บททั้งหมดของ พ่ายรักคุณสามี: บทที่ 151 - บทที่ 160

เซี่ยซีหว่านล้มลงไปในอ้อมแขนของลู่จื่อเซียน ใบหน้าเล็ก ๆ ที่ซีดขาวของเธอแนบลงไปบนหน้าอกอันแข็งแกร่งของเขา ขณะเดียวกันร่างกายของลู่จื่อเซียนก็แข็งทื่อในทันทีหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาตัวเบาราวกับไม่มีกระดูก เธอดูดีราวกับว่าสวรรค์สร้างเธอขึ้นมา ความรู้สึกที่ได้สัมผัสผู้หญิงนั้นช่างแตกต่างกับการสัมผัสผู้ชายอย่างสิ้นเชิง เซี่ยซีหว่านสวยราวกับเทพธิดาที่หลุดออกมาจากหนังสือ ลู่จื่อเซียนได้กลิ่นหอมจาง ๆ บนตัวเธอ มันเป็นกลิ่นเดียวกับหญิงสาวที่เดินสวนกันกับเขา ปลายนิ้วที่เรียวยาวของเธอสัมผัสกับปลายนิ้วอันเรียวยาวของเขาบนถนนในมหานครเอมพีเรียลเมื่อสองปีก่อนลู่จื่อเซียนก้มลงไปใกล้ ๆ กับใบหน้าสวยของเธอ จากนั้นจึงค่อย ๆ ยกมือของเขาขึ้นมาโอบไหล่ของเธอเอาไว้ในขณะเดียวกัน ข้างนอกก็มีคน ๆ หนึ่งกำลังจ้องมองพวกเขาอยู่ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง คน ๆ นั้นคือ เซี่ยเหยียนเหยียนเซี่ยเหยียนเหยียนตั้งใจที่จะมาหาเซี่ยซีหว่านที่นี่ เธอต้องการแบ่งปันข่าวดีกับเซี่ยซีหว่าน แต่เมื่อครู่นี้เธอกลับเห็นฉากนั้นพอดี เซี่ยซีหว่านถูกชายคนหนึ่งอุ้มไว้ในอ้อมแขนของเขา เซี่ยเหยียนเหยียนรีบเอามือปิดปากของตนเอง และรีบถอยออกมาอย่าง

เขากำลังพูดถึงอะไร?เขาสามารถพูดคำว่า “หย่า” ออกมาได้อย่างง่ายดายถึงเพียงนี้เชียวเหรอ?เซี่ยซีหว่านที่เพิ่งผ่านการทดลองใช้ยาพิษกำลังรู้สึกอึดอัดไปทั่วทั้งตัว ตอนนี้เขาทำให้เธอเจ็บปวดเป็นอย่างมาก ดวงตาที่สดใสของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำอย่างรวดเร็วเนื่องจากความคับข้องใจ เธอมองไปที่เขาและพูดว่า “ลู่หานถิง สิ่งที่ฉันเป็นกังวลมาโดยตลอดก็คือร่างกายของคุณ คุณมันเป็นคนไม่มีหัวใจ ถ้าคุณยังไม่มีเหตุผลแบบนี้ต่อไป ฉันจะไม่ชอบคุณแล้ว!”ลู่หานถิงจับข้อมือเรียวเล็กทั้งสองข้างของเธอเอาไว้ จากนั้นก็กั้นเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาไม่ให้เธอขยับไปไหนได้ และพูดว่า “ไม่ชอบก็ไม่ต้องชอบสิ คุณคิดว่านอกจากคุณแล้วจะไม่มีผู้หญิงคนไหนมาชอบผมอย่างนั้นเหรอ มีผู้หญิงตั้งมากมายที่สวยกว่าคุณ ดีกว่าคุณ มาชอบผม เพียงแค่ผมส่งสายตาให้ พวกเธอทั้งหมดก็รีบเข้ามาหาผมแล้ว!”จมูกเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง ดวงตาที่สดใสของเธอเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาลู่หานถิงกั้นเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดว่า “แต่ผมยังไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับคุณให้เสร็จเลย ตอนนี้คุณยังคงเป็นคุณนายลู่ของผม คุณกล้ามีอะไรกับผู้ชายคนอื่

