Nawala din ang pag-aalala ni Thelma dahil hindi na ni-lock ng step mother niya ang kanyang kwarto dahil narinig niya ang boses nito at yabag nito paakayat sa kwarto nito.
Ilang oras lang ay dumating si Morissa habang sumisigaw kaya tila naalimpungatan siya sa sandaling pagkaka-idlip at napabangon.
"Mom! Mom! I'm hungry! Where is Thelma!?" Inis na sigaw nito sa labas.
"Oh, honey! You're already here!" Wika ni Devyn sa kanyang anak na nakabusangot.
"Where is that slapsoil bitchichay!? Nagugutom na ako!" Pagpadyak nito sa sahig at inis na tinungo ang sofa na sinundan naman ni Devyn.
"Nakalimutan mo na ba? She's locked in her room, she can't go out," wika ni Devyn na ikinabusangot ulit ng anak na dahilan para inis na mapasabunot sa buhok nito.
"Urgh! I'm really pissed right now! How can we eat? Malilintikan talaga sa akin 'yang bitchichay na 'yan!" Mabilis na tumayo si Morissa sa pagkaka-upo at mabilis na tinungo ang kwarto ni Thelma na ikina-igtad naman nito dahil sa malakas na katok ng kanyang step-sister na si Morissa.
Kasabay ng pagkatok ng malakas nito ang malakas rin na pintig ng puso niya. Sa isip ni Thelma ay baka saktan na naman siya nito kaya hindi siya lumapit sa pinto para pagbuksan ito.
"Open the door, bitchichay!" Morissa growled outside the door.
Nangingiming tumayo si Thelma at nanginginig ang kamay na humawak sa door knob.
"Naka-lock ang pinto, Morissa. Hindi ako makakalabas," dahilan ni Thelma na mas lalong ikina-init ng ulo ni Morissa.
"The hell! Pagnaka-labas ka talaga malilintikan ka sa 'kin!" Sigaw ng step sister niya at inis na napapadyak sa sahig pagkatapos ay papalayo na.
"We'll just order food, Morissa." Komento ng ina ni Morissa na si Devyn.
"Whatever, Mom!" Inis na dabog nito at mabilis na umupo sa sofa pagkatapos ay huminga ng malalim.
"Bakit ba ang init ng ulo mo ngayon?" Usisa ni Devyn sa anak pero umirap lang si Morissa sa hangin.
"It's a long story Mom!" hindi na mai-guhit ang mukha nito dahil sa pagkakabusangot.
"You can open it to me," offer ng ina dito pero ngumuso lang ito at napabuntong hininga na animo'y sumuko na sa pangungulit ng ina.
"Denise, that bitch who seduced my boyfriend is copying my fashion style! Biruin mo, Mom, she's wearing the same dress that cost thousands but when I saw it na suot niya pumangit lang sa kanya at nagmukha pang basura itong damit na suot ko! You know I hate it, Mom! Gusto ko ako lang ang nagmamay-ari 'nun. Ayoko na may kapareho sa kahit anong bagay and that bitch knows it kaya gusto niya akong galitin! But, why did she have that? How can she afford that!?" Pagmamaktol nito na. Dinaluhan naman siya ng ina at umupo sa tabi niya habang hina-haplos haplos ang buhok niya.
"Next time, Morissa, anak you can tell me the most expensive clothes you desired to wear. We'll buy it. Siguraduhin natin na walang matirirang damit na katulad 'nun para siguradong walang mahahanap 'yang Denise na 'yan ng damit na katulad ng sa 'yo. Ang ganda ganda ng anak ko para galitin noh! No one is more beautiful than you, remember that," pag-aalo ng ina dito na naging dahilan para maniwala si Morissa sa ina at mapangiti.
"You really know me, Mom. You're right. I'm gorgeous, beautuful, fairy, and dyosa sa balat ng earth na ito," wika nito na ikinatango naman ng ina.
"That's my girl," proud na wika ng ina nito.
"But, Mom. I'm really hungry. We just let Thelma cook our food and then lock her later after she finished cooking," wika ni Morissa na ikinatango naman ng ina. Wala rin kasi sa hilig ng mag-ina ang mag-luto lalo pa't lahat ng gawain sa bahay ay nai-asa na lahat kay Thelma.
"Your Dad won't scold you anyway. Your his most favorite daughter," malawak na ngiting wika ng ginang na tinanguan naman ng anak.
"Where is the key, Mom?" Tanong ni Morissa sa ina.
"It's here," abot nito matapos kunin ang susi sa bulsa nito.
