All Chapters of My Amnesia Mafia Husband: Chapter 1 - Chapter 10

"My Amnesia Mafia Husband"written by haevenly Disclaimer: This story is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means without written information from the author. Plagiarism is a crime.This is the story MY AMNESIA MAFIA HUSBAND. The whole story is fictional so don't use this to attack me. I am always open to engage in a healthy conversation. I'm just here to share what's on my mind, to enjoy, and to respect everyone. Respect me as well by avoiding mentioning the names or lines of other writers' characters in my works. Don't use my characters' names or lines in other writers' works too. Don

Continuation...   Nang may nadaang waiter na may dalang alak, kumuha ako ng tatlo. Oh shit, naiirita na ako ng sobra! Ang mga magulang ko... and dear fiancee! Naiirita ako sa kanila! Galit na galit ako sa kanila! Maaaring kilala na ako ng Villamor na 'yan pero hindi manlang nagdesisyon sa sarili niya! Oh no, no! Arra, nagdesisyon na siya! Kaya nga wala silang problema patungkol roon, e! Dahil iyong anak nila...ay gustong-gusto pa yata! I gritted my teeth. Tinungga ng magkakasunod ang tatlong basok ng alak. Ano, Villamor heir? Gusto mo ako? Are you inlove with me kaya hindi ka umayaw at tumanggi? Kunwari ka pa siguro na aayaw pero ang totoo'y hayok na hayok sa akin!

Continuation...   Bumili ako ng bahay malapit sa paboritong beach naming noon ni Dwane. Gusto ko sana makuha iyong spot na talagang tabing dagat pero may nagmamay-ari na nu'n ngayon. Nakakalungkot lang na matagal ko ring pinag-ipunan ang pera na ipambibili sa rest house na iyon pero may nauna na pala roon. But it's okay anyway. As long as nakikita ko pa rin naman ang beach na iyon kahit tanaw na lang sa malayo, masaya pa rin ako kasi naaalala ko pa rin ang mga araw na magkasama kami noon ni Dwane roon. Parang kasama ko pa rin siya hanggang ngayon kapag nakikita ko iyon. Nasa gitna ako ng pagsasapatos nang biglang pumasok si Mommy. She's staying here with us kapag bakasyon. Si Daddy kasi ay laging out of town or nasa ibang bansa para sa negosyo.

Continuation...   Ilang rings ang narinig ko sa kabilang linya. Hindi nya sinasagot. Naka-silent? Hindi ako mapakali sa posisyon ko. Tatayo ba o uupo at hihilig sa sofa. Matapos ang ilang rings ay pinatay ko na. Tumawag uli pero ganun parin. Walang sumasagot. Zachary Dwane Calehb Villamor! Where the hell are you?! Hindi ko na nakaya at humagulgol na ako. Sa dami ng naiisip ko ay naiiyak na ako. Ang sakit sa puso. Parang ginigyera. Masakit. Nag-aalala ako. Nag-aalala ako, Dwane! Tumunog ang cellphone ko. Sa pag-aakalang si Dwane ang tumatawag ay mas mabilis pa na kinuha ko ito sa aking hita at agad na sinagot. "W-Where are you? Anong oras na! Nag-aalala ako s-sayo!" sigaw ko habang humahagulgol.

Continuation...   "Ma'am Arra? Andyan pa po ba kayo? Ma'am?" Series of loud knocks from something wakes me. Tamad kong iminulat ang mga mata ko. The lights from the outside greeted me as i woke up from a sleep. "Ma'am? Ma'am?" I heard Mang Paulo's voice from the outside. "Andyan na po!" sigaw ko pabalik. Inayos ko na ang sarili ko at saglit na natulala. Anong oras na ba? Mukhang napaidlip yata ako ng ilang oras. Wala na rin gaanong ilaw sa labas ng shop, only the lights from the busy street and condo. Maybe because it's already late? Isang katok uli ang nagpagising saakin mula sa pagkakatulala. Mang Paulo entered my office holding a cup of h