All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 2011 - Chapter 2020

Tumayo si Eliza at pinitik ang kanyang mga daliri. Si Tristan at ilang iba pa ay lumakad ng ilang sandali."Itapon mo siya sa tangke na iyon."Medyo nagtaas baba si Eliza.Bago pa natauhan si Sarah, binuhat siya at itinapon sa isang malaking tangke. Ang tangke ay naglabas ng isang nakakasakal, nakakatakot na amoy, na halos naging sanhi ng kanyang pagkabaliw.Pinaghirapan niyang ilabas ang kanyang ulo. Ang kanyang mukha at ilong ay natatakpan ng nakakasukang maruming tubig. Nakakadiri! Marami ring bulate na kumikiliti sa loob."Mabango ba ito?" Itinuon ni Eliza ang kanyang kalmadong tingin kay Sarah. “Masaya kang magtapon ng abo ng ibang tao sa kanal, di ba? Ngayon, subukan mong manatili doon at tikman ang tubig. Paano na?"With that, personal niyang idiniin ang ulo ni Sarah. Pagkatapos, hinila niya ang kanyang buhok at mahinang nagtanong, "Ano ang pakiramdam?"“Sino… Sino ka ba?” Nabulunan ng husto si Sarah at nanginginig ang buong katawan. "Nandito ka ba para maghiganti sa ngal

Bumulong ang kasambahay sa isang estado ng takot, “Dumating si Young Master Snow kasama ang maraming miyembro ng Snowden upang sumakay sa manor. Wala sa mga miyembro ng Liona ang nasa paligid ngayong gabi. Kailangan mong lumabas ngayon. Halos imposibleng pigilan sila sa gate."Nagbago ang ekspresyon ni Shaun.Matapos marinig ni Catherine, na nasa kama, ang sinabi ng kasambahay, nawala ang kanyang antok. Agad niyang kinaladkad ang sarili palabas ng kama. "Bakit niya gustong pumasok sa mansyon?"“Sabi niya… gusto niyang ibigay mo si Sarah,” nahihirapang sabi ng kasambahay habang nakatitig kay Shaun.Napatulala si Shaun, at bakas ng inis ang kanyang gwapong mukha. Natigilan si Catherine. "Nawawala ba si Sarah?""Sa tingin ko," sagot ng kasambahay na may pag ungol."Dito ka na lang kasama ng mga bata. Lalabas ako saglit.” Matapos paalalahanan ni Shaun si Catherine, bumalik siya sa kanyang kwarto at nagsuot ng coat. Pagkatapos, tinungo niya ang gate.Pagdating niya, hindi na napigila

Umiling si Shaun. “Masasabi ko sayo na gusto ko na umatake sa araw na pupunta si Sarah sa airport. Ang pagkawala niya ngayon ay walang kinalaman sa akin.”Naniwala si Chester sa kanya. “Obvious naman. Kung may ginawa ka, inaasahan mong dadalhin ni Rodney ang kanyang mga tauhan para maghanap. Batay sa iyong karakter, maingat kang magtatalaga ng mga tao ng maaga. Hindi siya magkakaroon ng pagkakataong pumasok sa manor ng pamilya Hill."Napabuntong hininga si Shaun. Ngumiti siya ng mapait. "Mas naiintindihan mo ako."Nakalulungkot na hindi gaanong naiintindihan ni Rodney si Shaun sa kabila ng pagkakakilala sa kanya sa mahabang panahon."Naiintindihan ka rin ni Rodney, pero... Lagi siyang nagiging irrational pagdating sa mga bagay na may kinalaman kay Sarah." Parang walang magawa ang boses ni Chester.“Huwag ka ng magsabi. Actually, wala ng tiwala sa amin ni Rodney," panunuya ni Shaun, "Pero curious ako kung sino ang kumidnap kay Sarah.""Baka may iba pa siyang kaaway na nasaktan niy

"Parang hindi mo talaga naiintindihan ang kaibigan mo," sarkastikong sabi ni Chester.“Inaamin ko na hindi ko masyadong kilala si Eliza, pero at least naiintindihan ko na hindi siya dalawang mukha. Kahit na siya ay isang tao na kakaunti ang mga salita, tiyak na inuuna niya ang pagkakaibigan. Handa din akong isakripisyo ang lahat para sa kanya." Kinakabahan si Freya. Ayaw na niyang magpatalo tungkol sa bush. “Just be honest with me. Kung hindi, maaari kong tawagan si Eliza at tanungin siya mismo.""Hindi mo siya makontak ngayon." Nakapatong ang isang kamay ni Chester sa manibela. Mahinahon niyang sinabi, "Sinabi ba ni Catherine sa iyo ang tungkol sa pagkawala ni Sarah?"Nanlaki ang mata ni Freya. "Nawawala si Sarah?"Naintindihan naman ni Chester ng makita ang ekspresyon nito. “Nawala si Sarah kagabi. Mukhang hindi sinabi ni Catherine sayo dahil ayaw niyang maistorbo ang tulog mo. Kagabi, parang nabaliw si Rodney. Dinala niya ang mga tauhan ng Snowden sa manor ng pamilya Hill at gum

Halos wala ng buhay si Sarah mula sa pagpapahirap. Nakahiga siya sa lupa na parang bangkay, at naipon ang dugo sa ilalim niya.Isa lang ang nasa isip niya. Mas gugustuhin niyang mamatay.“Please... nakikiusap ako. Patayin mo ako…"Nagmamakaawa si Sarah sa kawalan ng pagasa.Nagsisi siya sa sandaling iyon. Hindi na siya dapat bumalik pagkatapos niyang tumakas mula sa Australia noon.Matagal na siyang pinahirapan. Hindi na niya nakayanan. Naitim siya at nawalan ng malay.Tumingin si Eliza sa oras. Dapat ay maliwanag ang araw sa labas.Hindi na niya kayang magtagal pa. Bagama't gusto niyang ipagpatuloy ang pagpapahirap kay Sarah ng dahan dahan, inisip niya na sa mga kakayahan ni Rodney, malapit na itong dumating.Okay lang kung nahuli siya. Nakahanda na siya sa pinakamasama.Gayunpaman, kinailangan niyang kunin ang buhay ni Sarah.Inilabas ni Eliza ang kutsilyong inihanda niya. Ang kislap ng talim ay sumasalamin sa kanyang mabangis at namumulang mga mata na nasa likod ng maskara