"Kailangan mo munang mag-luto ng pagkain namin, Thelma. You can't just sit there and sleep. Akala mo nakatakas ka na sa gawain dito sa bahay? Tsk! Nagkakamali ka!" Duro nito sa noo ni Thelma. Ramdam ni Thelma ang diin pero hindi niya man lang ginawang iwasan ito dahil sa takot na baka saktan lang siya nito."You have lot of works to do when Dad already gave you permission na lumabas sa lungga mong katulad ng daga, tsk, ewwww! Sige na, shooo, shoooo. Start cooking," wika nito pagkatapos ay tumungo na si Thelma sa kusina para maghanda ng lulutuin na pagkain ng kanyang step mother at sister.
Mag-aalas diyes na ng gabi at tapos na rin ang dalawa maghapunan pero hindi pa rin su Thelma makalabas kaya agad siyang naghanap ng paraan para makakain. Nakakaramdam na rin kasi siya ng panghihina at pagkalam ng sikmura. Sa pagkaka-alam niya ay nasa kanya-kanya na nilang kwarto ang step-mom at step-sister niya kaya nagpasya siyang lumapit sa pinto ay idikit ang tenga sa pinto para makiramdam at makasigurado pa rin.
Pinihit niya ang door knob sa pag-aakalang hindi iyon lock pero ilang beses na niyang pinipihit ay hindi na talaga mabuksan. Matapos ang ilang beses niyang pag-subok na bukas ang pinto ay sumuko na rin siya dahil sa nakalock nga talaga ito. Maaaring ni-lock ito ni Morissa para masigyradong hindi siya makalalabas. Pinanghinaan na rin siya ng loob katulad ng panghihina ng kanyang mga tuhod kaya unti-unti na lang siyang napa-upo sa sahig at nawawalan na ng pag-asa.
Ilang sandali lang ay sumagi sa isip niya ang nangyari na naman noong isang araw at ang dahilan ng kanyang pagkakakulong sa kwarto niya.
"Milady..." Paulit-ulit na nag-echo iyon sa isip niya kaya mabilis niyang iniling ang ulo niya.
Hindi man niya aminin sa sarili pero sobrang lambing ng pagkakatawag sa kanya ng lalaking iyon. Halo sa tono ng boses na iyon na akala niya'y magkakilala na silang dalawa o matagal ng magkasintahan dahil sa pakiramdam na idinudulot nito sa kanya. 'Yun lamang ang naiwan sa ala-ala niya ang katagang iyon pero hindi niya maalala ang mukha nito. Sobrang pamilyar rin ang lahat na paghaplos nito sa kanyang katawan pero ang inaalala niya ay hindi niya man lang napagmasdan ang mukha nito ng buong-buo maging sa kanilang pag-iisa ng gabing iyon.
KINAUMAGAHAN ay nakarinig si Thelma ng paggalaw ng door knob sa pinto ng kwarto niya kaya agad siyang napa-igtad at napatingin doon.
Iniluwa ng pintong iyon ang kanyang ama na sing-lamig pa rin ng yelo ang mga tingin nito sa kanya.
"You are now allowed to go out in your room. Remember this, Thelma, you are free to wonder in this house only. You are not allowed ro go outside anymore dahil panglalandi lang ginagawa mo," tiim bagang turan nito. Gusto man ni Thelma na mangatwiran dito pero hindi niya magawa dahil sa sobrang dilim ng awra nito."Nagkakaintindihan ba tayo, Thelma!?"
Agad siyang tumango at nagwika,"O-Opo, papa."
Pagkatapos ay tinalikuran na siya nito. Nanginginig na rin ang kamay niya dahil hindi pa siya nakakain simula kagabi. Agad siyang tumalima at pumuntang kusina para maghanap ng makakain. Kumuha siya ng saging sa mesa at binalatan ito habang nanginginig ang mga kamay niya. Naka-ilan lamang siyang subo noon nang makarinig siya ng mataas at nakakatakot na bosess galing sa kanyang pangalawang ina.
"What are you doing? Why are eating that?" nakataas ang kilay na wika nito habang mabilis na lumapit ito sa kanya.
"Nagugutom na po a-ako, ka-kagabi pa po ako h-hindi nakaka-"
"Wala akong pakialam, Thelma! Ibaba mo 'yan at tigilan mo ang oamemeste ng mga pagkain dito dahil walang pagkain na para sa 'yo dito. Kung hindi ka namin binibigyan ng pagkain hindi ka pwedeng kumain! Intiendes!?" Sigaw nito sa kanya at mabilis na inagaw ang saging sa kanya pagkatapos ay tinapak-tapakan ito. Hindi pa ito nakuntento at sinampal pa siya ng pagkalakas-lakas nang pigilan niya ito.
