All Chapters of The Billionaire's Crazy Obsession: Chapter 151 - Chapter 160

Apoy... Ito ang nailarawan ni Dmitri sa mga sinabi ni Solei. Napakurap siya at nauubusan ng pasensyang napabuga ng hangin. Mapakla siyang natawa."Look at you, Solei. It's funny that you have the nerve to say that kahit hindi mo naman kayang magkaanak. Ako lang" —dinuro niya ang sarili at madilim na ngumiti— "ako lang ang lalaking kayang tumanggap sa babaeng tulad mo—""Fuck you, Dmitri! Fuck you and your fucking fucked up mind." Sinapo ni Solei ang kan'yang noo at malakas na natawa. Isa itong tawa na dulot ng matinding pagkadismaya at pagkairita. Tumigil siya sa pagtawa at madilim na ngumiti. "I DON'T NEED A MAN'S VALIDATION. I could live kahit wala pang lalaki na tumanggap sa akin! Yes, tanggap ko na! But you're much worse than me, Dmitri. Basura ang walang kuwenta mong ugali." Solei balled her hands into fists. Suminghap siya at nag-iwas ng tingin. Kumikirot ang puso niya sa nangyayari ngayon. Mas lumalala lang ang nangyayari ngayon kaysa sa noon."Mahal kita, Dmitri." Kumalma na s

Shianna paused for a while. At nang makahuma ay madilim siyang napangiti. Nilingon niya si Vincent at mapaklang natawa."Tingnan mo ang sarili mo, Vincent, ang sikat na lalaking kabilang sa marahas na pamilya ay tinatanong ako ngayon kung bakit malungkot ako." Tumayo si Shianna at pinagpag ang suot niyang black pants. She clenched her teeth. "Hinayaan kitang manatili rito para sa mga bata, but know your limits, Mr. Aurelius."Tinalikuran ni Shianna ang lalaki at lumapit na lamang sa mga bata. Binigyan niya ito ng mga task sa gagawing pagluluto. Pinilit niyang ngumiti ngunit hindi niya maiwasang mapaluha muli. Suminghap siya at mabilis na pinawi ang kan'yang mga luha at huminga nang malalim."Kids, you know what to do with the knife, right? Nag-demo na ako kanina at kahapon kung paano gamitin iyan."Bahagyang nagtaka si Shianna nang makita na hindi agad nakasagot ang mga bata. Nakatulala lang ang mga ito sa kutsilyo. Saglit pa siyang napaisip bago may mapagtanto."Shit—I forgot!" Mabil

Shianna's POV"Sure..." Hinarap ko nang maayos si Vincent at seryoso siyang tiningnan. Madilim akong ngumiti. "Puwede tayong mag-usap, Vincent.""Then shall we get away from here?" Lumapit siya sa akin at akmang hahawakan ang kamay ko nang tinabig ko ang palad niya. Mas dumilim ang mukha ni Vincent dahilan upang mas mapangiti ako. Nag-angat ako ng tingin at inabot ang pisngi niya. Naramdaman ko ang matigas niyang panga na umigting."Pero ang usapan bang iyon ay maaaring dito na pag-usapan? We could talk nang hindi iniiwanan ang mga bata rito." Lumayo ako kay Vincent at akmang bibitiwan ang pisngi niya nang hinawakan niya ang aking kamay. Saglit akong napataas ng kilay at seryoso siyang tiningnan. Diretsong tumitig sa akin si Vincent at batid kong hindi niya alintana ang takang tingin sa kan'ya ng mga bata. Nag-iwas ako ng tingin dahil mahirap salubungin ang intensidad ng kan'yang titig.Parang hinihigop ng kan'yang mga mata ang kaluluwa ko."I'm glad, Shianna." Saglit na nabahiran ng

Mabagal akong pumikit matapos marinig ang tinanong ni Vincent. Sinapo ko ang aking dibdib at humingang malalim.Mga anak... ang ama n'yo ngayon ay nahihirapan.Bilang isang ina n'yo—ano nga ba ang dapat kong gawin?Mabagal akong dumilat at nilapitan si Vincent. Kinapa ko ang kan'yang balikat at unti-unting dumausdos ang kamay ko patungo sa kan'yang braso. Ramdam ko ang maskulaso niyang braso na batid kong nagdadala ng kakaibang lakas."Vincent..." usal ko at niyakap siya. Madilim akong ngumiti at sinandal ang aking ulo sa ibabaw ng kan'yang balikat. "Ikaw lamang ang makakasagot sa tanong na iyan. You are yourself."Tumigil sa pagluha ang ama ng mga anak ko at natahimik. Samantala, nanatili akong nakangiti nang madilim habang patuloy siyang niyayakap.Vincent... nasasaktan akong nakikita kitang ganito. Pero nakakapagtaka... bakit parang natutuwa rin ako?A man so strong just had a breakdown... at sa harapan ko pa.Maaaring seryoso nga talaga si Vincent na makipag-ayos sa akin.Lumayo a

"What?" Hindi makapaniwala akong tiningnan ni Vincent. Kumunot ang kan'yang noo at binitiwan ang aking pisngi. Humakbang siya palayo na nagbigay kirot sa sugatan kong puso. Ngunit hindi tulad ng mga nakaraang araw—bahagya na lamang ngayon akong nasasaktan.I smiled bitterly. Oh God... Ano'ng maling desisyon ba itong napasok ko?"What do you think of me now?" Binahiran ko ng tamis ang aking ngiti upang hindi mailantad na nasasaktan ako ngayon. Gusto kong maiyak ngunit pinili kong maging malakas.Tama... hindi ako puwedeng bumigay dahil sa buhay na pinasok ko."Vincent?" pagtawag ko sa lalaking kaharap ko na madilim na nakatitig sa akin. Umigting ang kan'yang panga at biglang hinawakan ang aking braso. Hinila niya ako papalapit sa kan'ya dahilan upang magkalapit ang aming mga mukha. Pasimple kong sinulyapan ang dalawang tent at nang masigurong walang nakakakita sa nangyayari ngayon ay binalik ko ang aking atensyon kay Vincent."Vincent..." usal ko. "Do you think I'm a wicked woman? I am