Lahat ng Kabanata ng Malayang Diyos ng Digmaan: Kabanata 1011 - Kabanata 1020

Pareho silang may sigarilyo, at nakatayo sila sa gitna ng hangin habang nakatingin sa buwan.Sinabi ni Richard nang may damdamin, “Naaalala ko na noong una kang bumalik, ang pamilyang Hill ay isang pangalawang-rate na pamilya na may panloob at panlabas na mga problema. Ang mga nakababatang henerasyon sa pamilya ay lubhang nakakabigo, at isang grupo ng malalaking kumpanya sa labas ang gustong isama kami.“Mahigit isang taon na ang lumipas. Sa ilalim ng iyong pagsusumikap, ang pamilya Hill ay nagbago nang husto.“Lubos na umunlad si Harvard, at mayroon na siyang kakayahang maglingkod bilang pinuno ng pamilya ng Hill. Si Emma ay may isang kilalang posisyon, at siya ay naging pangkalahatang tagapamahala ng Stellar Jewellers sa Southland District. Ang pinakamahalagang bagay ay ang matagumpay mong itinayong muli ang mga nasirang relasyon sa pagitan ng pamilyang Hill."Ang pamilya Hill ngayon ay hindi pa nagagawang malakas. Naniniwala ako na wala na itong kalaban sa Southland District. Is

Nagkataon ba ito?Kung nagkataon lang, medyo nagkataon lang, di ba?Ngunit kung hindi ito nagkataon, ibig bang sabihin ay matagal nang nalaman ang kanilang plano ng pagkilos, at isang bitag ang naitakda nang maaga?Hindi naniniwala si Merrick sa anumang pagkakataon sa mundong ito.Iyon ay maaaring pangalawang kaso lamang.“Shit!”Napagtanto ni Merrick na may mali. Itinapon niya ang scalpel at tumakbo patungo sa entrance ng bodega habang binabalak niyang tumakas.Sa kasamaang palad, huli na.Nakabukas ang lahat ng ilaw sa bodega, at huminto ang pito o walong sasakyan ng pulis sa labas ng bodega.Pinalibutan ng dose-dosenang mga pulis ang ilan sa kanila ng mga pistola.“Merrick Dawson, napapaligiran na kayo. Hawakan ang iyong ulo sa iyong mga kamay at yumuko!"Tapos na. Tapos na ang lahat.Sa pagtingin sa mga nakapalibot na eksena, alam ni Merrick na walang pagkakataong makatakas.Akala niya ay perpekto ang lahat ng mga plano, ngunit sa katunayan, ang bawat aksyon ng mga ito

Ang isang tusong tao tulad ni Brad ay magiging madulas. Kung hahayaan siyang makatakas sa ibang bansa, hehe, hindi na nila kailangan pang isipin na hulihin siya sa buhay na ito.Nagpatuloy sa pagmamaneho ang sasakyan.Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Brad. Hinayaan niyang umihip ang malamig na hangin sa kanyang mukha at mahinahong nag-isip kung ano ang susunod na gagawin.Bagama't siya ay nakatakas, ang kanyang anak ay naaresto.Isa lang ang anak niya, kaya imposibleng hindi siya pansinin. Ang mas ikinalungkot niya ay ang malaking organisasyon mula sa Central City ay pumunta sa timog.Malamang hindi na siya makontak ng bigwig.“Ngayon, ako na lang mag-isa ang makakaligtas sa anak ko,” bulong ni Brad sa sarili.Sa sandaling iyon, nagmamaneho ang sasakyan, at unti-unting naging masigla ang paligid. Dumami din ang mga tao.Napakunot ang noo ni Brad nang maisip niyang may mali."Excuse me, mali ang tinatahak mo, tama ba?"“Anong mali?”"Pupunta ako sa Mountain City. Dapa

Isang tuyong tawa ang ibinigay ni Brad. Ito ay hindi isang sarkastikong tawa, pero sa halip, isang tawa na para matakpan ang kanyang gulat.Siya ay isang matalinong tao, at alam niyang hindi kailanman magbibiro si Thomas sa panahong ito.Sinabi ni Tomas ang katotohanan; Si Angus ay kanyang nasasakupan. Kaya naman, ang kanyang ranggo ay hindi bababa sa kasing taas ng deputy director, kung hindi man mas mataas.Hindi matatakot si Brad sa ngayon kung alam niya ang tungkol sa prestihiyosong katayuan ni Thomas sa simula pa lang.Ang mga tao ay palaging natatakot sa posibilidad ng pagmartsa nang diretso sa kanilang sariling kamatayan sa pamamagitan ng paghamon sa isang taong may mataas na katayuan kahit na nalaman na mismo nila ang kanilang katayuan ng kanilang hinamon. Kung ang posisyon ni Thomas ay tunay na kilalang-kilalq, kung gayon ang lahat ng mga aksyon ni Brad ay maaaring buod sa isang salita-hangal.Ang tunay na takot ay isisilang pagkatapos malaman kung gaano kalokohan ang kan

Ilabas mo?Hah, kalimutan mo na. Parehong napahamak ang mag-ama na gugulin ang natitirang bahagi ng kanilang buhay sa bilangguan.Nang makitang nananatiling tahimik ang kanyang ama, mas lalong naging unhinged si Merrick. Sinuntok niya ang kanyang ama at sinuntok ito habang sumisigaw, “Walang kwentang matanda, may ama pa ba sa mundo na katulad mo? Hindi kataka-takang minamaliit ka ni nanay noong mga nakaraang taon at mas piniling tumakas kasama ang matanda at pangit na mayamang taga-Central City kaysa patuloy na manatili sa iyo. Isa kang walang kwenta, walang kwentang basura!"Isang lalaki, at isang ama, na binugbog at iniinsulto ng sarili niyang anak.May natitira ba siyang dignidad?Ang pinakamasamang bahagi ay ang bawat salita ni Merrick ay tumusok sa mga windpipe ni Brad.Hinamak ng asawa ni Brad ang kanyang mapanlinlang at mahinang ugali, kaya tumakas siya kasama ang isang mayamang lalaki mula sa Central City noong mga nakaraang taon.Ang matagal nang kalungkutan ni Brad ang