"Mom? What's happening here?" Asik ni Morissa na kabababa lang ng kanyang kwarto. Naalimpungatan siya ng marinig niya ang kanyang ina na sumisigaw sa baba kaya agad siyang tumalima at bumaba.
"Nothing, dear. I'm just teaching her a lesson. A pest is a pest. She can't just eat these foods dahil wala naman siyang nai-ambag sa pamamahay na 'to kundi ang maging pabigat," wika ng ina ni Morissa.
Gusto ni Thelma na sumagot rito, sigawan ang mga ito dahil sa mga ginagawa ng mga ito sa kanya pero wala siyang karapatan dahil isa lamang siyang alila sa bahay na ito. Malala pa ay tinuturing siyang parang isang ipis ng pamilyang ito na tinatapak-tapakan lamang siya.
"You know what, Mom? Just ignore her. You have to start your day with a fresh and a calm day," pagkakalma ni Morissa sa ina pero binalingan niya si Thelma na nakayuko at kinukutkot ang kuko."And you...bitchichay. Magluto ka na dahil may aalis kami."
Tumalikod na ang dalawa at tanging pagbuntong-hininga lamang ang nagawa ni Thelma habang pinagmamasdan ang dalawang mag-ina na tumungo sa garden.
Araw-araw niyang hinihiling na sana makahanap siya ng paraan para maka-alis sa pamamahay na ito pero hindi niya pa alam kung kailan o saan siya tatakbo dahil sa mga panahong ito ay wala rin siyang matatakbuhan pa.
MAGICAL SCENT COMPANY.
"Akala ko po, Sir, hindi ka mahilig mag-bar? What happened? Anong milagro po ba ang nakapagpa-punta sa 'yo 'dun? Sa pagkaka-alam ko you don't have an appointment in that bar?" Turan ni Clint na secretary niya.
"Good morning, Sir," Nakangiting bati ng isang babaeng empleyado kay Marcellus. Tinanguan niya lamang ito habang patungo sila opisina niya kasunod ang kanyang secretary.
"She's busted, Sir. Seems like she prepared her looks for you today. Why didn't you just greet them back?" Tuyaw ni Clint sa kanyang boss pero napa-singhap lang si Marcellus.
"You already know, Clint. Kaya nga lalaki ang gusto kong secretary to avoid girls from seducing me. Hindi mo ba nakita? Her lips is as red as blood. It looks like she drink a human blood before she got here," asik niya na ikinangisi ng kanyang secretary.
"I wonder what makes that girl you met in YOLO bar makes so different from these girls you meet everyday here in this company, Sir. Iba ang ngiti at kislap ng mga mata mo sa tuwing ngayon. Sobrang nakakabilib, mabuti na lang at nawitness ko kung paano ka mainlove sa babae haha!" natatawang wika ni Clint.
"Stop it, Clint. That perfume really suits, it's like that perfume was really made for her," wika ni Marcellus na ikinangiti ni Clint.
"Bakit ka po pala, Sir pumunta sa bar, ganung hindi mo naman po hilig pumunta 'dun?"
"I don't know. Parang may humihila kasi sa akin na pumunta sa bar. You know clearly, Clint, that i'm a workaholic person. I hate partying, or wasting my time on any useless things but...but this time is different," wika niya at mabilis na umupo sa swivel chair pagkatapos ay marahang hinimas ang kanyang ulo."Her lips, her touch, her hips, her gentle moves na parang lahat ay napaka-unfamiliar para sa kanya, sobrang hinhin and a bit wild?" Napangiri siya ng mabanggit ang huling salita."I clearly remember what happened that night but the only thing I didn't saw was her face, which is the very important thing that I need to remember."
"Maybe your so stress po lately that's why katawan mo na ang nagsasabi na kailangan niyo na po ng bit of atmosphere of party," turan ni Clint pagkatapos ay umopo sa tapat nh inuupuan niya."And...unexpectedly you met that girl whom you said that smells like peach? Right, Sir?"
"Yeah, she smells like peach that La Lady Peach brand that includes in a high rating to the past 2 years of Magical Scent Company," wika ni Marcellus. Tila nagliwanag ang awra ni Marcellus pagkabanggit niya ng brand ng pabangong gamit ng babae na iyon.
