All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 951 - Chapter 960

Sabi ni Drake, “Pwede makulong ang tatay ko dahil sa insidente, pero sa kabutihang palad, tinulungan mo ang tatay ko na bumawi sa kanyang pagkakamali. Bagama't hindi na siya maaaring maging punong-guro, at least hindi niya kailangang makulong.“After thinking about it, you don't mind being humiliated by my dad at that time and still helped him out sa kabila ng ginawa niya. Isa kang mabuting tao.“Kaya, nang malaman kong sasaktan ni Lucas ang Harvard at ang iyong sarili, nagpasya akong turuan siya ng leksyon. Ito ay upang ipakita ang mahusay na kalidad ng mga inspektor at upang mabayaran ka para sa iyong kabaitan.“Iniligtas mo ang tatay ko, na katumbas ng pagliligtas sa akin. Hindi ko masusuklian ang iyong kabutihan sa buong buhay ko."Labis na naantig si Thomas.Si Drake ay hindi lang isang marangal na tao, pero siya rin ay isang anak.Ang isang mahuhusay na taong tulad niya ay pwedeng itulak sa mga ranggo sa pamamagitan ng kanyang kapangyarihan.Ngumiti ang dalawa at nagpatulo

Tinitigan ng masama ni Emma si Jade.Ang sitwasyon na sa wakas ay naipaliwanag na ay pilit na ibinalik sa mata ng masamang babae sa ilang salita. Galit na galit siya kapag naiisip niya iyon.Gayunpaman, ngumiti si Thomas at sinabing, “Paano kung nasira lang ito? Hindi masisira ang cake dahil lang diyan."Sa sinabi nito, talagang yumuko si Thomas. Pagkatapos, inilahad niya ang kanyang kamay at kinuha ang isang piraso ng cake. Nilagyan pa niya ito ng maliit na cherry. Pagkatapos nito, direktang inilagay niya ang piraso ng cake sa kanyang bibig, sa harap ng lahat ng naroroon!Maingat niya itong tinikman at napalunok.“Well, ang sarap. Harvard, maganda ang cake shop na pinili mo. Pupunta rin ako sa kanila para sa mga custom na cake sa hinaharap."Hindi na napigilan ni Harvard ang sarili at halos mapaiyak.Para sa kanya, pinulot pa ni Thomas ang sirang cake sa sahig para kainin, at pinuri pa niya ito.Umabot sa puso niya ang kanyang pagsasakripisyo sa sarili.Salamat. Salamat!Nak

Katulad ng pangyayari ngayon, kung hindi dahil sa tulong ni Drake, tiyak na nahirapan si Harvard.“Sige, ingatan mo ang sarili mo. Aalis na kami ngayon."Kasunod noon, sabay na umalis sina Thomas at Emma.......Sa eksaktong sandaling ito, sa isang ward sa Third Southland General Hospital, bumangon si Weiss sa kama at nagbihis ng maayos.Sa sapat na pahinga na nakuha niya nitong mga nakaraang araw, ganap na gumaling ang kanyang katawan.Kung tungkol sa kanyang mga sikolohikal na problema, hindi ito malulutas sa maikling panahon. Natatakot siya na mapapagaling lamang niya ang sugatang puso kung patay na si Thomas.Kabog, kabog, kabog. Nakarinig siya ng sunod-sunod na yabag na papalapit, at pagkatapos ay pumasok sa silid si Draco Laine, ang alipin ni Weiss."Mr. Weiss, natapos na ang mga proseso ng paglabas, at maaari kang umalis anumang oras."“Hmm.”Hawak na ni Weiss ang mga discharge paper at handa nang umalis.“Uhm, saan tayo pupunta ngayon? Makikipagkita ba tayo kay Maste

Paano malalaman ng isang estranghero ang kanyang numero ng telepono? Bakit siya hinahanap ng isang estranghero?Tinanggap ni Thomas ang tawag, ngunit hindi siya nagmamadaling magsalita.“Hello, ito ba si Mr. Mayo?” Isang boses ng lalaki ang narinig mula sa kabilang linya."Oo ako." Agad namang sumagot si Thomas.“Pakinggan mo akong mabuti, Ginoong Mayo. Kailangan kong sabihin sa iyo ang isang bagay na napakahalaga—"Nang maglaon, ang mga salitang sinabi niya ay pumukaw ng serye ng malalim na pag-iisip kay Thomas.......Ang araw ay unti-unting nagbigay daan sa gabi.Pataas nang pataas ang buwan hanggang sa nagbitin ito na parang higanteng karit sa madilim na kalangitan.Ang gabi ay tahimik.Sa tila ordinaryong gabing ito, napakapambihirang mga bagay ang nangyayari.Sa labas ng bodega ng Stellar Jeweller, isang grupo ng mga tao ang palihim na umakyat sa dingding at nakalusot sa mga kahon at crates ng mabibigat na kargamento.Pagkatapos ay maingat nilang inilipat ang ilang mg

"Thomas, titingnan ko kung matatawa ka pa ba pagkatapos nito?!""Oo kaya mo."Sa sandaling iyon, humakbang si Harvard at sinabing, “Para saan? Pinahihintulutan ka bang manatili dito upang manood? Security, bilisan mo at itaboy ang mga bastos na ito.""Sandali lang." Sinubukan siyang pigilan ni Thomas. Ang sinumang pumunta sa pinto ay aming bisita. Dahil gusto ni Weiss, ang general manager, na makita ang aming live na lapidary, bakit hindi niya ito makita? Alam mo, gumastos sila ng tatlong bilyon para makabili ng isang tumpok ng mga walang kwentang bato para sa isang lapidary noong nakaraan. Muntik na siyang mamatay sa hospital bed pagkatapos noon. Ngayon, hindi ba natin maaaring hayaan ang taong ito na pawiin ang kanyang uhaw na makita ito?"Tumango si Harvard, “Well, I’ll let them stay and watch. Gayunpaman, kung mangahas silang gumawa ng anumang mali, itatapon ko silang lahat kaagad."Sa mga tuntunin ng pagtatanggol kay Thomas, walang sinuman ang magiging mas aktibo kaysa sa Har