All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 881 - Chapter 890

Ngumiti si Bobby at sinabing, “Ang set ng alahas na ito ay tinatawag na ‘The Queen of the Birds’. Ito ay ganap na angkop para kay Mrs. Mayo.Sinulyapan ito ni Emma, ​​at talagang kailangan niyang sabihin na sila ay napakaganda.Gayunpaman, nanatiling malamig ang ekspresyon ni Thomas."Ibalik mo ang regalo."Pangit ang ekspresyon ni Bobby. Nakagawa na siya ng konsesyon at pumunta para humingi ng tawad sa kanya. Tsaka nag-alok siya ng mamahaling regalo. Bakit naging hindi makatwiran ang taong ito?Mabilis na sinabi ng katabi niyang secretary, “Mr. Mayo, alam namin na nagkamali ka. Sa totoo lang, ang sampung rough stones na pinili mo noong nakaraan ay mga mataas na kalidad na mga bato, pero sila ay pinaghalo sa proseso ng pagpapadala sa kanila para sa pagputol. Nagkamali ang lapidarist. Ang mga rough stones na naputol ay tinanggihan na mga magaspang na bato na malapit nang itapon. Ito ang dahilan kung bakit kami nagkamali sa iyo. Sorry talaga."Ang kanyang pahayag ay nagtulak sa lah

Hindi siya tanga. Nang marinig niya ito, naramdaman niyang may gustong sabihin si Weiss.Kaya naman, pansamantala niyang tinanong, “Mr. Weiss, diretsuhin mo ako. Tinawag mong bakla si Thomas tapos ngayon lang ako kino-comfort. Dahil ba nasaktan ka rin ni Thomas, at gusto mong makipagkamay sa akin para harapin siya?”Natigilan si Weiss ng dalawang segundo. Tapos, tumawa siya."Ikaw ay matalino.“Well, masarap sa pakiramdam na makipag-usap sa isang matalinong tao. Nakuha mo agad."Ginoo. Jefferson, tinawagan kita sa oras na ito para pag-usapan ang usapin ng pagsanib-kamay para harapin si Thomas. Maaaring hindi mo alam, ngunit bilang tagapamahala ng pagbili ng Stellar Jewellers, pinipigilan ni Thomas ang Elite Jewelry. Napaatras kami sa isang sulok, at wala nang ibang pagpipilian.“Tpos na si Thomas. Dapat tayong mga biktima ay magkaisa para labanan siya para magkaroon ng magandang buhay.”Tumango si Bobby at sinabing, “Ang problema lang ay masyadong makapangyarihan si Thomas. Ngay

Ang lahat ng ito ay mga tirang mababang kalidad na rough stones na hindi pa dumaan sa anumang piniling pinagagana ng tao na naproseso. Ang mga ito ay itinapon lamang sa mga batch sa mababang presyo.Nagtaka si Thomas kung bakit gusto ng punong-tanggapan ng Milan ng napakaraming produktong basura. Hindi niya ito maisip.Gayunpaman, mayroong lahat ng bagay na isinasaalang-alang ng lupon ng mga direktor. Bilang manager ng pagbili, kailangan lang ni Thomas na gawin ang kanyang trabaho.Sumakay siya sa kotse at pinaharurot ang mga kasama niya.Ang kanilang destinasyon ay ang kaugalian.Naglakbay sa kalsada ang tatlong trak na kargado ng magaspang na bato.Habang nagmamaneho sila, dalawang truck ang nahuli. Ang truck ni Thomas ay nasa unahan, at ang gitnang truck ay sinusundan pa rin ito ng malapitan. Gayunpaman, ang ikatlong truck ay medyo mabagal kaysa sa iba.Makalipas ang mahigit isang oras na pagmamaneho, halos malaglag sa paningin ang ikatlong truck.Habang dumadaan sa isang in

Malamig na sabi ni Weiss, "Walang nakakaabala dito. At saka, nabanggit ko na ang taong ito."Natigilan si Bobby.Sinabi niya? Kailan niya sinabi?"Ginoong Weiss, huwag mo akong pagtawanan. Wala akong narinig.”Walang magawa si Weiss at sinabing, "Ang malas na scapegoat na mapapahamak kasama si Thomas ay isang taong kilala nating dalawa."Isang kakilala nating dalawa?Who?Tumingin si Bobby kay Weiss na may nakakalokong ekspresyon, at nanatiling nakatingin sa kanya si Weiss nang walang sinasabi.Pagkaraan ng mahabang panahon, sa wakas ay nakuha niya ito.Tinuro niya ang sarili niya. "Ginoong Weiss, baka ako ang scapegoat na tinutukoy mo?"“Bingo! Tama ka.”"Ginoo. Weiss, please wag mo akong biruin." Napatayo si Bobby sa gulat.Nagkibit balikat si Weiss. “Hindi ako nagbibiro sa iyo. Ikaw, Bobby Jefferson, ay nagnakaw ng isang batch ng jade mula sa Elite Jewelry, na hindi maaaring ibenta sa bansa. Kaya, nakipagtulungan ka kay Thomas mula sa Stellar Jewellers upang ibahagi ang

Sa opisina ng general manager ng Elite Jewelry, hawak pa rin si Bobby ng tatlong security guard.Hindi siya makatiis kahit gustuhin niya, mabubugbog lang siya kapag gumalaw siya. Wala siyang choice kundi hintayin ang kanyang kamatayan.Ito ang resulta ng pakikipaglaban sa mga capitalists.Tumingin si Weiss sa kanyang relo. Logically speaking, dapat tapos na ang customs inspection. Kung naging maayos ang lahat, dapat nasa kotse si Thomas, papunta sa istasyon ng pulis sa sandaling ito.Toot. Toot. Toot.Gaya ng inaasahan niya, tumawag ang informer sa customs para iulat ang sitwasyon.Hindi na nakapaghintay si Weiss at sinagot ang telepono. Masayang tanong niya, “Kumusta ang sitwasyon? Ipinadala na ba si Thomas sa himpilan ng pulisya? Sinabi ko sa iyo na kumuha ng ilang larawan ng umiiyak na mukha ni Thomas. Kinuha mo na ba sila?"Sandaling katahimikan ang nasa kabilang dulo ng telepono.Nag-aalala si Weiss. "Magsalita ka. Masama ba ang signal?""Erm, Mr. Weiss, medyo nagbago ang