All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 651 - Chapter 660

Sa gusali ng opisina ng Skyworld Enterprise, dahan-dahang bumaba ang buhangin mula sa hourglass sa mesa.Binaliktad ni Ryan ang orasan, at tinitigan niya ang buhangin na bumabagsak. Nakaramdam siya ng pagkalito.Hindi mabilang na tao ang nakalkula niya sa kanyang buhay, ngunit hindi pa siya nakaramdam ng sobrang pagkataranta nang ganito. Siya ang taong nag-set up ng mga tao. Bakit parang nagpanic siya ngayon?Nabigo man siya, parang walang mawawala. Nagawa na naman niya.Gayunpaman, ang pagkabahala na ito ay nananatili sa kanyang ulo, at hindi niya ito maalis kahit anong mangyari.“Maraming araw na ang nakalipas, Thomas. Bakit hindi ka gumawa ng anumang tamang aksyon?"Gusto mo ba talagang masira ang Scott's Remembrance Cultural Arts Entertainment sa ganitong paraan?"Bagaman ito talaga ang layunin ni Ryan, ang mga bayani ay nagmahal ng mga bayani. Palagi niyang ninanais na makitang maganda ang pagtatanggol ni Thomas dahil ito ang kaligayahan ng pakikitungo sa isang dalubhasa.

“Hindi ako naniniwala dito! Hindi ako naniniwala!"Walang awa na inihagis ni Conley ang tasa ng tsaa sa mesa sa lupa, at galit siyang umungol. "Paano posible para kay Thomas na sirain ang gayong perpektong plano?"Lumingon siya at tumingin kay Ryan. “Hindi pa tayo talo. Tanging si Bennet lang ang nagpakita at inihayag ito ngayon. May pagkakataon pa tayong baliktarin ang sitwasyon!"Maaari naming igiit na si Bennet ay nasa parehong gang ni Thomas, at maaari kaming makipagtulungan sa ibang mga kumpanya upang harapin sila."Humagalpak ng tawa si Ryan.Paano niya ito ipapaliwanag sa tangang ito?Saglit na nag-isip si Ryan bago siya malumanay na bumulong, “Kahit isang tulala na tulad mo ay maiisip ang sitwasyong ito. Hindi ba makukuha ni Thomas? Bukod dito, dahil tumalon ang isang kumpanya at umamin sa pagkakamaling ito, paano ka makakasigurado na walang pangalawa o pangatlong kumpanya? Maghintay at tingnan lamang. Ang Bennet ay simula pa lamang. Ang depensa na inilagay namin sa labis

Nag-uusap sina Thomas at Anna sa opisina, at paulit-ulit silang nakarinig ng mga hiyawan mula sa labas.Pumunta si Anna sa bintana at sumilip. Isang malaking grupo ng mga tao ang may hawak na banner sa pintuan habang sumisigaw. Hindi nila ito masyadong narinig.Hindi niya maiwasang sumimangot."Ano ang nangyayari? Hindi ba nilinaw? Bakit dumarating pa rin ang mga taong ito at itinataas ang mga banners?“Nakakatawa nito!"Hindi maginhawa para sa akin na gawin iyon sa nakaraan, ngunit hindi na kita bibigyan ng pagkakataong ito."Gaya ng sinabi ni Anna, naglakad siya palabas.“Hoy…”Bago magsalita si Thomas, lumingon si Anna at pinandilatan siya. "Sapat na ang paghihirap ko sa mga araw na ito. Oras na rin para ilabas ko ang lahat. Kung maglakas-loob kang pigilan ako ngayon, haharapin kita."Humalakhak si Thomas. "Hindi ko ginustong pigilan ka. Gusto ko lang pumunta at mag-check out doon kasama ka."“Ayos lang ito.”Bumaba silang dalawa, lumagpas sa lobby, at lumabas sa pinto ng

Hindi matanggap ni Conley ang ganoong bagay.Anong klaseng biro ito? Ang taong nakipagkumpitensya sa kanya ay talagang ang punong opisyal na namamahala sa Southland District? Nangangahulugan ba ito na sa simula pa lang ay nakatadhana na siyang matalo?Bakit niya sinalungat si Thomas noon?Inangat niya ang ulo niya at tumingin kay Thomas. Hindi makapaniwalang tanong niya, “Hindi, imposible ito. Kung ikaw talaga ang punong opisyal na namamahala sa Southland District, matatalo mo na lang ako anumang oras, di ba? Bakit mo gagawing kumplikado at mag-aaksaya ng maraming oras?"Thomas Mayo, itigil mo na ang pagpapanggap!"Nanatiling kalmado si Thomas nang harapin ang akusasyon.But, Ryan chuckled, and he awkwardly said, “I should've thought about this a long time ago. Ilang beses kaming natalo dahil kasali ang mga ahensya ng gobyerno. Sa pagkakataong ito, nagtulungan pa ang korte, Internal Revenue Service, at pulis."Kung ang iyong katayuan ay hindi pambihira, imposible para sa iyo na

Makalipas ang isang gabi, naging maaliwalas ang langit.Maagang gumising si Thomas para maghanda ng masarap na almusal para sa buong pamilya.Humikab si Emma habang naglalakad papunta sa dining table. Umupo siya, tinitigan ang masasarap na almusal, at masayang sinabi, “Wow, makakapag-almusal na ako sa wakas.”Malungkot na lumabas si Johnson."Anong ibig mong sabihin? Sa tingin mo ba ay hindi masarap ang almusal na karaniwan kong inihahanda para sa iyo? You’re so unfilial because you forget your father when your husband is back!”Inilabas ni Emma ang kanyang dila. Uminom siya ng gatas habang kumakain siya ng pritong itlog. Napakasaya niya.Nagtataka niyang tanong, “Thomas, bakit libre kang magluto ng almusal ngayon? Hindi mo ba kailangang pangasiwaan ang ilang trabaho ngayon? Hindi ka ba naging abala kamakailan hanggang sa hindi ka na makakauwi?"Bahagyang ngumiti si Thomas habang sumagot, “Ginawa ko na ang lahat ng trabaho sa kumpanya, kaya magaan ang pakiramdam ko sa mga araw n