"Your nose was so magical, Sir. You can just familiarize the scent in just a night. That La Lady Peach, but she still had that? Akala ko po ang gusto ng mga babae ngayon bilhin ay 'yung mga bagong labas na brands?" wika ni Clint pero napangiti lang si Marcellus.
"Because, I made that myself. I put my best formula in that perfume. Maybe that's her favorite scent," nakangiting wika ni Marcellus. Napatingin siya kay Clint kasabay ng pagliwanag ng mukha niya."What if we update that brand again? Maybe she'll buy it and 'yun din ang magiging paraan para makilala ko siya."
"Hmm..." Napahawak sa baba si Clint para pag-isipan ang sinabi ng boss niya."But, girls really like our products kahit noon pa and laging naso-sold out kahit 1 day pa lang nare-release ang product. Baka iba pa mapagkamalan mo, Sir at gawin mo na agad po siyang asawa kapag inubos niya ang pabango, especially your number 1 stalker/admirer/soon-to-be-wife mo raw," umiiling-iling na wika ni Clint.
"Morissa? The daughter of Mr. Ferrer?" Wika niya na ikinatango naman ni Clint."She's just some random fan for me, she's really annoying."
"You said it right, Sir! Baka nakakalimutan mo na siya rin ang umubos 'nung pabangong kaka-release lang ng Magical Scent Comapany noong nakaraang taon, Sir. Wala rin siyang paki-alam na maubos ang pera ng ama niya basta makabili lang ng mga pabangong nire-release na gawa mo. mismo, Sir. She's like obssessed already."
"But, I think she won't pester me again," wika ni Marcellus at sinandig ang ulo niya sa swivel chair.
"Sir! You really don't know girls," natatawang wika ni Clint.
"She's different from any other girls, she's not like Morissa, wild and spoiled brat," wika niya.
"Sabagay po," kibit-balikat ni Clint pagkatapos ay tumayo."I'll prepare the reports of the sales of this month now, Sir, so I have to go,"paalam ni Clint sa kanya.
"Oh, right. Present me the list of our clients who bought those La Lady Peach , 2 years ago. I have to check something," wika niya na nagpakawala naman nang nakakalokong ngiti kay Clint pero pina-alis nya agad ito bago pa siya tuksuhin. Tumalikod na ito sa kanya pero narinig niya pa rin ang boses nito sa pinto at may kinaka-usap.
"What are you doing here, Mirabel?" Rinig niyang wika ng kanyang secretary.
"Napadaan lang, Sir,"wika ng isang boses babae.
"Okay, get back to work," wika ni Clint at umalis na.
Ini-aangat ni Marcellus ang kanyang paa tsaka ipinatong sa desk niya pagkatapos ay tumulala sa ceiling."Why'd you have to leave so soon, Milady. I'm going insane that I don't even asked your name."
Agad napakapit si Thelma sa pinto ng kwarto niya nang makaramdam siya ng hilo. Hindi niya maintindihan kung bakit sobrang wirdo nang pakiramdam niya. Kakatapos pa lang niyang mag-walis sa labas, mag dilig ng mga halaman, maglaba at mag-luto ng hapunan ng kanyang mga amo at ngayon lang siya ulit nakapasok sa kwarto niya, sa eksaktong ala sais na ng gabi. Nauna na rin siyang kumain para hindi na niya makaharap ang mga amo, o para hindi na siya kumain ng mga tira-tira pa ng mga ito. Prutas lahat ang kinain niya na nakapagpa-taka sa kanya dahil sa hindi niya ginagalaw ang mga prutas na nasa ref pero halos maubos niya na ang mga ito. Siguro ay dahil sa sobrang gutom na niya ay ang mga ito ang nagustuhan niyang kainin. "Siguro sobra lang ang pagod ko," wika niya at hinimas himas ang ulo habang papasok sa kwarto. Dalawang linggo na ang nakakaraan simula ng maka-one night stand niya ang isang 'di kilalang lalaki at bumalik na siya ulit sa pagsisilbi sa kanyang mga am
