Lahat ng Kabanata ng The Congressman's Hidden Son : Kabanata 61 - Kabanata 70

 Pagkatapos naming mag-usap. Bumalik na rin kami sa room kung saan naroon kasalukuyang ginaganap ang kainan. Mabuti nalang pagpasok namin ay karamihan sa mga tao sa loob ay abala. Walang gaanong nakapansin sa amin maliban sa mga guwardiyang nakabantay sa labas at dalawa na nasa loob. Niyaya pa ni Sandro ang mga ito na kumain pero mariing tumanggi ang mga ito.“Akala namin nawala ka na, Attorney. Mukhang nag-date pa yata kayo ni Congressman sa labas.” saad ni Attorney Reyes nang makita kami ilang minuto pagkapasok namin ni Sanndro. Sandro smiled at him and talked to him about different topic para hindi na ito magtanong ng kung anu-ano pa.“Siya nga pala, Attorney. May hihilingin lang po sana ako sa inyong pabor.” biglang sambit ni Sandro habang kumakain kami. Nakita ang excited na reaction ng dalawang abogado nang marinig nila iyon mula kay Sandro.“Ano ‘yon, Congressman? Kahit ano, basta kaya namin.”

 Honestly, I never thought that Bangui Windmills could be this beautiful in proximity. Dati rati kasi ay nadadaanan lang namin ito at natatanaw sa malayo. Pero ngayon, sobrang lapit namin.“Ang ganda rito.” sambit ko kay Sandro.“I told you.” he said as he shifted his sight from me to the sea and the sun that is slowly setting.“Marami ka na sigurong dinala rito na ibang babae ‘no?” I asked, teasing him.Sumimangot naman siya.“How many times do I have to tell you that I didn’t bring anyone even my exes here? Lahat ng mga lugar na pinuntahan natin, all of them wished for me to bring them there, pero ikaw lang ang dinala ko.”Lumapit ako sa kaniya at pabirong tinusok ang kaniyang tagiliran gamit ang aking hintuturo.“That means I’m special?”Bumaling siya sa akin at tumango.“Sobra. Sobrang espesyal. Who would have thought tha

 “Ate, okay ka lang ba?” tanong sa akin ng kapatid ko nang makita niya akong tumakbo palapit ng sink para sumuka.For the past two weeks, kundi pagkahilo ang nararamdaman ko, nasusuka naman ako. I haven’t done anything kundi matulog. Kahit ang mga kapatid ko nag-aalala na sa nangyayari sa akin. They’ve been asking me kung anong pagkain ang kinain ko. It happens every morning. As much as I want to ask help for my parents, hindi ko magawa dahil nasa Iloilo silang dalawa para sa isang business trip. Sabi ni Ismael na siya nalang ang tatawag pero pinigilan ko siya dahil baka biglang mag-panic si Mommy at umuwi nang wala sa oras dito sa Ilocos. I tried calling Leona as well but she’s always unattended. Kung magkakausap man kami, sa text nalang. Hindi ko rin naman masabi sa kaniya kung anong nangyayari sa akin sa text lang.“Ate nasabi mo na ba iyan kay Kuya Sandro? Baka naman nung nag-Vigan kayo kung anu-anong kinain mo. Hind

 “You’re going to send me back to Manila?” hindi makapaniwalang tanong ko.Mabilis akong umiling sa kanila para makita nila ang aking labis na pagtutol sa kanilang plano.“No, please. Ayokong umalis. How about Sandro? Ayokong umalis nang hindi siya nakikita.”Hinawakan ni Kuya Ivan ang kamay ko at seryosong bumuntong-hininga.“I think Isaac’s suggestion is way better, Ira. Hindi ka puwedeng manatili rito. Gusto mo bang ikulong ni Dad dito sa bahay? Mas lalo kang mahihirapan na makita si Sandro kung bantay-sarado ka ni Dad. At alam mo ang mangyayari. Kahit nandito kami, wala na kaming magagawa once na nakapagdesisyon na si Dad.”Bumaling naman ako agad kay Ismael para humingi ng tulong pero napansin ko agad sa hitsura nito. Sang-ayon din siya sa plano ng aming dalawang nakatatandang kapatid.“And what will happen next? Kapag nasa Manila na ako, anong mangyayari? Pagagalitan ka

 Three and a half years later…“Mommy! Tita Bella!” tuwang salubong sa amin ng anak kong si Archer pagkarating namin ni Isabella rito sa bahay na tinutuluyan namin sa New York.“Archer baby!”Sinalubong ni Isabella ang aking anak at niyakap ito nang mahigpit. Nang kumalas sila ng yakap sa isa’t isa ay nakita ko agad ang pagkunot ng noo ng aking anak.“Tita Bella, it took you so long to come back. Why?” nakangusong reklamo nito kay Isabella.Nakangiting bumaling naman sa akin si Isabella at ngumiti.“Tita Bella is busy working. Huwag ka nang magtampo. Look, I brought you toys oh.”Agad na iniabot ni Bella ang paperbag sa aking anak. Dahil bata pa ito at madaling kunin ang kaniyang loob, agad naman nitong pinatawad si Bella. Pagkaupo namin sa sofa ay saka lang lumabas ang kapatid ko sa kaniyang kuwarto.“Ate Bells, you’