All Chapters of Just Youth: Chapter 21 - Chapter 30

"'Nak tama na!" suway ni Mama kay Cindy dahil abot ang turo nito ng kung ano-ano. Natatawa naman ako dahil ang saya nila pagmasdan. "Ma, hayaan mo na at bata lang naman iyan," I laughed. "Hay nako, bata ka talaga," wala na rin nagawa si Mama, hinayaan na si Cindy. "I swear masasanay ang kapatid mo sa'yo, kaka-spoil mo," suway ni Rio. "Hayaan muna, hangga't kaya ko naman ibigay sa kaniya. Ibibigay ko naman, gusto ko lang maging masaya sila," I said. "But not in this way, bata pa naman si Cindy, mas madaming ibang puwedeng gawin,” he said. "Mama the 2nd ka ba?" pang-aasar ko. "Silly girl," nailing na sambit ni Rio. "Akin na si Theo baka nabibigatan ka na," kukunin ko na sana si Theo ng bigla niyang hinawi ito. "It's okay, kaya ko naman, mag-enjoy na lang muna kayo. Mamaya naman ay magigising na din 'to," he said. "Just tell me if hindi na keri ng braso mo ha,"

The next day, maaga akong nagising. Makirot pa din naman ang likod ko pero kailangan ko ng pumasok dahil may hahabulin akong requirements sa school. May binigay naman sa akin mga gamot para sa pagkirot ng sugat ko.   Susunduin naman ako ni Rio. Gumayak na din ako. Pagkatapos kong gumayak, naka-receive ako ng morning greet mula sa kaniya. Gumagayak na din daw siya. Sabi ko huwag siyang magmadali dahil maaga lang talaga ako nagising.    Balita ko din na si Maia at Joella ay nakabalik na ng school ngunit wala pa din naman akong paki-elam sa kaniya dahil hindi naman sila ang priority ko, they are just wasting their time on me. Wala naman talaga sila mapapala sa'kin.    Bumaba na ako papuntang kusina upang kumain ng breakfast. "Good Morning Mama," I greet her while she was busy on preparing our breakfast meal. Maya-maya lang ay bumaba na si Cindy at nakabihis na din ito.    "Good Morning Ma

Naglinis na ako ng katawan at nagsimula ng gumayak upang matulog. Before going to bed narinig ko ang tunog ng rington ng aking cellphone. Rachel: Hello? Linderio: Hello Love. He said it in a husky tone. Rachel: Ikaw pala iyan, hindi ko kasi nakita kung sino ang tumatawag kabod ko na lang sinagot. I heard his laugh, it was too sexy. How can this man be so sexy? Sheesh. Linderio: It's okay Hon, just next time check it first before you click the call button. Mahirap na. Rachel: Opo, sadiyang may inaayos lang kaya hindi ko na nabasa. Lind

**** Today is new year's day. Gaya ng sabi ni Linderio, doon ako sa kanila mag-sasalubong ng bagong taon. Maaga pa lang ay sinundo na ako ni Linderio, kaya naman binaon ko na lang 'yung susuotin ko mamaya sa salubong. Pagdating namin sa bahay nila ay sinalubong ako ng Mommy niya. "Magandang Araw po Tita," magalang na bati ko. Nag-mano na din ako sa kanilang mag-asawa. "Buti naman iha, pinayagan ka ng Mama mo?" she asked. "Si Rio po ang nag-paalam Tita kay Mama eh," I answered. "Hay nako talagang bata na iyan," napa-iling na sambit ng Mama niya. Napa-kamot na lang ng batok si Rio. Natawa naman ako dahil doon. "Hayaan niyo na po gusto ko rin naman po makasama siya," naka-ngiting saad ko. "Sige doon muna kayo sa sala, hinahanda ko palang handa natin mamaya," she commanded. Sumunod naman kaming dalawa. "What do you want to watch muna?" he asked. "Kahit ano," sambit ko. Siya na ang pumili ng papanoorin namin, this time hindi na siya thriller, kung baga romance movie naman. I'm

Hanggang ngayon nasa critical na kondis'yon si Lolo Daddy. I apologize to Mamita from what happened to Lolo Dad, wala naman daw akong kasalanan pero hindi ko maiwasan na sisihin ang aking sarili sa nangyayari sa buhay namin. Umuwi muna akong bahay, ang mga bata naman ay naiwan kila Tita Jillian dahil walang magbabantay sa mga ito. "Take a rest muna, Mahal." he said. Umiling ako, hindi ako makatulog. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa mga nangyayare sa buhay namin. Napapagod na ako. Kailan ba ako papahirapan ng ganito? Kailan kami titigilan ni Annalise? Nakakapagod na lagi na lang ganito. I don't know why I suffered a lot. "You have to take a rest, tignan mo ang sarili mo Mahal. Ang payat mo na, hindi ka naman ganiyan dati," he said. I know he was worried about me, but I don't even care on myself anymore. "Kailangan ako doon," I said. "Do you think, your Lolo would be happy ng makita kang ganiyan?" he said. I cry again in his arms. "Shh, don't cry," pag-aalo niya sa'kin. "Pagod