Lahat ng Kabanata ng Secret Affair: Kabanata 31 - Kabanata 40

Chapter 1 Tristan Gallero. "Kinakabahan ka ba?" Narinig ko ang boses ni Tristan, ngumiti akong naiilang, hinaplos niya ang balikat ko at saka ngumiti saakin. "This is now your home, Ireland is your home." Sabi niya saakin, nangingiti akong tumango. Simula nung lumipat ako sa Ireland, I found my peace, the life I want, the thing that I ask when I was at Philippines, nahirapan akong huminga nang dahil sa pagkakayakap namin ni Tristan, hindi dahil sa mahigpit ang yakap niya kun'di ay nahihirapan akong ibigay sakanya ang kung ano mang nararamdaman niya. I'm now three years and the baby in front of the mirror is Jacob Verdin, my son. He is alive kaya pa man nung sinabi ni Range saakin na patay na ang anak ko ay matagal kong matanggap na wala na ang anak ko dahil alam at ramdam kong andito pa siya sa loob ng tiyan ko. "Tito Tristan, are we going to play bubbles?" Aniya ni Jacob, Tristan automatically lift up Jacob. "Not today Jacob, your mom

Chapter 3 Nagising ako sa sinag ng araw, napapangiti akong tumingin kay Jacob, kahit din ako hindi ko inaakala na ganito ka guwapo ang kalalabasan ng pagsasalik ng itsura naming dalawa, I smiled as I kissed my son on his cheek. Narinig ko ang pag bukas ng pinto, Tristan grinned on me. "Breakfast is ready." He smiled, I nodded at saka ginigising si Jacob, he woked up like his father, kung saan niyayakap ako agad. I don't know, what is the sense remembering him anyway? "Let's eat na anak." Sabi ko, he nodded and crawl in top of me sign na gusto niyang mag pabuhat, tumayo ako at saka inayos ang slipper ko, Tristan grabbed Jacob's hand at sinabi saaking siya na ang magbubuhat. Everyday ito ang scene namin, I wanted to tell how lucky I am to Tristan pero sa kada sasabihin ko 'yon, he keeps telling me that I must that when I am ready to be his girlfriend. Umupo kami sa lamesa nang makababa na kami, nakita ko ang iba't-ibang putahe na mayroon duon, I promised myself that when Jacob alread

Chapter 5: Ilo-Ilo’s Surprise. After we eat ay agad kaming pumunta sa kotse ni Tristan, I’m really disappointed he didn’t ask me what are my plans, and am I really okay with his plans. Tahimik lang ako nakaupo sa back ride habang pinupunasan ng pawis si Jacob. “I know it is hard but, 2 months left lang naman Crizza.” He said, bumuntong hininga ako as I looked at him. “Hindi ko alam Tristan, I don’t even know how is my life without your guide.” “I know, but I have cousin here okay? He could show you around, with city lights of course.” Sabi nito, hindi ako sumagot. I mean, hindi pa ba sapat na sumama na ako rito sa pinas? tapos ngayon iiwan niya ako rito sa Ilo-Ilo at mag isa siya sa Manila, you’ve gotten be kidding me fate! “Please? I know it is very hard, but I know Jacob is in my side.” Sabi niya while trying to reach my hands, he’s right, simula nang tawagin na siyang papa ni Jacob ay mas kinakampihan na siya nito keysa saakin. “2 months is long!” “Do we have to argue?” Tanon

'Chapter 7: Insulto'"No, I think we should not talk about my personal life." Aniya ko, nakita ko ang pag ngisi ni Range kaya umiwas ako ng tingin at nag papanggap na inaasikaso ang anak ko. Habang tinititigan ko siyang binabasa ang files ay agad akong nagtataka.Sa usap-usapan ng mga iilan na babae... Ilan na kaya ang nadiligan niya?"Ehem..." Nabigla ako nang madinig na tumikhim siya kaya hindi ako muling tumitig pa sakanya, he's looking at my baby boy kaya agad kong binago ang usapan."Is everything done? I'm leaving." Pambabara ko, ngumiti siya at saka umiling."Tristan just told me that I will guide you all the way round here but it's quite not interesting anymore-ikaw ba naman maputulan ng takong." Sabi niya habang ginagawang pang turo ang ballpen niya, napatingin ako sa takong ko nasira-nabigla ako ng kuhanin ni Jacob iyon at ilagay sa desk ni Range.Crizza's Deal...Agad kong binawi ang sapatos dahil anduon ang brand ko ng sapatos at baka maisip niya talaga saakin ay ako si Cr

'Chapter 9: Talk'Simula ng umuwi rito si Tristan kasama namin for few days only ay hindi ako mapakali kung sasabihin ko ba sakanya na ang pinsan niya ang tatay ng anak ko o hindi. I kept on thinking about it pero wala pari akong ma come up na better answer."Hey, come." Narinig kong aniya ni Tristan kaya agad akong lumingon sakanya habang hawak ko ang labi kong nag iisip, ilang beses pang kumurap ang mga mata ko bago lumapit sakanya at umupo. He held my arms as he rapped his on my body."Anong problema? You seem so bothered." Pag uusisa niya saakin, huminga ako ng malalim bago tumingin sakanya."W-Wala..." I replied but he seems not so believing me kaya umiwas ako ng tingin at niyakap siya, hinalikan niya ang noo ko."I know there is something wrong so... I should be open in it." Sabi niya saakin kaya agad na kumurap ng may pag aalinlangan ang mga mata ko and I don't know but I'm doubt about it.Agad akong humarap sakanya at binigyan siya ng malungkot na tingin, kaya naramdaman ko na