All Chapters of The Mafia's Contractual Wife: Chapter 21 - Chapter 30

I began to walk casually while my calculating eyes search the whole place like an animal looking for its next prey. Ngingisi pa ako sa sa rili ko dahil sinusundan ako ng tingin ng bawat madaanan ko, mapababae man o lalake. I don’t know if they’re looking at me because I’m stunning or because I’m with Crimson, whatever the reason is—I don’t like the attention they’re giving. It’s so unpleasant. “Oof, target lock.” My mouth quirk into a smirk the moment I saw Lucian. Kahit nakatago ang mukha niya ay alam kong siya pa rin ang nasa likod ng masquerade mask. His built, his mannerism and the way his lips moved. It was the same night he approached me. “Lucian? Is that you?” agad na tanong ko rito nang sa wakas ay mapag-isa na siya. Saglit niyang inayos ang suot na necktie bago ako tingnan mula ulo hanggang paa. Kahit na natatakpan ng maskara ang kalahati ng kanyang mukha ay halatang sinusuri niya ako, he’s probably wondering who the hell I am.

“Are you looking down on me?” tanong sa akin ng kalaban ko. After dodging a lot of punch, I know he will be off guard so I took that chance to hit him. The blood is now coming from his nose but I didn’t hear a crack so it wasn’t that bad. Mukhang matibay ang isang ito ah, muli siyang sumugod sa akin but this time ay hindi na ako umiwas pa. Hinintay ko siyang makalapit sa akin at nang ilang hakbang na lang ang pagitan namin ay agad akong naupo, I smiled sweetly before kicking his legs out from under causing him to fall with a thud. Mabilis naman akong tumayo para pumaibabaw sa kanya, I start throwing punches like there’s no tomorrow. “Rei, that’s enough. You’re too brutal.” ani Troy kaya naman napalingon sa kanya at tiningnan ang kalaban niyang nakahandusay na sa sahig. I can’t even recognize him anymore, puro dugon a mukha ng lalaking ‘yon. “I don’t want to hear that from you.” nakangisi kong sabi bago hawakan ang kamay niya dahil nila

“What are you doing here—oh, wait! Don’t tell sa ‘yo galing ‘yong champorado?” tanong ko dahil paborito niya iyon kaya lagi siyang may stock na instant mix champorado.     “Yeah, hindi pa nga lang luto.” natatawa niyang sabi nang makalapit ako sa kanya.     “I see, pero bakit ang bilis mong makapunta rito?”     “Oh, uhmm… Nasa third floor ‘yong apartment ko.” Tumingin siya saglit kay Tres nang umalis ito at nagpunta sa kusina para lutuin ang instant mix champorado. Matapos noon ay ibinalik niya rin sa akin ng tingin.     “Until now, hindi pa rin ako makapaniwala na nagpakasal at nakipagtulungan ka sa mafia’ng tulad niya. And here I thought, loyal ka sa organization.” Napairap ako sa sinabi niyang iyon.     “I have my own reasons. Just like you have yours.” sabi ko nang maglakad ako papunta sa kusina at maramdamang sumunod siya sa

“Nghh, Tres!” Nakagat ko na lamang ang labi ko nang halikan niya ang dibdib ko matapos ibaba ang suot kong bra. Bahagya ko siyang itinulak para patigilin but when I saw his eyes, I know there was no backing down now.     “Let’s shower first.” aya ko at halos ilang segundo bago niya ako sagutin na para bang ayaw pa niyang sundin ang gusto ko.     “Fine, let’s do it together.” aniya bago hawakan ang likuran ng hita ko at buhatin ako. Awtomatiko naman akong napayakap sa batok niya habang ang legs ko ay nakapulupot sa baywang niya. Nakita ko pang kinuha niya ang plastic na nilapag niya sa piano.     “Hey, I can wal—” My words get cut off when he slipped his hands and starts squeezing my butt like he’s playing.     “Yeah.” tipid niyang sabi bago halikan habang maingat siyang umaakyat ng kwarto niya. Pagkarating na pagkarating doon ay ibinato niya ang plastic na dala

“Get your hands off me, dickheads.” madiing banta ko nang bigla nila akong hawakan sa magkabilang braso na akala mo’y isa akong kriminal na huhulihin. Sinamaan ko sila ng tingin nang hindi man lang nila ako pansinin.     “Are you deaf? Don’t touch me!” sigaw ko kaya naman bumitaw na sila at sumunod na lang sa kanila patungo sa itim na kotse na nasa kabilang dulo ng kanto.     Tahimik ko lamang tiningnan ang bawat establisimyentong madaanan. Buong byahe ay ganoon ang ginawa ko kaya naman nalaman ko agad na sa iba ang punta namin. Isang beses pa lang akong nakakarating sa mansion at malaki ang possibility na iba lang ang dinaanan namin but my instincts say otherwise.     “Wait, hindi ito ang daan papuntang mansion.” puna ko nang umalis ako sa pagkakasandal ako sa backseat.      “Shortcut,” tipid na sabi ng lalaking nagmamaneho kaya naman kumunot ang noo ko. He’s