What!? Why did you call me? Does it have to do something with Cohen?" Iritang wika ni Morissa habang kausap ang kaibigan na si Mirabel sa kabilang linya. "Hoy, girl! Yes! It's really about him. I heard a bad news from his office,," pabulong na wika ni Mirabel sa kabilang linya. Agad naman napatigil si Morissa sa paglibot nang tingin sa mga loob ng restaurant na kinaroroonan nito na pag-aari ng Dad niya para hanapin ang client niya. "B-Bad news!?" Agad na tanong ni Morissa kaya agad siyang naupo sa bakanteng silya muna para makinig ng mabuti sa sasabihin ng kaibigan."What bad news!? Is it about Marcellus? Did something happens to him!? Tell me, hurry!" "Calm down, girl! Hindi ko lang nasabi ito noong mga nakaraang linggo sa 'yo kasi may mga inasikaso pa ako para sa irerelease na pabango pero ngayon this is it girl. I heard Mr. Marcellus and his Secretary talking about-" naputol ang sasabihin ni Mirabel ng may dumating na tatlong babae sa cr na kinaroroonan niy
Chapter 7 "Anong sabi mo?" Agad na tanong ni Marcellus dito at mabilis na sinenyasan ang secretary nito na lumabas at isarado ang pinto. Lihim naman na napangisi si Morissa dahil nakuha niya ang atensyon ng lalaki. "I am the woman you make out with noong gabing pumunta ka sa YOLO bar. Panagutan mo ako, Marcellus," wika ni Morissa. "Of all the people, Morissa. It's impossible!" Wika ng lalaki na hindi makapaniwala sa sinasabi ng babae sa kanya. "It's possible, Marcellus. Wala ka nang magagawa. Sobrang lasing ka ng gabing 'yun kaya hindi mo matandaan," paliwanang pa ni Morissa. "Prove it," tipid na wika ni Marcellus. Bigla namang natigilan si Morissa dahil sa sinabi ng lalaki. Hindi niya alam kung paano mapapatunayan iyon kaya agad siyang nag-isip ng iba paraan. Biglang napangisi ang babae na ikinakunot naman ng noo ng lalaki, "I'm pregnant. And that night, i'm wearing the La Lady Peach Perfume that I bought here in your
"Nagmamaka-awa ako, Morissa. Please," wika niya. Ramdam na niya ang gilid ng mga mata niyang umiinit dahil sa nagbabadyang bumuhos na luhang naipon kani-kanina lamang. "Bakit ko hindi sasabihin 'yun, aber? Dad will notice anyway. Tsaka mahirap itago 'yan noh. Kung hindi ka lang kasi lumandi-landi at nanahimik ka lang sa isang tabi hindi ka na nabuntis. It's your fault not mine," wika nito na agad ikina-inis ni niya pero nanatili lang siyang kalmado. "Baka nakakalimutan mo, Morissa. Ikaw ang nag-pilit sa akin na sumama sa 'yo. Pinilit mo rin ako na sumayaw sa gitna ng sayawan at painumin ng paulit-ulit," wika niya nang hindi kumukurap. Nakaramdam ng pagkabigla si Morissa at malakas na natikman ni Thelma ang masakit na sampal galing sa mabigat na kamay ni Morissa. "You dare! Baka ngayon hindi pa rin sumisiksik sa mind mo na Dad...doesn't...care...about...you! Whatever you say against me? Dad will never believe you," duro nito sa noo niya habang hawak-hawak pa rin niya ang namumula at
Sa sasakyan naman pauwi ay nilulunod si Marcellus ng kanyang iniisip. Hindi niya maintindihan bakit sobrang lapit ng loob niya sa babae gayong iyon lamang ang unang pagkakataon na nakita niya ito. Nagulat pa siya nang makitang sobrang halaga sa babaeng ito ang kwintas na nakuha niya sa kama matapos ang pag me-make love sa bababeng estranghera na ngayon ay si Morissa pala. Pero hindi niya talaga maintindihan dahil sa pagkakataong 'yun lamang naging wirdo ang pakiramdam niya. Hanggang ngayon ay mabilis pa rin ang tibok nito gayong lagi naman siyang physically fit at alam niyang wala naman siyang sakit sa puso. Sobrang weird lahat ng nangyari sa Ferrer's residence nang makita niya ang katulong na babaeng 'yun. Ayaw niya pa sanang ibigay ang kwintas na iyon dahil pagmamay-ari iyon ni Morissa pero sa maarteng personalidad ng kanyang malapit ng mapapangasawa ay hindi nito tipong mag suot ng ganung kalumang kwintas. 'Naawa lang siguro ako sa kanya,' saad niya sa isipan.
