All Chapters of Malayang Diyos ng Digmaan: Chapter 261 - Chapter 270

Natawa si Jona matapos marinig ito. "Ayan yun na yon? Hindi yan mahalaga, sige na para lang magpasya ka. Responsable lang ako sa pagsusulat ng kanta at paghanap ng angkop na mang-aawit upang kantahin ito. Tungkol sa kung paano mo nais na kailan ito ipa-awit, ay nasa kamay mo na. Hindi ako makikialam dito. "Sa katunayan, alam ni Thomas na ito ay pagbibigay sa kanya ni Jonas ng pabor.Iyon ay dahil kilala si Jonas dahil sa pagiging mahigpit sa industriya. Pinangangasiwaan niya ang lahat. Magpapasya siya kung paano kumanta, kung sino ang kakanta, at kung kailan kakantahin.Ngayon na iniiwan niya na ito kay Thomas, makikita na ginagawa niya ito bilang respeto kay Thomas.Matapos nilang sa recording, lumabas si Gemma sa recording studio at nanginginig habang tinanong, “Mr. Dunkley, okay na ba ako sa pagkakataong ito? ”Ngumiti si Jonas. "Hindi lang okay. Perpekto ito! Gemma, dapat kang magtiwala sa sarili mo. Ang iyong mga kasanayan sa pag-arte at mkasanayan sa pag-awit ay pareho nang

"Cecilia, ano ang sinasabi mo?" Ginambala siya ni Jack. Binaling niya ang kanyang ulo at sinabi kay Johnson, "Johnson, huwag mong isapuso ito."Kumaway si Johnson. "Ayos lang. Bata pa siya. "Ang kapaligiran ng piging ay palaging nasa kakaibang estado. Ang lahat ay tila maayos, ngunit sa katunayan, patuloy silang nagtatapon ng lait sa bawat isa.Patuloy na pinipigilan ni Jack si Johnson sa pamamagitan ng paggamit kay Thomas.Tuwang tuwa siya sa kauna-unahang pagkakataon pagkatapos ang maraming taon.Habang kumakain at umiinom sila, biglang tumayo si Hugo at sinabi kay Jack, “Tay, wala akong inihanda na regalo para sa espesyal na kaganapang ito. Alam ko na gusto mo ang calligraphy, kaya bumili ako ng isang kopya para sa iyo. Sana magustuhan mo.""Oh? Mabilis at patingin ako. ”Kinuha ni Hugo ang kopya mula sa kanyang tagiliran at binuksan ito doon din mismo.Matapos makita ang nilalaman ng kopya, hindi nakaupo si Jack ng tahimik. Hindi ito isang ordinaryong kopya ng libro. Ito a

Nang marinig ito ni Hugo, dumilim ang kanyang mukha, at napilipit ang kanyang ekspresyon.Kung hindi si Tyler ang nagsabi nito pero ibang tao, matagal niya na sana itong sinaktan.Pinigil niya ang kanyang galit at sinabi sa mahinang boses, “Mr. Brown, tingnan mong mabuti. Imitation ba talaga ang kopya ko? ”Ngumiti si Tyler. "Ang tunay ay hindi maaaring maging peke, at ang peke ay hindi maaaring maging totoo. Imitation pa rin ito kahit ilang beses ko itong tingnan. ”Wala nang sinabi si Hugo.Paano niya tatanggihan ang mga salita ng isang calligraphy master? Mas marami siyang karanasan kaysa sa kanya, kaya't higit siyang may karapatang magsalita.Isang pekeng!Ang tatlong salitang ito ay tumusok sa puso ni Hugo tulad ng isang bakal na kutsilyo. Napakasakit nito na muntik na siyang mamatay.Gumastos siya ng sampung milyong dolyar upang bumili ng kopya na ito.Sampung milyong dolyar!Sinabi ni Tyler, "Bagaman ang kopya na ito ay isang imitasyon, ito ay labis na maselan. Bagaman

Ito ay hindi isang kaaya-ayang hapunan para sa Robinsons. Kaya, upang maipatas ang "laban" na ito, sadyang binago ni Hugo ang pinag-uusapan, alam niya na mawawalan sila ng lugar kung magpapatuloy nilang talakayin ang tungkol sa imitation o membership card.Nilinaw ni Hugo ang kanyang lalamunan at ngumiti habang sinasabi, "Ay, tama, mayroong isang medyo mainit na drama na tinawag na 'Hello, Dad’ na naipapalabas nitong mga nagdaang araw. Nakita mo na ba iyon? "Nang banggitin ito, ang pansin ni Johnson ay napukaw."Napanood ko ito, at ito ay isang magandang palabas. Kahit ako, na hindi pa talaga nakakapanood ng mga drama dati, ay sobrang na-hook! Nakaupo ako sa harap ng TV tuwing gabi, naghihintay para maipalabas ang mga bagong episodes. "Umikot ang mga mata ni Emma sa pahayag na iyon at naisip. 'Iyon ba ay dapat ipagmalaki?'Tumawa si Hugo at tinanong, "Kaya, Tiyo Johnson, sinong karakter ang gusto mo noon?"“Kailangan mo bang tanungin yan? Si Gemma Peake, syempre, manugang ng la

Hindi nagtagal, lahat ay nagtipon sa labas ng booth at bumuo ng isang pila, lahat ay sumulyap sa direksyon ng pangunahing pasukan.Ang mga tao ay naglalakad papasok at palabas, ngunit walang mga palatandaan ng Gemma Peake.Ang lahat ay naghintay ng halos 5 minuto sa labas ng booth, ngunit walang nangyari.Ngumisi si Hugo, "Hoy Thomas, nasaan si Gemma?""Maaaring siya ay naghintay ng matagal sa traffic, alam mo, maraming mga kotse ang lumalabas kapag gabi," mahinahon na tugon ni Thomas.“Hahaha, nagsisinungaling ka pa rin ngayon sa ngipin mo? Wow, siguradong makapal nga ang iyong balat. Tiyo Johnson, kung natitiyak mong panatilihin siya bilang iyong manugang, pinapayuhan ko kayo na pag-isipan itong mabuti. Si Emma ay isang napakahusay na babae, at sayang ang pinakasalan niya na walang silbi at sinungaling na tao. Ito ay isang kumpletong basura! "Handa na sana si Hugo na bumalik na ang kanyang mga kamay ay nasa likuran na at ayaw niya ring masyadong intindihin si Thomas..Ngunit