Nakangiti, biglang lumapit si Chester sa tenga ni Eliza at sinabing masama, “Eliza, gusto mong magpadala ng ilan sa mga subordinates mo sa ibang bansa bago ito, tama? Sa palagay ko hindi ko nasabi saiyo na hindi pa sila nakakaalis ng bansa…”Biglang inangat ni Eliza ang kanyang ulo, maganda at malinaw ang kanyang mga mata. Gulat na napatingin ito sa kanya. "Anong ginawa mo?""Wala masyado. Ang ginawa ko lang ay tumanggi sa kanilang mga visa. Sa kanilang mga pangalan at pagkakakilanlan na nakalantad, hindi sila maaaring pumunta sa ibang bansa sa ngayon. Tulad ng alam mo, maaaring nasa panganib din sila sa bansa. Dahil sinabi ko iyon, madali akong makakagawa ng isang bagay upang matiyak ang kanilang kaligtasan."Tinakpan ni Chester ang sigarilyo sa kanyang bibig habang sinisindi ito. Gaya ng nakasanayan, masungit ang kanyang mga sinabi, ngunit may maamong ngiti sa kanyang gwapong mukha, parang isang matikas na binata.Gayunpaman, ang kanyang pag uugali ay malayo sa pagiging maginoo.
Read more