All Chapters of Just a Job: Chapter 11 - Chapter 20

Verania's Point of View  She's crazy! Kapag malapit siya sa akin pinapakita niya talaga sa akin kung gaano niya ako kaayaw! Malamang mas lalo niya akong naging hate nang malaman niya na magpapakasal kami ni Ares (which is not true dahil palabas lang ang lahat.) "So papaano 'yung damit ko nito? Hanggang sa isang araw nakaganito ako? Hindi naman kaya ako mag-amoy lupa?" saad ko at narinig ko ang mahinang tawa ni Ares. "Hindi naman siguro... saka wala ka bang balak umuwi para kumuha ng damit mo?" tanong niya kaya napataas ang kilay ko. "Sa tingin mo maiiwan kita? Sa tingin mo matatanggal ko pa ang mata ko sa 'yo gayong naka-wheel chair ka na? Gusto mo ba akong matanggalan ng trabaho?" sunod-sunod na litanya ko, kaya narinig ko lang siyang magbuntong-hininga. "There's a night market later, you can buy there some clothes," saad niya matapos na bahagyang mag-isip. "Oh yeah, might check it later," saad ko naman p

Verania's Point of View"Okay sir, to our destination!" saad ko na tila ako ay isang computer program na nagsasalita."Tsk, what is that for?" tanong niya bago ko itulak ang wheel chair niya nang mas mabilis kaysa kanina."Wala lang gusto ko lang naman na ganoon magsalita," pahayag ko at natahimik na kami.Nakarating na kami sa hotel room namin na nasa fourth floor pa at doon na muli nakapagusap."I'll go to the bathroom," paalam niya na agad ko namang pinayagan kaya naupo ako sa sofa. Mayroon din kasing parang living room dito sa hotel room. Nasa tabi iyon ng kama at sa maliit na living room ay may television din. Nais ko sanang buksan pero naisip ko huwag na lamang.Habang nakatulala ako sa television na hindi nakabukas ay biglang nag-vibrate ang phone ko na nasa aking bulsa. Isinuot ko ang kamay ko sa bulsa sabay dakot sa phone ko para masilip kung ano man ang dahilan ng pang-aabala sa aking pagkatulala.Napata

Verania’s Point of ViewAgad na naglakad ang mga paa ko pabalik sa bathroom para maligo. Nang matapos ang pagligo ko ay namili ako ng kasuotan ko.Konting damit na lamang ang natitira rito. Isang dress at tatlong pares na kasuotan which is shorts at t-shirt. Dahil hindi ko naman nais mag-dress lalo na kung puro gala ang inaatupag ko kaya, no choice ako kung hindi piliin ang shorts at t-shirt na kulay cream at shorts na maong. Hindi kaiklian pero hindi rin naman kahabaan, sakto lang talaga. Pero medyo matangkad nga ako umikli tingnan sa akin ang shorts na suot ko kaya napairap ako. Ngayon lang ulit ako magsusuot ng ganito sa labas.Nang tuluyan na talaga akong natapos sa pag-aayos ay agad na lumabas na nga kami ni Ares at dumiretso sa restaurant para mag-breakfast. Pancakes lang na medyo pinaarte ang kinain namin bago muling dumiretso sa cottage na malapit sa arkilahan ng mga bangka. Doon kasi ang meeting place kaya iyon ang pinuntahan

Verania's Point of View"Tapos na ba ang mga tanong mo?" tanong ni Alder sa isang malumanay na tinig.Pinatama ko ang mga mata ko pabalik sa kanya at halos malusaw ako nang magtama ang mga paningin namin. His eyes were on fire. Hindi ko alam kung naiinis, nagagalit o ewan. Basta, hindi ko maintindihan. I was lost for a moment then I heard the door swung open.Ako ang naunang umiwas ng tingin para silipin kung si Ares ba ang lumabas. Tama nga ako ng hinala dahil nang ilipat ko sa kanya ang paningin ko ay agad na nagsalpukan ang mga titig namin. His eyes were innocent but after seeing who am I with it turned cold. Hindi ko maintindihan pero simula pa noong magkita sila ni Alder noong unang araw na magpunta kami rito ng magkasama, ramdam ko na ang ibang tensyon sa kanila.I don't know what it is pero dahil makulit ako I want to know what it is."Verania, let's leave. Oras na ng check up ko," kaswal na pahayag ni Ares kaya

Verania's Point of View"So, what can you really say about this?" tanong ni Ares sa akin matapos niya akong higitin palayo sa hapag kainan. Ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay pigilin ako sa pagkain ko lalo na kapag nasa harapan ko na."About what? The marriage?" tanong ko na umarko pa ang isang kilay."Ano pa ba?" asar na wika ni Ares nang itanong ko sa kanya ang obvious na sagot."Ahh, iyon ba? Ayos lang naman para sa akin," sagot ko habang tamad ang binabatong titig sa kanya.Habang nakatingin ako sa kanya pansin ko na naasar yata siya sa sinagot ko. Aba, ano bang nais niya na marinig sa akin?Kamuhian ko ang kasal? Kapag sinabi ko 'yon hindi namin maitutuloy ang plano! Dapat ang maging pag-arte ko rito ay ang pabor na pabor talaga sa kasalan!"Anong okay lang? Kasal 'to at may girlfriend ako! This is a serious matter, maging seryoso ka naman kahit minsan!" naiinis na sambit ni Ares sa akin kaya mas lalo ko siyang pinag