Home / Romance / My Sweet Surrender / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of My Sweet Surrender: Chapter 21 - Chapter 30

35 Chapters

Kapitulo XX - Burn

Habang nasa byahe kami pauwi ng bahay ay nakapagtatakang tahimik lang si Mommy. I've already mentally prepared myself for her long reprimands but I wonder why she remained silent the whole trip. Nang makapasok kami sa bahay ay nagulat ako nang bigla niya akong hampasin sa braso. "Bakit hindi mo pa sinasagot ang lalaking iyon, Gella?" pagalit na sabi niya.Hindi agad ako nakabawi sa sinabi niya. "H-huh?""Wala ka bang utang na loob? Sinagip niya ang buhay mo noon! Hindi lang din ang buhay mo ang sinagip niya! Niligtas niya rin ako from another possible interaction with your father! Ilang taon ka na palang nililigawan tapos hindi mo pa rin sinasagot? Kailan mo balak sagutin kung ganoon? Kapag puti na ang uwak?" sermon niya.Napakurap-kurap ako sa gulat. "Mommy, hindi ko siya sasagutin para sa ganiyang dahilan! I want to date the person I truly love! I want to date someone I would marry someday!"She rolled her eyes. "Whatever you say, Georgianna! Basta pagk
last updateLast Updated : 2021-10-02
Read more

Kapitulo XXI - Achievement

Overall, the whole trip was unforgettable. The magnificent flower farm was full of different kinds of flowers in different colors. It is covered by pine-fringed mountains and vegetable farms. We can even see Mt. Pulag and Mt. Timbak from a distance. Ang pinakanakaagaw talaga ng pansin ko sa lahat ng tanawin ay ang cabbage roses. For me, they were the most unique and most beautiful ones there. Dumaan muna kami sa ancestral house nila Caleb upang kunin ang aming mga gamit. Nagpaalam na rin ako kay Aling Henya at sa ilang mga kasambahay na nagsilbi sa akin. Buong biyahe pauwi sa Maynila ay tulog lang ako. Nagising lang ako nang maramdaman na ang init ng panahon mula sa labas. Hinubad ko agad ang suot kong coat at sinulyapan si Caleb. Seryoso lang siyang nagmamaneho at pasulyap-sulyap lang sa akin mula sa rearview mirror. "Caleb, itabi mo muna ang sasakyan. I'll take over so that you can rest for a while.” His lips immediately protruded when he saw the smug look on my fa
last updateLast Updated : 2021-10-04
Read more

Kapitulo XXII - Mine

Maaga akong pumasok sa ospital para sa shift ko ngayong araw. Sabay rin kaming nag-lunch ni Ivory sa cafeteria ng ospital. "Magkikita ba kayo ng jowa mo mamaya? Balita ko nakauwi na raw siya, ah?" tanong sa akin ni Ivory pagkaupo pa lang namin sa isang bakanteng table."Hindi ko siya jowa," I corrected her. "Kanino mo nalamang nakauwi na siya?"“Na-chika ko lang sa mga nurse na nakakita sa kanya rito kagabi.” She dramatically rolled her eyes at me before biting at her sandwich. "Bakit nga ba hindi mo pa sinasagot iyon? Ang tagal nang nanliligaw no'n sa'yo, ah?"Nagkibit-balikat ako. "Ewan ko…”She looked confused at my answer. "Bakit hindi mo na lang basted-in kung ayaw mo naman pala?"Sumimsim muna ako sa aking kape bago sumagot. "Ewan ko. Ayoko rin..."She chuckled. "Ewan ko sayong gaga ka! Takot ka lang sa commitment!"Napanguso ako dahil sa sinabi niya. "Hindi naman sa takot... Hinihintay ko lang siguro 'y
last updateLast Updated : 2021-10-06
Read more

