang nilibot ang paningin sa paligid. Wala pang gaanong tao ang dumarating dahil maaga pa.Napayakap siya sa mga braso niya ng biglang malakas na malamig na hangin ang umihip sa kinauupuan niya. "Ang lamig pala talaga kapag ganito kaaga. Kaya ayaw kong maaga pumasok, e. Pero para kay Morissa matitiis ko itong maliit na sakripisyo na ito bilang bawi man lang sa pag papapasok niya sa akin sa malaking kompanya na ito." Napabuntong hininga na lang siya at nakikita niyang buo ng nakalabas ang sikat ng araw k
Habang lumalaki ang frustation ni Morissa, alam niyang kailangan niyang kumilos. Nagdesisyon siyang bisitahin ulit si Thelma, umaasang makumbinsi niya itong bumalik sa bahay. "Basta, Mom! Kailangan kong makita si Thelma. Ako mismo ang mag-aayos nito!" deklara ni Morissa, habang kinukuha ang kanyang coat at nagmamadaling lumabas ng bahay. Samantala, nasa bahay ni Lola Claudia si Thelma, hindi pa rin sigurado sa gagawin. Ligtas siya rito, malayo kay Morissa at sa kanyang mga plano, ngunit hindi maiwasang mag-alala kung ano ang susunod na gagawin ni Morissa. Bigla, may kumatok sa pinto. Tumalon ang puso ni Thelma. May kutob siya kung sino ito. Binuksan niya ang pinto at nakita si Morissa, namumugtong mga mata mula sa pag-iyak. "Thelma, kailangan nating mag-usap," sabi ni Morissa, sinisikap na panatilihing steady ang kanyang boses. Nagulat si Thelma. Hindi pa niya nakita si Morissa na ganito dati. Sa kabila ng kanyang mas mabuting pagpapasiya, inanyayahan niya si Morissa na pumasok.
The next day, Morissa arrived at Donya Claudia's house determined to confront Thelma. As she approached the garden, she found Thelma quietly tending to the plants. "Thelma, we need to talk," Morissa declared, arms crossed, her expression stern. Thelma looked up, her face showing a mix of surprise and apprehension. "Ano 'yun, Morissa?" "Bakit mo ako iniiwasan? May ginawa ba kaming mali sa 'yo? May nagawa ba gaming ayaw mo? Bakit ka nag layas?" Morissa said at iniabot ang kamay ni Thelma. "P-Pasensya na, Morissa pero hindi na ako babalik doon. Nasabi naman na sa 'yo ni Lola 'di ba? Hindi pwedeng dalawa tayong buntis ang sabay na aalagaan ng mama mo. Mas maaalagaan ka ng mama mo kapag wala ako doon," paliwanag ni Thelma at inialis ang kamay ni Morissa na nakahawak sa kamay niya. Nakita niya ang biglang pag babago sa timpla ng mukha nito. "So that's it? You're just gonna leave pagkatapos ng mga magagandang pinakita namin sa iyo? Hindi naman kami nag rereklamo na nandoon ka at kahit