คำพูดของเขาทำให้เซี่ยซีหว่านหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกเขินอายจนอยากจะมุดตัวหนีไปที่ไหนสักแห่งดวงตาทอันสดใสก็มองไปที่ชายคนนั้นเดิมทีลู่หานถิงอยากจะแกล้งเธอเฉย ๆ แต่ตอนนี้เธอมองมาที่เขาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำและท่าทางเขินอายราวกับว่าเธอต้องการจะปฏิเสธคำพูดของเขาผ่านทางสายตาทั้งตัวของลู่หานถิงเต็มไปด้วยหยดน้ำ เขาเหลือบมองไปที่เธอ และพูดว่า “คุณนายลู่ คุณรีบออกไปเถอะ”เซี่ยซีหว่านหันหลังกลับ และเดินออกไป แต่เมื่อเธอเดินไปถึงที่ประตู ฝีเท้าของเธอก็หยุดลง เธอเอื้อมมือออกไปปิดประตูเธอหันกลับมา และเดินมาที่ประตูกระจกฝ้าลู่หานถิงรีบกระชับผ้าเช็ดตัวให้แน่น และผูกมันไว้กับเอวบางของเขา เขาเปิดประตูกระจกออกมา ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าเรียวเล็กขนาดเท่าฝ่ามือของเธอ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “คุณนายลู่ คุณจะทำอะไร? คุณพูดออกมาเลยดีกว่า ถ้าคุณกล้าแกล้งผม และทำให้ผมเป็นตัวตลก มาดูกันว่าผมจะจัดการกับคุณอย่างไร!”หัวใจของเซี่ยซีหว่านเต้นแรง เธอต้องการให้เขารู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเธอนอกจากนี้เธอเป็นคุณนายลู่ของเขา และทุกอย่างถูกต้องตามกฎหมายร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเบา ๆ แล้วพูดว่

ตั้งแต่รู้ว่าเซี่ยซีหว่านกลายเป็นคุณนายลู่ เซี่ยเจิ้งกั๋วและหลี่ยู่หลานก็เป็นทุกข์อยู่พักหนึ่ง ตอนนี้เซี่ยเหยียนเหยียนสามารถปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำจนกลายเป็นข่าวใหญ่ ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกราวกับฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง พวกเขาสามารถออกมาข้างนอกได้อย่างภาคภูมิใจซวงซวงไม่ชอบสองคนนี้มาก ๆ ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างไม่เกรงใจในทันทีว่า “ลุงเซี่ยคะ ป้าเซี่ยคะ ฉันคิดว่าพวกคุณเป็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกจริง ๆ นะคะ วันนี้เป็นวันมอบรางวัลของเซี่ยเหยียนเหยียน พวกคุณควรไปหาเซี่ยเหยียนเหยียนจะดีกว่านะคะ พวกคุณจะพาหว่านหว่านไปสัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์เพื่ออะไรกันคะ พวกคุณอยากใช้โอกาสนี้ทำให้หว่านหว่านอับอายขายหน้าอย่างนั้นเหรอคะ ฉันคิดว่าพวกคุณทำเกินไปแล้วจริง ๆ นะคะ!”หลี่ยู่หลานพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย่อหยิ่ง และพูดว่า “สาวน้อย ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะการสัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ในวันนี้ออกอากาศสดทั่วทั้งเครือข่าย เราแค่อยากจะเชิญให้หว่านหว่านออกไปปรากฏตัวก็แค่นั้นเอง ถึงอย่างไรหว่านหว่านก็เพิ่งกลับมาจากชนบท เธอคงยังไม่เคยได้รับเกียรติและโอกาสในการให้สัมภาษณ์กับทางสถานีโทรทัศน์เช่นนี้ ดังนั้นพวกเธออย่ามั

ทันทีที่เซี่ยซีหว่านพูดจบ ทุกคนต่างก็อยู่ในความตกตะลึงพระเจ้า เซี่ยซีหว่านกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?เธอบอกว่าเธอเป็นคนช่วยหญิงชราโดยการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำอย่างนั้นเหรอ?เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอเป็นใคร เธอเป็นคนไร้ความสามารถทางการแพทย์ที่เพิ่งกลับมาจากชนบท เธอพูดออกมาได้อย่างไรว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตหญิงชราคนนั้น ช่างหน้าไม่อายจริง ๆ เลยนะ?“เซี่ยซีหว่าน เธอรู้ตัวไหมว่าเธอพูดอะไรออกไป” หลี่ยู่หลานเป็นคนแรกที่ตอบสนอง เธอถามเซี่ยซีหว่านอย่างรวดเร็วเซี่ยเจิ้งกั๋วก็ตกตะลึงเช่นเดียวกัน วันนี้เซี่ยซีหว่านมีท่าทีที่สงบมาก ปรากฎว่าเธอไม่ได้ยอมแพ้ แต่เธอรอการสัมภาษณ์ทางสถานีโทรทัศน์เพื่อพูดในสิ่งที่เธอต้องการ เธอร้ายกาจเกินไปแล้วจริง ๆ !“เซี่ยซีหว่าน พ่อรู้ว่าลูกไม่พอใจพ่อ ไม่พอใจเหยียนเหยียน และตระกูลเซี่ยของพวกเรามาโดยตลอด แต่ลูกจะมาพูดจาไร้ยางอายแบบนี้ได้อย่างไร ลูกชอบแย่งทุกสิ่งไปจากเหยียนเหยียน คราวนี้เหยียนเหยียนช่วยชีวิตคนโดยการปิดผนึกจุดฝังเข็มด้วยเข็มทองคำ ลูกยังจะมาแย่งมันไปอีกอย่างนั้นเหรอ ลูกบอกว่าลูกเป็นคนช่วยชีวิตหญิงชราคนนั้น ใครจะไปเชื่อลูก!”พิธีกร และบรรดาทีมงานต่า