Kapitulo XXIII - Disgust

Ang mga sumunod na araw ay tila naging isang magandang panaginip para sa akin. I've never felt this happy in my life before! Akala ko ay kuntento na ako noong nanliligaw pa lang si Caleb sa akin, pero iba pa rin pala ang pakiramdam kapag may commitment na sa isa't isa. So ito pala 'yong pakiramdam nang may label, ano? Caleb has been visiting me every day at school at madalas ay sabay rin kaming nagla-lunch kasama si Ivory. Nagpanggap pa nga siyang hindi niya kilala si Caleb noong una at tinanong-tanong pa siya ng kung anu-ano kahit naikwento ko naman na iyon sa kanya dati. Ipinakilala ko rin si Caleb kay Tati noong huli niya kaming binisita rito sa school. Nagta-trabaho na kasi siya bilang nurse kaya hindi na kami masyadong nagkikita. Mag-iipon daw muna kasi siya upang makapag-enroll na rin sa medical school at makahabol sa amin. Ipinakausap at ipinakilala ko na rin noon si Caleb kay Rafael through video call. Kahit kilala na niya ito ay nagkunwari pa rin siyang ngay
last updateLast Updated : 2021-10-08
Read more

Kapitulo XXIV - Distant Memories

"Ano nga palang ginagawa mo rito?" tanong ko kay Archi nang bahagyang mahimasmasan. Pinasadahan niya ng daliri ang kanyang buhok habang seryosong nakatingin sa akin. He loosened his navy blue neck tie a bit and folded his sleeves up to his elbows. "I'm working as an engineer at your company..." he answered. Marahan akong tumango bago sumimsim sa kapeng in-order niya para sa akin. "Kumusta na nga pala si Emil? Wala na akong balita roon, ah?" "Nag-aaral ng masteral sa US. Balak niya raw kasing magtayo ng sariling firm dito sa Pilipinas," sagot niya. Namamangha akong tumango. Akalain mo nga naman itong si Emil, dati ay panay lang pagka-cutting noong senior high. Hindi mo talaga mahuhusgahan ang isang tao base sa kanilang nakaraan at pinagdaanan. Muli kaming natahimik nang maubusan ng topic. "Ikaw? Ano nga palang ginagawa mo rito?" Natigilan agad ako dahil sa tanong niya. I cleared my throat. "Pi-pinapunta ako sa opisina."
last updateLast Updated : 2021-10-09
Read more

Kapitulo XXV - End

Kinabukasan ay hindi muna ako pumasok sa school dahil masama ang pakiramdam ko. Nagising lang ako dahil sa sunud-sunod na pagtunog ng cellphone ko. Sinilip ko ito at nakitang mayroon akong ilang unread messages mula kay Caleb. Ibinilin ko rin sa mga kasambahay, lalong-lalo na kay Skylen na kapag hinanap ako ni Caleb dito sa bahay ay sabihin niyang busy ako sa school o kaya sa trabaho. Hindi na nagtanong pa sa akin ang kapatid ko kagabi at tila may kaunting ideya na siya sa nangyari sa amin. Ipinagpasalamat ko naman na hindi na siya nagtanong pa dahil hindi ko alam kung kaya ko bang ikwento sa kanya iyon lalo na't sariwa pa ang sakit na nararamdaman ko. From: Caleb Avanzado I went to the hospital, too. Sabi nila ay wala ka raw duty ngayong araw. Please text me back as soon as possible. I'm really worried, Georgianna. Tears started to pool in my eyes and my vision became blurry while reading his messages over and over again. I have never met s
last updateLast Updated : 2021-10-11
Read more

Kapitulo XXVI - Survived

Imbis na umuwi sa condo upang magpahinga at mag-drama tungkol sa nangyari noong araw na iyon ay pinili kong ibuhos ang lahat ng aking oras sa pagta-trabaho. Halos buong araw akong nag-duty sa ospital hanggang sa lumagpas na ang bilang ng oras na kailangan kong punan ngayong linggo. "Kailan mo balak umuwi sa bahay niyo? Ilang buwan ka nang hindi nagpapakita sa Mommy mo, ah? Alam pa ba ni Tita Gab itong ginagawa mo sa sarili mo?" seryosong tanong ni Ivory. Ngumuso ako. "Bakit? Ano bang ginagawa ko? Nagta-trabaho lang naman ako, ah?" depensa ko. Suminghap siya. "Tingnan mo nga ang sarili mo, Georgianna Isabella! Ilang araw ka nang walang matinong tulog at madalas ay wala ka pang kain! Magdo-doktor ka ba talaga? Gusto mong mag-alaga ng ibang tao pero ultimo sarili mo ay hindi mo maalagaan!" sermon niya sa akin. Napapikit na lang ako nang marahan at hinayaan siyang pangaralan ako. Mahaba-habang sermon pa ang iginawad niya sa akin bago niya ako nakumbinsing
last updateLast Updated : 2021-10-13
Read more

