All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 1431 - Chapter 1440

Hindi sinagot ni Joshua ang tanong ni Jim at sa halip ay tumitig siya kay Malcolm mula sa malayo. Nang makita na hindi sumagot si Joshua, hindi mapigilan ni Jim na magtanong, “Ayaw kang makita ni Luna, pero pumayag siyang makita si Malcolm… Sa tingin mo ba ay dahil mas may tiwala siya kay Malcolm kaysa sayo?” Nang marinig ito ni Harvey, kumunot ang noo niya at nagsalita siya, “Mr. Landry, sumosobra ka na.” Alam niya na masama na ang loob ni Mr. Joshua, pero binabanggit pa ito ni Jim. Ngunit, sa ikinagulat ni Harvey, sinabi ni Joshua na tila walang pakialam, “Tama ka. Mas… may tiwala siya kay Malcolm kaysa sa akin.” Nagkatinginan sina Jim at Harvey nang marinig nila ito. Hindi nila inaasahan na… aamin si Joshua dito. Lumingon si Joshua at tumitig siya ng nalilito sa mag-ama at tinanong niya, “Mahirap ba para maintindihan? Marami… akong ginawa dati na nakasakit kay Luna. “Anim na taon na ang nakalipas, naaksidente siya at nanganak siya, pero ako, ang asawa niya, ay wala doo

Konti pa lang ang lumipas na oras at hindi pa uminom si Luna, pero gusto niya na agad umalis. Nagulat si Malcolm dahil dito. Hindi pa nailagay ng mga tauhan niya ang tracking device kay Luna! Nang maisip niya ito, mabilis na sinabi ni Malcolm, “Luna, alam ko na basta basta ang desisyon ko, pero dahil lang namiss talaga kita.” Lumapit siya sa tabi ni Luna at hinawakan niya ang braso nito. Puno ng pagsisisi at kalungkutan ang kanyang mga mata. “Dahil lumabas ka na rin naman… Bakit hindi mo ako samahan maghapunan?” “Sa sobrang miss ko sayo ay hindi ako makakain at makatulog ng maayos. Alam ko na hindi ka aalis ng bahay ng walang magandang rason, kaya’t ginawa ko ang dahilan na ito para makipag ktia ka sa akin…” Ang sabi niya ng nagmamakaawa. Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya sa mukha ni Malcolm. Kahit na tutol siya sa ideya na niloko siya ni Malcolm… Napansin ni Malcolm na gumaan ang ekspresyon ni Luna, huminga siya ng malalim at humigpit ang hawak niya kay Luna, balak

“Joshua Lynch!” Nang makita ni Malcolm si Joshua, sa sobrang taranta niya ay humigpit ang hawak niya sa tasa niya sa punto na namutla ang mga kamao niya. Tumingin si Joshua sa kamay niya at ngumiti siya ng maliit. “Mr. Quinn, matagal mo na akong hinahanap… HIndi mo inaasahan na darating ako sa harap mo, hindi ba?” Yumuko siya at tumingin siya sa phone niya. Sa mga sandaling ito, nakatanggap siya ng message mula kay Harvey na may nakasulat, [Tagumpay ang plano.] Ibig sabihin ay ang mga tao na pinadala ni Malcolm para sumunod kay Luna ay sa halip ay nakasunod sa kotse ni Harvey. Bukod pa dito, ang lahat ng tracking device na nilagay kay Luna ay tinanggal na at sa halip ay nakay Harvey ang mga ito. Nang makita ito ni Joshua, huminga siya ng malalim at lumingon siya para tumingin kay Malcolm, na siyang nakatitig sa kanya na tila gusto siyang patayin nito. “Kung hindi ka agad tumayo ngayon, Mr. Quinn, baka hindi ka na makakuha ng pagkakataon.” Pagkatapos, naglabas ng makinan

Nang makarating si Luna sa Tea Cottage, sumapit na ang gabi. Si Bonnie, na nakaupo sa sofa, ay tumalon at niyakap niya si Luna nang makita niya na pumasok ito. “Ayos ka lang, mabuti naman!” Sa sobrang bilis at lakas tumalon ni Bonnie ay halos nawalan ng balanse si Luna. Muntik na siya natumba at inayos niya ang tayo niya bago niya tinanong, “Anong nangyari?” “Kanina lang, nakita ko sa balita na may barilan sa Lucky Den, at nasaktan si Malcolm. Akala ko ay—” Tumigas ang buong katawan ni Luna nang marinig niya ito. Lumingon siya at tumingin siya sa TV screen. Ipinapahayag ng newscaster ang breaking news sa barilan sa Lucky Den ng may malamig na boses, “Sa sobrang bilis ng pangyayari ay sa oras na mapansin na ito ng lahat, nasaktan na ang mga binti ni Master Quinn, at umalis ang shooter sa eksena. “Mabuti na lang at naaksidente ang mga binti ni Malcolm Quinn noong isang buwan na ang nakalipas, na nagresulta ng pagkaparalisado ng mga binti niya. Kaya naman, kahit na binaril siy

May nangyaring masama kay Rosalyn! Agad na tumayo si Jim at lumaba siya ng pinto, nakalimutan niya na ang pinag uusapan nila ni Joshua. “Christopher! Christopher!” Samantala, tumakbo si Christopher palabas ng kwarto sa isang sulok ng bahay at tinanong niya, “Ano ang problema?” Wala man lang oras para magpaliwanag si Jim. Sa halip, hinawakan niya ang braso ni Christopher at tumakbo siya palabas ng kwarto. Suot pa rin ni Christopher ang slippers nya, at dahil hinila siya palabas ng bahay, natanggal ang slippers niya. Hinila siya papunta sa kotse ng nakapaa. Nakatayo si Joshua sa tabi ng bintana at pinanood niya itong mangyari. Sa oras na makita niya na ang nag aalalang mukha ni Jim, sinundan niya ito palabas ng pinto. Pagsapit ng gabi, ang driver at ang karamihan sa mga katulong ay umuwi na, at may natira na lang na ilang mga bodyguard. Umupo si Jim sa driver’s seat, ngunit sa sobrang kaba niya ay hindi niya magawa na buksan ang makina. Sa sobrang inis niya dahil dito ay kinu