All Chapters of ลุ้นรักคุณแม่ตัวแสบ: Chapter 81 - Chapter 90

ชาร์มินพยายามจะพูดคุยบางอย่างกับคริสเพื่อไม่ให้เขาผล็อยหลับไป ทว่า เขากลับหลับไปอย่างรวดเร็วทันทีที่ศีรษะของสัมผัสโดนที่วางแขน!เด็กที่ร้องตื่นเต้นที่จะขึ้นชิงช้าสวรรค์กลับเอนตัวลงนอนและผล็อยหลับไปในที่สุด!ชาร์มินรู้สึกเหมือนถูกหลอก เธออยากจะปลุกเขาให้ตื่นแต่กลับถูกแอนโทนี่หยุดไว้“ปล่อยให้เขานอนก่อน อาการชักของเขาคงทำให้เขารู้สึกหมดแรง”แอนโทนี่คิดหาเหตุผลมาปกป้องคริสชาร์มินนั่งนิ่งบนเบาะม้านั่งไม่พูดไม่จาชิงช้าสวรรค์ค่อย ๆ ลอยขึ้น ทำให้มองเห็นเมืองเบอร์ลิงตันในมุมสูงนกสองตัวบินคู่กันมาบนหน้าต่าง ชวนให้จินตนาการถึงฉากโรแมนติกในหนังชาร์มินไม่แสดงท่าทางอะไรกับวิวข้างนอกหน้าต่าง เธอเพียงมองดูมือถือของเธอและทิ้งแอนโทนี่ไว้กับความรู้สึกที่เย็นชาแอนโทนี่เพ่งมองเธอพร้อมกับขมวดคิ้วและพูดว่า “เฮ้ คุณจอร์แดน! คุณไม่เพลิดเพลินกับวิวอันงดงามของเบอร์ลิงตันหน่อยเหรอ? จ้องมือถือนาน ๆ มันไม่ดีต่อดวงตาหรอกนะ!”“นี่มันก็แค่ภาพพาโนรามาธรรมดา ๆ ของเมืองไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษ” ชาร์มินพูดขณะที่เธอไม่แม้แต่จะมองดูแอนโทนี่ แอนโทนี่งุนงงกับคำตอบ ‘ไม่เห็นจะมีอะไรพิเศษ? ฉันคิดว่าผู้ห

ชาร์มินหลับตาปี๋ก่อนจะล้มลงไปกองกับพื้นแต่เธอกลับหล่นลงไปในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของใครบางคนแทน“โอ๊ย…”แอนโทนี่นั่นเองเธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและเห็นว่าแอนโทนี่นอนอยู่บนพื้นด้านล่างเธอเห็นเลือดไหลออกมาจากหัวไหล่ของเขา“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า?” เธอถามขณะอุ้มคริสไว้ในอ้อมแขน น้ำเสียงของเธอเผยให้เห็นถึงความวิตกกังวล“คุณเป็นห่วงผม ใช่ไหม?” เขาส่งยิ้มให้เธอ“หยุดเล่นมุกในช่วงเวลาแบบนี้ได้ไหม แอนโทนี่!” ชาร์มินกลอกตา“ผมแค่โดนกระจกบาด ไม่มีอะไรร้ายแรง ไม่ต้องกังวลไปเลย” เขาพูดและพยายามปลอบเธอขณะลุกขึ้นยืนชาร์มินเหลือบมองหลังของเขาและเห็นบาดแผลเล็กน้อย โชคดีที่เป็นบาดแผลไม่ใหญ่และไม่เป็นอันตรายมากนักชิงช้าสวรรค์นี้อันตรายเกินไป! เธอต้องการความช่วยเหลือจากใครสักคนขณะที่เธอพยายามขอความช่วยเหลือจากมือถือของเธอ ชิงช้าสวรรค์ก็กลับมาเป็นปกติ ‘บังเอิญอะไรแบบนี้!’“ไม่เป็นไร อย่ากลัวไปเลย” แอนโทนี่พูด เขาคิดว่าเธอกำลังตกใจเพราะเธอดูเหม่อลอยเล็กน้อยน้ำเสียงของเขาฟังดูอบอุ่น อ่อนโยน และปลอบประโลมตอนนี้เขารู้สึกพอใจเล็กน้อยเพราะชาร์มินดูเป็นห่วงเขาคริสมองแล้วยิ้มเล็กน้อย ‘เย้! ตอนนี้ช