lang oras ng nakabantay si Morissa sa opisina ni Marcellus pero hindi man lang ito nainip o nagbalak umalis. "Morissa, you should go home," ani ni Marcellus. "Why? You don't want me here?" Tanong nito at tumayo pagkatapos ay naglakad papunta sa desk ni Marcellus. " Oh, right! Pumunta ako rito to invite you mamaya sa amin, for dinner," wika ni Morissa at malawak na nginitian si Marcellus na nakakunot lamang ang noo sa kanya. "Okay," tugon ni Marcellus. "Yay! Sinabi mo 'yan ah?" nakangiti pa ring wika ni Morissa pero tango lamang ang itinugon ni Marcellus. "You should have messaged me, kesa pumunta ka pa dito," sagot ni Marcellus. "You should be resting in your house not guarding me here, I won't go anywhere," dugtong pa niya. "I wasn't guarding you, I just missed you," wika ni Morissa na ikinailing naman ni Marcellus dahil sa katigasan ng ulo nig kausap niya. "Hindi kita maaasikaso rito, masyado akong busy para sa ibang baya," wika niya pa na ikinasimangot naman ni Morissa. "So
Hello doc," bati ni Morissa sa doktora. Nakangiti naman sila nitong sinalubong."You're here with, Ms. Thelma too," nakangiting salubong nito sa kanila.Napatango lang si Thelma at ngumiti kahit hindi niya masyadong naiintindihan ang sinabi nito."Ikaw na Morissa mauna and please wait here sa labas madali lang naman ito," wika ng doktora at iginigiya siya sa upuan na malapit sa pinto kaya marahang tumango si Thelma at naupo.Nakangiting hinahaplos ni Thelma ang kanyang tyan dahil sa sobrang kasiyahan na nararamdaman niya simula pa noong mga nakaraang araw kung saan naging maganda na ang pakikitungo sa kanya ni Morissa."Panaginip ko lang 'to dati anak. Hindi ko inaasahan na simula ng dumating ka babaguhin mo ang masamang karanasan ko dito," saad ni Thelma na may malawak na ngiting nakapagkit sa kanyang mukha.Habang nag hihintay ay sumagi sa isip ni Thelma ang pangyayaring natuklasan niya dulot ng pagsisinungaling ni Morissa tungkol sa pagbunbutis nito.'Ano ba ang totoong motibo ni M
Hindi pa rin makapaniwala si Thelma na niloloko siya ng mag-inang akala niya ay lumambot na ang puso ng mga ito sa kanya. Hindi rin siya makapaniwala na pati ang anak niyang walang kamalay malay ay balak pa nitong gamitin para lang sa sarili nitong mga hangarin."Napakasama nila anak," bulong ni Thelma at muling napahagulgol.Malalim na ang gabi at nalahanda na rin ang mga isang bag na mga damit ni Thelma para sa paghanhanda niyang pagtakas.Hinintay niyang matulog ang lahat ng mga tauhan sa bahay bago pa man siya tumakas.Maingat siyang dumaan sa kusina upang doon dumaan ngunit bigla na lamang bumukas ang ilaw at nakita niya si Morissa na nakatitig sa kanya at sa bitbit niyang bag."Thelma!? Saan ka pupunta? Ba't may dala kang bag?" sunod sunod na tanong nito. Base sa itsura nito ay pumunta ito sa club kung saan ganoon din ang ayos nito noong pumunta sila doon."A-Ah, M-Morissa. A-Ano kasi...""Ano!?" Nakataas ang kilay na tanong nito sa kanya habanh siya ay naghahanap ng maayos na s
Maagang nagising is Thelma dahil sa mga naii-isip niya. Karga ang anak ay dahan-dahan niyang hinalikan ang noo nito."Hindi ko hahayaang pati ang anak ko ay manakaw pa sa akin."Maya-maya lamang ay nakita niya si Along Pesing na humihikab pa habang papalapit sa kanya."Thelma. Ang aga mo naman ata nagising? Alas sais pa lang ah?""Uhm.. Aling Pesing, pwede ko ba po muna iwan sainyo ang anak ko?""Huh? Bakit? Saan ka pupunta?""May pupuntahan lang po ako sandali. Hindi naman po ako magtatagal.""Huh? Eh mag-agahan ka muna? Mag-lu-luto muna ko ng agahan.""Tulog na naman po si Kio, hindi naman po siya umiiyak ng grabe.""O sige, basta bilisan mo lang ah. Hindi ka pa naman nag-agahan.""Maraming salamat po."Dahan-dahan niyang binigay kay Aling Pesing ang natutulog na anak.'Sandali lang ako anak.'"Mag-iingat ka ah!" saad nito at nakangiting tiningnan ang tahimik na natutulog na sanggol.Napatango naman si Thelma at agad na kinuha ang jacket niya na puti at may hood. Mabilis siyang naka
