Lahat ng Kabanata ng Love Under The Summer: Kabanata 1 - Kabanata 10

Aya's POVNagising ako sa lakas ng tunog ng alarm.Pesteng alarm!Pinatay ko na ang alarm. Bumangon na ako at nagiinat inat muna binuksan ko ang kurtina ko sa bandang veranda ng kwarto ko kaya nakikita ko ang mga bawat tanin sa aming munting farm.Hi! Shanaya Yssey Sarmiento para di mahirapan magsalita ay Aya na lang dahil sanay akong tawagin dun. I'm 25 years old and I work in Cebu Doctors University Hospital as Nurse. Always toxic ang trabaho ko roon kaya wala akong time na tulungan ang mga trabahador rito sa Farm. May nagsasabi na maganda ako pero di sa nagyayabang that's true pero di ako nagpapaligaw dahil priority ko ang pagaaral ng mga kapatid ko kaya sa mga nanliligaw sa akin ay binabasted ko agad.Bumaba na ako at naabutan ko sina Nanay at ang mga kapatid ko na naghahanda."Maayong buntag Nay" ngiting bungad na ngiti ko at niyakap niya ako. "Maayong buntag rin anak halika na't kumain ka na para makapasok ka na agad" inaya na ako ni Nan

Marcus' POV: 'Tch bakit sobrang sungit nito'  napailing na lang ako nang pumunta kami sa kabilang bukid kung saan ang farm ni Abuela pero dumaan muna kami sa ranchohan at nakita ko si Avah Maldita na nagaasikaso ng mga baka roon. 'Bagay pala sa kanya yung Avah Maldita kaya lang baka mas malditahan niya ako eh' "Kuya tara doon na tayo sa kabilang bukirin andun si Mang Totsie siya namamahala roon" napatango na lang ako at sumunod na sa kanya. "Ilan taon na kapatid mo?" Wala sa wisyo kong tanong na ikabigla ni Pao. "Bakit type mo ba kapatid ko?" Kutya nito. "No!" sagot ko.  'Sino ba magkakagusto doon eh ubod ng maldita at masungit tch'  "25 na sya single at walang balak pumasok sa isang relasyon sasakit lang daw ulo niya doon HAHAHAHA!" Natatawang sagot nito. "Bakit naman?" I ask. "Hmm... sabihin natin na

Pao's POV What's up! Pao nga pala at your service. Kasulukuyan kami bumabyahe papuntang hospital kung saan nagtatrabaho si Ate. At hanggang ngayon nagtatalo pa rin yung dalawa. 'Tss ilang linggo na nakakalipas wala pa rin nagbabago aso't pusa pa rin sila' Natatawa ako sa reaksiyon nila kanina nang sinabi ko yung The More you hate the more you love. Flashback...... "Sabi nga ng iba the more you hate the more you love" patama ko rito pero yung dalawa ang sama ng timpla ng mukha ng sinabi ko yun. 'Tch bagay talaga kayo ni Ate. Yung isa masungit na mapangasar at yung isa maldita na masungit.' "Psh! Never ako magkakagusto sa mukhang mokong at unggoy" inis na sabi ni ate. "Mas lalo na ako hinding hindi ako magkakagusto sayo ugali pa lang nga di na pasok sa standard ko" mas nainis si Kuya Marcus.

Aya's POV Di ko pa rin makalimutan ang sinabi ni Aidee sa akin. 'Once ka nakaramdam ng spark bawat titig at bawat tingin sayo ay yun na ang kasagutan mo kung di naman baka infatuation lang yata yan'  'Naguguluhan?' 'Spark?' Katanungan sa aking isipan kahit sa gabi ay laging iniisip ko ito. 'Imposible kayang gusto ko na siya at di ko na kailangan pang manigurado?'  Napabuntong hininga ako at bumalik na lang sa pagkakahiga. Sinabi ko na kina Nanay ang pagdestino ko sa Maynila habang naghuhugas ako ng pinggan ay okay naman daw dahil malaki na rin naman ako at gawin ko na daw ang gusto kong gawin.  Hayss ang nanay gusto na ata ako pagasawahin kaya nga lang yung lintek na nararamdaman ko na ito ay di ko malimutan. Nakatulog na ako sa pagiisip...... *******Kinabukasan, namimitas a

Aya's POV Araw ngayon ng linggo, naghahanda ako ngayon dahil pupunta kami ng simbahan sa bayan syempre kasama namin yung mayaman namin bisita. Bukas na ang balik namin sa trabaho. 'May na pala?' Kabilis pala ng oras pero mabilis lang din ako nahulog sa kanya. 'Ilang linggo na lang pala aalis na ako. Hayss!' Nabanggit ko na kina Nanay at Tatay tungkol sa pagaalis ko sa unang linggo ng June alam ko naman di sila sanay na wala ako sa piling nila pero naiintindihan naman nila dahil para rin sa kanila ang mga ginagawa ko at pagtatrabaho ko para may magandang kinabukasan sila lalo na yung dalawa. Pero alam mo yung feeling na di mo talaga maintindihan katulad ngayon parang may kulang kung sakali malapit na talaga ako umalis. Di ko rin maintindihan yung lalaking iyon buti na lang nasa matino na ang pag-iisip ko noon. Flashback.....