All Chapters of Chain the Truth: Chapter 31 - Chapter 40

Ang pangatlong biktima ay si Patrolman Jacob Morales, dalawang put dalawang taong gulang at nakadestino ito sa police station six.Natanong ko lang sa sarili ko kung bakit puro mga baguhang pulis ang biktima nang killer ngayon. Wala daw dito ang kanyang magulang dahil nakatira daw sa Mindanao sa General Santos.            Hindi pa naman alam nang kanilang pamilya sa sinapit ni Patrolman Morales. Pinaubaya ko nalang kay Austin ang patungkol sa pangatlong pulis na biktima dahil kailangan kong pumunta kay Lucy para malaman kung may lead ba sa panagalawang biktima.            Nang makarating na ako doon ay binigyan ako nang yakap ni Lucy dahil nabalitaan niya daw ang nangyareng pag dukot kay Luna.“Mukhang mas nagiging agresibo pa ang killers na ito. Hindi ako sigurado dito major pero iisa at parehong killers ng pumatay sa dalawang unang bikti

Madalim na ang buong paligid at umuulan na nang malakas. Habang naglalakad ay napahinto kami sa isang malaking hostel.Hindi ko alam ay may hostel pala dito noon. Mukhang ito ang ginawa nilang hideout dahil malayo sa town at tago pa ito.Inilagay ko na sa aking bulsa ang cellphone ko at itinaas ang baril sa aming lalakaran. Lumapit na kaming dalawa ni Austin sa hostel. Mukhang walang nakabantay sa labas nito.Sumilip kami sa bintana wala naman kaming napansin na kakaiba. “Pasukin na natin,” sabi ko kay Alex.“Cover kita,” sagot niya sa akin.Hindi na ako nagdalawang-isip na sipain nang ilang beses ang kahoy na pinto. Mukhang luma na ito at sobrang tagal nang itinayo.Nabuksan ko naman ang pinto at doon ko nakita si Luna na nakabulagta sa sahig na walang malay. Agad akong tumakbo papunta sa kanya.“Luna… Luna gising,” sabi ko sa kanya. Nanlalamig na ang kanyang buong katawan pati namumutla na

“Mukhang unti-unti nang lumiliwanag ang daan ninyo Major Gray,” sabi sa akin ni Lucy.Pagkatapos namin mag-usap ni Lucy ay bumalik ako sa opisina para ibalita sa kanila ang buong detalya na nalaman ko. “B+ pala ang blood type nang killer,” sabi sa akin ni Symae.“Correction. Killers po talaga, dalawa sila pero hindi natin alam kung kanino sa dalawa ang blood type na yan,” sabi naman ni Nicky.Iginala ko ang aking mata sa buong paligid at napansin ko kulang kami nang isa bukod pa kay Alex at Luna.“Nasaan si Richard?” tanong ko sa kanilang dalawa.“Ang sabi niya ay tinatawag daw siya ni Colonel Collins sa opisina niya, mukhang inutusan siya,” sabi sa akin ni Nicky. Natapos na naman ang araw na kakahanap sa mga cctv na nakuha sa unang krimen na nangyare.Pero wala. Maging sa bahay ni Corporal Precious Quino ay wala kaming nakuhang cctv footage na kakailanganin namin.Wala pa ri

Ang limang pulis at nahaharap ang kaso nila sa Internal Affairs Service. Lahat nang mga naging biktima ay nagpaabot nang tulong ang gobyerno kahit paano.Hindi pa rin nagigising hanggang ngayon si Luna at patuloy akong umaasa na sa anomang oras ay magigising na siya.Ngayon lang din nasubukan ang pananampalataya ko sa Diyos. Lumabas ako nang hospital at pumunta sa simbahan.Nasa pintuan nalang ako ay napa-luhod na ako agad. Awang-awa ako sa aking sarili. Paluhod akong tumungo sa isang upuan at nagdasal.“Ama. Alam kong makapal ang mukha ko para lumapit sa iyo, alam mo na kahit kailan ay hindi ako naniniwala sa kapangyarihan o himala mo. Pero andito ako ngayon, sana pakinggan mo ang panalangin nang  aliping walang kabuluhan na kagaya ko. Ngayon ay humihingi ako nang tulong, iligtas mo po si Luna. Bigyan niya pa po siya nang pangalawang pagkakataong mabuhay. Pakinggan niyo po ako.” Habang sinasambit ang aking panalangin ay tuloy-tuloy ang p

Andami kong natutunan sa mga pinagdaanan namin dalawa ni Luna. Ang natutunan ko ay dapat huwag sumuko, tama nga ang kasabihan na hangga’t may buhay ay mayroong pag-asa.Nang araw na nag-aagaw buhay si Luna ay mas humigpit pa ang pananalig ko sa Diyos. Siya ang makapangyarihan sa lahat. Binigyan niya kami nang himala ni Luna.Natutunan ko rin na laging manalig at magtiwala sa Diyos dahil may mga pagsubok na darating sa ating buhay at alam kong hindi niya tayo pinapabayaan.Alam ko naman na hindi magbibigay nang pagsubok ang Amang nasa langit kung hindi natin ito kayang lampasan.Lahat nang nangyayare sa mundo ay may rason. Maaaring binigay sa atin ang pagsubok na iyon upang mas maging matatag at malakas tayo.Pwede rin naman ang pagsubok na binigay nang Diyos ay para subukan ang pananampalataya natin sa Maykapal. Lahat ay may rason, pero sana hindi tayo susuko hangga’t may buhay, may pag-asa.      &n