Alas sais na ng umaga at bumaba na si Morissa dahil nabasa niya ang text ni Marcellus na bibisita ito sa bahay kaya nagmadali siyang bumaba at ginising ang mommy niya na tulog na tulog sa sofa. "Mom! Wake up! Marcellus is coming! He needs to see na ako ang nag-aasikaso sa bata baka makahalata siya na wala akong pakialam dyan." "O sige sige anak. Ikaw na muna bahala dyan. Pagnaka-alis na si Marcellus tawagin mo na lang ako sa taas. Siya nga pala kumuha ka ng personal yaya niyan ah, napupuyat ako sa batang 'yan, iyak ng iyak." "Oo, maghahanap ako. Sa ngayon umakyat ka na dahil sandali na lang ay nandito na 'yun." Ilang minuto pa lang ay nakarinig na si Morissa na may nagdo-doorbell na sa kanolang pinto. Agad siyang tumayo at binuksan ang pinto, bumungad si Marcellus na bagong ligo at sobrang bango pa. 'Sabagay ano ba naman aasahan ko eh kompanya niya ay pabango. This man never disappoints me. I love him even more.' "Hey, Morissa? Can I come in?" "O-Of course! Come in. Napa-aga ka
Nagising si Thelma mula sa kanyang pagkakatulog, at agad siyang nagtaka sa kanyang kinaroroonan. Hindi niya alam kung nasaan siya at ano ang nangyari. Ngunit biglang bumalik sa kanyang isipan ang malalim na alaala - nanganak siya. "Apo, gising ka na pala," sabi ng Lola niya na nasa tabi ng kama niya, habang nagbabalat ng mga prutas. "Kumain ka na ng breakfast at magpahinga ka pa." Ngunit ang mga salitang iyon ay hindi gaanong nagpatatag sa puso ni Thelma. Naramdaman niyang may kulang, at ang takot ay sumalubong sa kanyang damdamin. "Lola, nasaan ang anak ko?" tanong niya, ang boses ay puno ng pagkabahala. Lumapit si Lola sa kanya, ang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Thelma, hindi ko pa nakikita ang iyong anak, pero alam kong ligtas na siya." Hindi makapagsalita si Thelma, ang puso niya'y naglalaro sa takot at pangamba. "Lola, kailangan kong makita ang anak ko. Baka kinuha na ni Morissa." "Apo, kumalma ka lang. Nandito rin si Morissa, nanganak na rin siya ng batang babae." Sa si
"Ayaw kong pilitin pa si Thelma, Mom. Mas lalo lang akong naiinis sa babaeng 'yun. Kung wala lang talaga akong kailangan sa kanya baka matagal ko na siyang sinampal.""Calm down, my dear. Ang baby mo," saad ni Devy habang hianhaplos ang likod ng anak para pakalmahin."Anong baby ma? Wala ngang laman—"Hindi na niya natapos ang sasabihin ng biglang takpan ang bibig niya. "Mom?" nagtatakang tanong niya sa kanyang ina."Your dad is here! He might hear you!" bulong nito sa kanya at biglang nanlaki ang mga mata niya nang mapagtanto ang sinabi ng ina."Oo nga pala. I'm sorry, Mom.""Mabuti na lamang at nasa office ang, Daddy, mo dahil kung hindi baka isang sekreto mo na ang nabunyag.""Well, it's impossible for Dad to get angry at me because i'm her favorite princess.""Kahit na. We can't let him know until that woman's child is not in our possession. You want Marcellus to be with you, right?"Tumango siya dito bilang sagot."Then don't say a thing in front of your Dad.""Oo nga pala, Mom
Marcellus continued to sit in his car, his mind swirling with the revelations of the day. He had always known Morissa's family was complicated, but the presence of Thelma added another layer of complexity that he hadn't anticipated. He found himself drawn to her, her quiet strength and the sadness that seemed to lurk in her eyes. He wanted to understand her story, to uncover the truth that he felt Morissa was hiding.He pulled out his phone and dialed a number, his gaze fixed on the road ahead as he waited for the call to connect."Hello, it's Marcellus. I need a favor," he said, his voice steady. He quickly explained his request, asking for a thorough background check on Thelma. He knew it was an invasion of her privacy, but he felt compelled to find out more about her. There was something about her that intrigued him, a mystery that he felt compelled to solve.After ending the call, he put his car in drive and headed back to the city. As he drove, his mind was filled with thoughts o