Kapitulo XXVII - Enough

"Georgianna..." Sinulyapan ko lang si Caleb nang salubungin niya ako pagkalabas ko sa operating room at nagpatuloy lang sa paglalakad. Naramdaman ko ang pagsunod niya sa akin ngunit hindi ko na siya nilingon pang muli. Nginitian at binati ko pabalik ang mga nakasalubong kong doktor at hospital staff. Napansin ko ang pagsulyap nila sa lalaking nakabuntot sa akin kaya umusbong ang aking iritasyon. Halos mapatalon siya sa gulat nang bigla ko siyang harapin. "What exactly do you need, Caleb?" Napansin ko ang bahagyang paggalaw ng kanyang Adam's apple. He parted his lips but immediately pursed it again. I looked at him nonchalantly. "Ano? Wala ka bang sasabihin?" Sinulyapan ko ang wrist watch ko bago patamad na ibinalik ang tingin sa kanya. "Marami pa kasing naghihintay na pasyente sa akin. Nasasayang 'yong oras ko." Binasa niya muna ang ibabang labi bago magsalita. "I just want to talk to you, Georgianna." "Nag-uusap na tayo," nauubos ang pasensya
last updateLast Updated : 2021-10-15
Read more

Kapitulo XXVIII - Ironic

Hindi ako tinigilan ni Caleb sa mga sumunod na araw. Araw-araw pa rin siyang nagpupunta sa ospital kahit na-discharge na ang kapatid niyang si Maddison. I kept myself preoccupied with work to avoid bumping into him. Madalas ay tinatapos ko ang shift ko hanggang madaling araw o kaya'y hatinggabi kaya wala siyang choice kundi umuwi nang maaga dahil bawal siyang manatili sa labas ng visiting hours ng ospital lalo na't wala naman talaga siyang binibisita rito. "Gella, nandito na naman 'yong sundalo mo," pabulong na sabi sa akin ni Tati. Napabuntong-hininga ako at pinanatili na lang ang tingin sa hawak na application form para sa field of specialization. "Hayaan mo siya, mapapagod din 'yan," matabang na sabi ko. Naramdaman ko ang pagtatagal ng kanyang tingin sa akin. "Are you sure you're okay with this?" Lumipat agad sa kanya ang tingin ko. "With what?" Nanatiling seryoso ang kanyang mukha. "With Caleb's presence... Ginagambala na naman niya ang bu
last updateLast Updated : 2021-10-17
Read more

Kapitulo XXIX - Truth

Pinanatili ko lang ang tingin sa pasyenteng maingat na itinutulak ngayon palapit sa helicopter. Bahagyang bumigat ang bawat paghinga ko nang maramdamang tumabi si Caleb sa akin. "Dr. Carvajal, sasamahan mo ba ang pasyente?" tanong ng isang paramedic sa akin. Bago pa ako makasagot sa kanya ay tumunog ang aking dalang two-way radio. "Dr. Carvajal, are you there?" I cleared my throat before speaking. "Received. What do you have there?" "Doc, we have an emergency case here. We have a trauma patient. His vitals are currently stable. He suffered from some abrasions and he's complaining about wrist pains. Na-check na po namin kung may nararamdaman ba siyang sensation sa kamay pero hindi niya raw maigalaw ang kanyang hinlalaki." Saglit akong napaisip. "Baka naipit ang median nerve niya. Use a pad splinter on his arm for now. Dalhin niyo muna sa rescue tent at hintayin niyo ako riyan." "Copy, Doc." Ibinaba ko muna ang radyo upang tumulo
last updateLast Updated : 2021-10-19
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status