All Chapters of A smile in the Sky of Sadness: Chapter 81 - Chapter 90

———   AFTER 4 YEARS    “Mommy… I want to paint too.” I fix her hair right away nang makita ko na nakatahob na naman sa kanyang mukha at naka kain niya na ang ilang hibla ng kanyang buhok.    “Alright, sit here beside me.” She smile at me sweetly, Inabot ko sa kanya ang paint brush na bago kong bili atsaka ko siya hinayaang pumili ng gusto niyang kulay, kitang kita ko ang saya sa kanyang mga mata, at bago siya mag umpisa mag pinta ay hinalikan niya pa muna ako sa aking magka bilang pisnge, she’s always the sweetest, my baby zannah…   Habang lumalaki si zannah ay mas nagiging kamukha niya na si zin, lahat ng parten ng mukha ni zin ay nakuha ni zannah mula sa makakapal na kilay, mahahabang pilikmata,matangos na ilong, manipis at mapupulang labi at lalong lalo na ang kanyang kulay hazel brown  na mata na

———    Nasa hagdan pa lamang ako ay rinig na rinig ko na ang ingay ng tawanan nila, shempre nangu-nguna na ang boses ni brent.    Nakita ko silang nag aagawan sa cellphone ni friox, at itong si brent todo sigaw na sa kanya daw yun, ano naman kaya ang meron dun? Palagay ko lalaki na naman yun.    Sinililp ko sila isa-isa at halos umawag ang bibig ko ng makita koong nandito rin sila dee, shaw at si zin?… teka, sabi nila mga boyfriend lang nila kasama nila e bakit nandito yang isang yan.      “A-anong ginagawa niya dito sa bahay ko…” i whispered…   Halos mangunot ang aking noo sa nakikita ko, prenteng naka upo si zin sa sofa habang naka sandal ang likod psh. Akala mo talaga welcome

———  Nang matapos ang kasal ni grey ay agad na ang offer sa akin si zin na siya na daw ang mag hahatid sa amin ni zannah pauwi. Hindi naman ako naka angal ng mag pa alam siya dahil nasa harapan namin si zannah, alam niya kasing hindi ako papayag sa gusto niya kaya sinadya niyang kasama niya si zannah atsaka nag paalam sa akin.  May gana pa talaga siyang tumawa sa harap ko, ang galing lang mang inis ha, damn you de sants!  Pilit bumaba si zannah at hinabol si lexus palabas ng reception, tinignan ko si zin na sumisipol pa ng tumabi sa akin, hindi ko na pinansin dahil baka masapak ko lang.  “Congratulations again to the both of you!” I hug her tightly and kiss to her cheeks, i also hug jayckay pero madali lang dahil ito

———  Isang malalim na buntong hininga ang pinaka walan ko. Naramdaman ko ang pag higpit ng hawak ng kamay ni zin sa akin. I want to hear his side.. This is the only way to ease the pain inside me… and this in the only thing na alam kong mag papalaya sa akin sa nakaraan. I have to do this for zannah and also for me… ayoko ng makulong sa sakit at lungkot na naranansan ko, gusto kong ipakita sa anak ko na may mas isasaya pa kaming mag kasama…  I want to forget what happened and move on…  This is for zannah.. I look at him and i know from this moment that he’s nervous, i can feel his hands getting sweat and it’s a little bit cold, so I smiled at him para mal

———   “Saan mo ba talaga ako dadalhin?” Nilagyan ni zin ng blindfold ang mata ko kaya wala akong magawa kundi ang humawak ng mahigpit sa kanyang kamay. Kanina pa ako nag tatanong kung saan ang punta namin pero puro siya “basta, stay still..” nanakit na rin kasi ang mata ko dahil almost 30 minutes na akong naka blindfold. Hapon na kasi ng pumunta si zin sa bahay atsaka lang nito sinabi na may importante kaming pupuntahan.  Ano na naman kaya ang pakulo niya, simula kasi ng sinabi niyang manliligaw siya sa akin ay wala siyang palya na mag pasikat sa akin. And this man is really amaze me.. “Alright baby, malapit na tayo.” Bulong niya sa akin at marahan akong hinawakan sa aking balikat at dahang dahang inalalayan mag lakad.