"Kaya mo 'yan, Morissa, nandito lang ako," saad ni Mirabel nang nasa pinto na sila ng opisina ni Marcellus. "Papasok na ako, bumalik ka na sa trabaho mo." Tumango naman si Mirabel at tumalikod na habang siya naman ay bumuntong hininga bago pumasok sa pinto. Bumungad sa kanya si Marcellus habang walang emosyon itong nakatingin sa mga papeles na pinipirmahan nito. "Marcellus, are you busy? Please let's talk," said ni Morissa kaya sumenyas ito kay Clint kaya nakapasok na ito sa opisina nito."Anong kailangan mo rito, Morissa?" walang emosyong wika nito na mas lalong nakapag pakaba sa kanya."H-Hindi ka ba galit sa akin?""Galit? Bakit? May nagawa ka bang ikakagalit ko?"Tila nabunutan ng tinik si Morissa nang sabihin iyon ni Marcellus."W-Wala. Wala naman. K-Kamusta ka? Kumain ka na ba? Matagal na tayong hindi nagkakausap dahil lagi kang busy," saad ni Morissa kaya napa-angat ng ulo si Marcellus habang kunot ang noo. Tumitig ito sa kanya ng ilang segundo at tumawa ng pagak."I am not
Kinabukasan buo na ang desisyon ni Mirabel na tulungan ang kaibigan kaya maaga siyang pumasok sa trabaho kahit na ang oras ng pasok niya ay 9 am pa. Kadalasang 7 am dumarating si Clint sa kompanya kaya sinigurado niyang siya ang mauuna dito. Napatingin si Mirabel sa relo niya. "6: 43 pa lang," ani niya. Mahina niyang nilapag sa upuan ang dalawang kape na hawak niya para linisan ang salamin niya dahil sa usok na napunta dito galing sa kape. Nang maibalik niya ang salamin ay agad niyang nilibot ang paningin sa paligid. Wala pang gaanong tao ang dumarating dahil maaga pa.Napayakap siya sa mga braso niya ng biglang malakas na malamig na hangin ang umihip sa kinauupuan niya. "Ang lamig pala talaga kapag ganito kaaga. Kaya ayaw kong maaga pumasok, e. Pero para kay Morissa matitiis ko itong maliit na sakripisyo na ito bilang bawi man lang sa pag papapasok niya sa akin sa malaking kompanya na ito." Napabuntong hininga na lang siya at nakikita niyang buo ng nakalabas ang sikat ng araw k
Habang lumalaki ang frustation ni Morissa, alam niyang kailangan niyang kumilos. Nagdesisyon siyang bisitahin ulit si Thelma, umaasang makumbinsi niya itong bumalik sa bahay. "Basta, Mom! Kailangan kong makita si Thelma. Ako mismo ang mag-aayos nito!" deklara ni Morissa, habang kinukuha ang kanyang coat at nagmamadaling lumabas ng bahay. Samantala, nasa bahay ni Lola Claudia si Thelma, hindi pa rin sigurado sa gagawin. Ligtas siya rito, malayo kay Morissa at sa kanyang mga plano, ngunit hindi maiwasang mag-alala kung ano ang susunod na gagawin ni Morissa. Bigla, may kumatok sa pinto. Tumalon ang puso ni Thelma. May kutob siya kung sino ito. Binuksan niya ang pinto at nakita si Morissa, namumugtong mga mata mula sa pag-iyak. "Thelma, kailangan nating mag-usap," sabi ni Morissa, sinisikap na panatilihing steady ang kanyang boses. Nagulat si Thelma. Hindi pa niya nakita si Morissa na ganito dati. Sa kabila ng kanyang mas mabuting pagpapasiya, inanyayahan niya si Morissa na pumasok.
The next day, Morissa arrived at Donya Claudia's house determined to confront Thelma. As she approached the garden, she found Thelma quietly tending to the plants. "Thelma, we need to talk," Morissa declared, arms crossed, her expression stern. Thelma looked up, her face showing a mix of surprise and apprehension. "Ano 'yun, Morissa?" "Bakit mo ako iniiwasan? May ginawa ba kaming mali sa 'yo? May nagawa ba gaming ayaw mo? Bakit ka nag layas?" Morissa said at iniabot ang kamay ni Thelma. "P-Pasensya na, Morissa pero hindi na ako babalik doon. Nasabi naman na sa 'yo ni Lola 'di ba? Hindi pwedeng dalawa tayong buntis ang sabay na aalagaan ng mama mo. Mas maaalagaan ka ng mama mo kapag wala ako doon," paliwanag ni Thelma at inialis ang kamay ni Morissa na nakahawak sa kamay niya. Nakita niya ang biglang pag babago sa timpla ng mukha nito. "So that's it? You're just gonna leave pagkatapos ng mga magagandang pinakita namin sa iyo? Hindi naman kami nag rereklamo na nandoon ka at kahit