All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 531 - Chapter 540

Umuulan, at ang mga patak ng ulan ay bumabagsak sa isang malungkot at madilim na bintana na may mga tunog ng pagtapik.Hindi makatulog si Adery buong magdamag. Nakaupo siya sa tabi ng bintana habang tahimik na pinagmamasdan ang tanawin sa gabi.Sasakay siya ng high-speed rail bukas ng mga walong oras, kaya ayos lang kahit hindi siya matulog ngayon. Makakabawi pa siya ng ilang oras ng pagtulog bukas sa riles.Higit sa lahat, walang balak matulog si Adery.Hindi pa rin niya alam kung ano ang kalagayan ni William noon.Buhay ba siya o patay na?Kahit na buhay pa siya, siguradong marami siyang paghihirap, di ba?Sunod-sunod na tanong ang pumasok sa kanyang isipan, at patuloy siyang bumuntong-hininga habang nag-aalala sa kaligtasan ng kanyang ama.Nawalan siya ng kapatid, at hindi niya kakayanin ang sakit ng pagkawala ng kanyang ama.Pero iba talaga si Thomas.Umupo siya sa isang upuan, pinatagilid ang katawan, at ganoon na lang na natulog habang nakasandal sa upuan.Siya ay nagk

Medyo natahimik din si Adery. Ang pagkidnap ng kanyang ama ay sapat na upang bigyan siya ng sakit ng ulo, ngunit kailangan pa rin niyang makaharap ang isang maton na umagaw sa kanyang upuan sa high-speed na riles. Habang iniisip niya iyon, mas lalo siyang nalungkot.Medyo napagod din ang crew. Paulit-ulit niyang hinimok ang lalaki na tumayo sa daanan habang nagsasalita siya ng sampung minuto.Patuloy siyang nagbibigay ng payo at pamumuna, ngunit hindi natinag ni Mandrill kahit kaunti.‘Pwede mong sabihin ang kahit anong gusto mo, pero kikilos ako na parang wala akong narinig!’Siya ay walang magawa...Lumingon ang crew at sinabi kay Adery, “Miss, sorry talaga. Mangyaring pumunta sa pangalawang klaseng sasakyan at magpahinga sandali para hindi ka na tumayo."Pangalawang klaseng sasakyan?Hindi nakaimik si Adery. Gumastos siya ng pera sa first-class na upuan, ngunit pinapaupo siya ng crew member na ito sa second-class?"Baliw ka ba? Pinapaalis mo na ba ako ngayon?"Paliwanag ng

Nagulat ang lahat ng pasahero sa sasakyan nang makita nila iyon. Sino ang lalaking ito? Siya ba ay isang sundalo mula sa mga espesyal na pwersa? Masyadong nakakatakot ang kanyang kakayahan sa pakikipaglaban!Napatulala rin ang crew habang nakikita ang mga pangyayari.Madali kaya itong malutas? Wala pang isang minuto ay naayos na ito.Kung alam niyang uubra ang ganoong paraan, hindi na siya magsasalita ng mahigit sampung minuto hanggang sa nauhaw siya.Lumapit si Adery at masayang sinabi, “Thomas, kailan ka naging napakahusay?”Humalakhak si Thomas. “Nakalimutan mo na ba ang dati kong trabaho? Ako ay isang sundalo sa kanlurang baybayin tulad ng iyong kapatid ilang taon na ang nakalipas. Nakaligtas ako sa mga putok ng baril at bomba araw-araw. Dagdag pa, nakipag-usap ako sa pinakamabangis at pinakamalupit na kaaway sa mundo. Kaya, hindi ba ang pakikitungo sa mga taong ito ay isang napakadaling gawain para sakin?"Pagkatapos niyang sabihin iyon, sa wakas ay naunawaan na ni Adery kun

Hindi nagalit ang punong konduktor. Sa halip, natawa siya dahil sa sinabi ni Thomas.Bilang punong konduktor, siya ay itinuturing na pinakamakapangyarihan, kaya lahat ng naroon ay kailangang makinig sa kanya.Pero, gusto pa rin siyang paalisin ni Thomas?Sino siya para gawin iyon?Ngumisi ang punong konduktor at sinabing, “Binata, sa palagay mo ba dahil magaling ka sa martial arts at kaya mong lumaban, kailangan kang pakinggan ng lahat? Hayaan mong sabihin ko sa iyo, kahit na gusto mong makatakas sa kapahamakan ngayon, hindi mo ito magagawa!"Hindi nagpakita ng kahit anong ekspresyon si Thomas habang inilabas niya ang isang itim na cardholder mula sa kanyang jacket at inihagis ito sa mesa.Wala siyang ibang sinabi.Sandaling natigilan ang punong konduktor. Ano ito?Isang suhol?Hindi niya namamalayan na kinuha ang cardholder. Pagkakuha pa lang niya ay bigla siyang nakaramdam ng takot. Nakita niyang medyo pamilyar ang cardholder na para bang nakita niya ito kung saan.Pagkatap

Nasiyahan si Adery. Lumingon siya, tumingin kay Thomas, at nagtatakang nagtanong, “Paano mo nagawang baguhin ng punong konduktor ang kanyang saloobin sa loob lamang ng ilang minuto?”"Wala naman talagang espesyal na dahilan. Sinabi ko sa kanya na nag-record ako ng video, at gusto ko siyang isumbong sa kanyang superior. So, he took the initiative to solve the problem for me,” iba ang pagkasabi ni Thomas sa totoong nangyari.“Huh?”Ang isang normal na tao ay hindi maniniwala sa ganoong kalokohan, ngunit si Adery.Ang kanyang tiwala kay Thomas ay lumampas sa nararapat na limitasyon. Siya ay lubos na nagtiwala sa kanya nang walang anumang dahilan.Nang dumating ang tren sa susunod na istasyon, si Mandrill at ang kanyang mga barkada ay dinala ng mga pulis. Pagkatapos, nagpatuloy ang tren patungo sa destinasyon nito.Antok na antok si Adery sa daan.Hindi siya nakatulog kagabi, at inagawan pa siya ng upuan ni Mandrill at ng kanyang barkada kanina. Napagod na siya, kaya hindi niya nama