All Chapters of Quit Playing Games (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 6

Mabilis siyang nakilala ni Lara, hindi dahil sa sobrang paglalarawan sa kanya ng kanyang ama na imposibleng hindi niya makilala ito, but because even he stands behind the crowd ay nangingibabaw siya sa kabila ng maraming tao na nag-aabang sa mga bagong dating na pasahero sa Manila City International Airport. May taas na higit sa anim na talampakan, matipunong katawan at pinagpala ng isang maamong mukha na animo isang angel na nahulog mula sa kalangitan. Sa isang tingin lamang ay kaagad mong masasabi na siya ay tipo ng lalaki na kinaiinggitan ng mga kalalakihan, at handang ipaglaban ng patayan ng mga kababaihan.As if on cue, tumingin ito sa kanya. Tinitigan siya ng ilang sandali, sapat na panahon upang gumulong ang kaba sa kanyang dibdib. Ang bawat bahagi ng kanyang utak at katinuan ay nagbabanta sa kanya na ang lalaking ito ay mapanganib at magdudulot lamang sa kanya ng panganib. Tumango siya, na parang alam niya ang naging epekto nito sa kanya at hinawi ang mga tao sa kanya

Kinuha ni Chris ang pagkakataon upang makaalis sa lugar na iyon, nang mapansin niya iyon ay gusto niyang sampalin ang saliri sa nadamang pagkadismasya, sa kabila ng kanyang pagsisikap ay bigo siya na pigilan iyon. Gayunman, ang tapat na si Ruben ay nanatili sa lugar, nag-aalala at gustong tumulong sa anumang paraan. Nang matapos kumain si Rocco at kumportable nang nakatulog, lumabas na siya upang magtungo sa silid na nakalaan sa kanya.Si Aida, ang housekeeper, ang nagpakita kay Lara ng silid na inilaan para sa kanya sa taas. Decorated in subtle shades of ivory and slate-blue, naalala niya ang kanyang sariling kwarto sa bahay, kahit na nga ang furnishings dito ay higit na malayo sa kahit na anong kaya niyang mabili. Marble floors, a carpet and fine antiques polished to a soft gleam exemplified wealth, good taste and comfort.Mayroon din lady’s writing desk sa pagitan ng double French door patungo sa balcony. There was a fainting couch, its brocade upholstery worn

Siya ay nagsisinungaling. Ang katibayan ay naroroon sa kanyang naguguluhang tingin, sa kanyang racing pulse, napakadali and unobtrusively detected when he took her wrist. At nilayon niyang alamin kung bakit, sapagkat sa kabila ng kanyang mga naisip ay mananatili siyang hindi apektado sa kung ano man ang natuklasan niya nang magtungo siya sa airport, the sight of the old man, so brittle and somehow diminished, ay tila siya pinukpok ng martilyo sa kanyang puso. Kakaunting oras lamang ang pinagsamahan nila, matagal nang walang ibang ginawa kung hindi ang magtalo at walang bagay na pinagkakasunduan. Ngunit si Rocco pa rin ang kanyang ama, at si Chris would be damned before he’d let someone take him to the cleaners.Oh, punung-puno siya ng makatwirang galit dahil sa sinabi nito na hindi siya isang selfless angel of mercy tulad ng ipinapakita niya bilang siya. Sabagay, hindi naman niya ito inaasahan. Subalit nakita rin niya kung paano nito nagawang ilapit ang kanyang sarili k