ชาร์มินนั่งพักผ่อนบนโซฟาหลังจากที่เธอกลับถึงบ้าน เธอต้องการพักผ่อนบ้างแต่ไซม่อนก็เอาแต่กวนเธอด้วยการตั้งคำถามไม่หยุดหย่อน“บอส เมื่อไหร่จะกลับมาครับ? ผมไม่สามารถจัดการกับบริษัทไดมอนด์ได้ด้วยตัวเองจริง ๆ”“ใช่ ผู้บริหารของคุณโทรหาผมให้จับตาดูคุณในช่วงที่เรายังไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าตลาดหุ้น คุณรู้ไหมว่าตอนที่ผมรับรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์บนชิงช้าสวรรค์ก่อนหน้านี้ หัวใจของผมเกือบจะแตกสลาย” เคย์พูดขึ้น เขาดูเท่ระเบิดเมื่อย้อมผมเป็นสีเทา ไซม่อนกลอกตาและพูดต่อว่า “ถ้าบอสอยากจะมาจริง ๆ เธอคงจะกลับมากับผมตั้งแต่ตอนที่ผมช่วยเธอแก้ไขเรื่องอื้อฉาวนั่นแล้ว ช่วยต่อคิวด้วย!”“ไม่เอาน่า! รู้จักประมาณตนด้วย เรื่องอื้อฉาวมันเกิดขึ้นก็เพราะคุณ คุณแทบจะไม่ได้ไถ่บาปอะไรเลย!” เคย์พึมพำ ขณะที่พวกเขากำลังโต้เถียงกัน ชาร์มินก็พูดว่า “ฉันจะอยู่ที่นี่อย่างน้อยสามเดือน พวกนายอาจจะยอมแพ้ก็ได้”สามเดือนคำตอบของเธอทำให้ไซม่อนยกมือยอมแพ้ด้วยความสิ้นหวัง แค่จัดการเรื่องก่อนหน้านี้ของชาร์มินก็เหนื่อยมากเต็มทนแล้ว แล้วเขายังจะต้องรักษาเป้าหมายทางการตลาดอีกเคย์รู้สึกทุกข์ทรมาน เขาต้องเป็นบอดี้การ์ดนอกเครื่องแบบ

เธอเกือบจะเข้านอนหลังจากวันอันยาวนานแล้ว แต่ตอนนี้กลับต้องมาขุ่นเคืองเพราะข่าวอีกครั้งเอริคเพียงแค่ยื่นมือถือให้เธอและไม่พูดอะไรมันเป็นหน้าทวิตเตอร์ของทิฟฟานี่ ซึ่งปรากฏรูปถ่ายของหล่อนในชุดสีแดงที่คล้ายกับชุดของชาร์มินและหล่อนยังโพสท่าเดียวกันกับภาพหน้าปกของชาร์มินด้วยซ้ำในภาพ เธอมองข้ามไหล่พร้อมกับสายตาที่กดต่ำไปที่จมูกของเธอ ด้วยท่านั่งที่นั่งอย่างมั่นใจ เธอใช้มือเท้าสะเอวและหักแขนไปข้างหน้า ลดไหล่ลงเล็กน้อยขณะเอียงศีรษะทุกคนสามารถเห็นสรีระที่สวยงามระหว่างลำตัวและแขนของเธอ เธอขจัดความเขินอายออกไปด้วยชุดสีแดงนั้น ดูราวกับผู้ทำลายร้างอย่างแท้จริง[เธอสวยมาก!][ฉันชอบรูปนี้!][ทิฟ! เธอเข้ากับชุดสีแดงจริง ๆ!]เพียงชั่วพริบตา ใต้ภาพก็เต็มไปด้วยความคิดเห็นมากมาย สื่อและผู้สนับสนุนต่างชื่นชมเธอ“เธอถึงกับพยายามทำให้ตัวเองกระฉับกระเฉงเพื่อเปลี่ยนลุคของตัวเอง” ดวงตาของเธอสั่นไหวด้วยความรำคาญเธอรู้ว่าถ้าผู้คนเห็นหน้าปกนิตยสารกุชชีของเธอ พวกเขาเหล่านั้นก็จะว่าเธอลอกเลียนแบบและจะไม่ประทับใจรูปถ่ายของเธออีกต่อไป ถ้าเธอจะแข่งขันกับทิฟฟานี่ แฟนคลับของทิฟฟานี่ก็อาจจะไล่เธอออกจากวงกา

แอนโทนี่ก้าวไปข้างหน้า “ผมแค่บังเอิญผ่านมา ให้ผมไปส่งคุณได้นะถ้าคุณต้องการ ยังไงมันก็เป็นทางผ่านอยู่แล้ว” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริงและสดใสขณะเปิดประตูให้เธอชาร์มินขมวดคิ้วและพูดว่า “ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณอยู่ที่พาเลสฮาร์ตใช่ไหม? แต่ฉันอยู่ที่ไวโอเล็ต วิลล่าที่อยู่ห่างจากคุณไม่กี่กิโลเมตร แล้วบ้านฉันจะเป็นทางผ่านได้ยังไง?”แอนโทนี่พูดแซวเธอหลังจากได้ยินคำพูดของเธอ “คุณรู้ด้วยเหรอว่าผมอยู่ที่ไหน ดูเหมือนว่าคุณจะสนใจผมและค้นหาข้อมูลของผมสินะ”“ชิ! คุณคิดไปเอง” ชาร์มินพูดต่อขณะกลอกตาใส่เขา “คุณคือราชาแห่งเบอร์ลิงตัน ทุกคนรู้ว่าคุณอาศัยอยู่ในพื้นที่ทองคำ และผู้คนพูดถึงคุณเสมอไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน”แอนโทนี่รู้สึกท้อแท้ ต่อจากนี้ไปเขาจะต้องใส่ใจกับชื่อเสียงของเขาเอง เพื่อที่เธอจะได้ไม่ได้ยินข่าวแย่ ๆ เกี่ยวกับเขา“ผมจะผ่านไปแถวนั้น อีกอย่าง คุณสัญญากับโมโม่ไว้เมื่อบ่ายนี้ไม่ใช่เหรอ? เพราะฉะนั้น เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่” จากนั้นเขาก็โค้งตัวเล็กน้อยอย่างสุภาพบุรุษก่อนจะเชิญเธอเข้าไปในรถของเขาเธอลังเลที่จะขึ้นรถ แต่เธอมาที่นี่ด้วยเฟอร์รารี่ของเชน และเชนกำลังจะไปออกเดตกับมิงเกล ดังนั้น ชาร์มิ