All Chapters of Aragorn: The Elven Charmspeak: Chapter 11 - Chapter 20

As the cold winter breeze caress my clothes and the snow unendingly pelted, I was starting to regret my action regarding my acceptance of the Chancellor's favor.   Tsk, I should have known. I should not have accepted his petty offer. This may not be exactly his revenge but I am damn sure he is just toying with me.   Maxima was being a bitch as ever. Reklamo dito reklamo dyaan. Her incessant blabbering was getting the fuck out of me. But still it was better and good to know that someone is here with me besides Florel.   Mas mabuti na rin siguro ito kaysa namang lamigin ako mag isa.   Matarik ang daang tinahak namin papunta sa mga bulaklak na iyon kaya't hirapan si Florel sa pagakyat sa nyebe. Bawat hakbang niya ay bahagyang lumulubog sa makapal na nyebe. Tila nakikiramdam naman si Maxima at pansamantalang tumigil

"Drink this." inabutan ako ni Ela'an ng isang tasang may kakaibang likido. Nagtaka ako kung ano iyon at tila nabasa naman niya ang aking reaksyon at muling nagsalita. "That will help you to move efficiently. It will lessen the pain." Matapos ang paguusap namin tungkol sa mga celestials ay pinakiusapan ko siyang dito na muna ako sa tabi ni Maxima upang bantayan siya. Pinakuha ko na rin ang aking mga gamit sa pinanggalingan kong kwarto. Hindi pa rin ako sumasang ayon sa sinabi niyang humingi kami ng tulong sa mga celestial pero hindi rin naman ako makatanggi sa suhestiyon niya. Wala akong maisip din na ibang paraan para malunasan ang kalagayan ni Maxima. She said that she will take us to the most sacred place here in their village para na rin mas maging epektibo ang pag tawag sa mga mapagmataas na celestials.

Nang mapagalaman kung ano nga ang nangyari sa Traia, kaagad akong nagpaalam na bumaba sa lupa. Hindi ako makapaniwala sa kapabayaan ko.   Oo, nailigtas nga nina Garfiel ang Traia sa balita ngunit hindi ko alam kung ano talaga ang nangyari sa kanila roon. Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanila pero ito ang aking misyon. Ang hari ng Nazeru at hari ng mga elfo ang nautos sa akin nito. At kung maaari gugustuhin kong magawa ang kautusang ito sa aking paraan.   Napagalaman ko din na hindi dahil narinig ng mga celestials ang aking dasal at hinaing kaya nila pinaunlakan ang aking pagmamakaawa sa loob ng kuweba. Iyon pala ay dahil lamang sa naramdaman nila ang presensiya ng tinatangi nilang yaman, ang Curtana. Ang huling habilin ng kanilang Arkanghel Michael sa mundong ito.   Ngunit dahil nga sa gulat at pagkabahala sa kung anong nangyari sa nangyaring sagu

"What?!" hindi makapaniwalang sambit ng Chancellor bakas sa mukha ang galit at pagkalito, his golden trinkets loudly swayed with his every movement. "No.. No! Hindi maaari! He's not even a citizen of Azsare. He is not an Azsarian!" "Tell that to the people, Chancellor." prenteng sagot naman dito ni Yvanne at umalis sa harapan niya tila nagwagi sa kanyang ipinamalas na pakikipagtalastasan kanina. Nanatili lamang akong tahimik at hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Hindi ko alam kung kailangan ko bang masiyahan, kabahan, o magulat sa biglaang pag talaga sa akin bilang hari ng Traia. Puwede naman akong tumanggi, ngunit bakit tila ayaw gumalaw ng bibig ko para sabihin iyon? Marahil ay gusto ko rin itong mangyari, kung hindi lamang sa pangungumbinsi ni Yvanne at sa suporta ng mga taga Traia. Alam ko sa sarili ko na gusto kong pamunuuan ang siyudad na ito pero may parte rin ng aking sarili na pinipilit a

"King Gavan has been drugged.." natigilan ako sa sinabi ni Iston. It wasn't a very nice thing to hear, especially when you have just been rejected. Tumaas ang kilay ko. Sino naman ang hangal na may kayang gumawa non sa aking amang hari? Hindi ko sila mapagbibigyan. Kumuyom ang mga kamao ko sa galit na aking nararamdaman. Hindi ko matanggap na naganon nila si ama. Paano nila iyon ginawa? Paano sila nakapasok sa aming village? Are they waging war against us? "What is Tyrion's say to this? Kilala na ba ang may salarin?" Umiling ito dahilan para mas lalo akong magmadali.