All Chapters of Our Life After Arranged Marriage (TAGALOG): Chapter 11 - Chapter 20

Weekend. Ang bilis ng araw dahil parang noong nakaraan lang ay biyernes pa lang. Ngayon ay linggo na at bukas lunes na naman. May pasok na naman. Bakit kaya ang biyernes malapit sa lunes pero ang lunes malayo sa biyernes. Hays. Ano ba itong naiisip ko! Kailangan kong maging productive ngayong linggo! Ano bang mga dapat kong gawin? Bukas ay may pasok na naman at buong linggo na naman akong focus sa school.Ang sarap pa naman ng pagkaka-upo ko dito sa veranda. Si Auden ay nasa loob ng kwarto niya. Wala na naman yatang balak lumabas ng kwarto ang lalaking 'yon. Malamang ay nag-aaral na naman 'yon. Puro pagbabasa ng libro o 'di kaya'y may ginagawa sa laptop niya. Ibinaba ko ang librong binabasa ko at tumayo. Nag-inat-inat ako. Kailangan kong i-stretch ang mga kasu-kasuan ko para iwas stroke.Habang nag-iinat ay namataan ko ang isang matandang babae sa kabilang bakod. Nakatingin siya sa 'kin at nakangiti."Magandang umaga!" bati niya. Napansin ko na nagdidilig

Nanginig ako sa lamig nang tumama ang tubig sa balat ko na nanggagaling sa shower. Pinili kong hindi buksan ang heater para magising ang dugo ko sa lamig ng tubig. Pumikit ako habang nilalasap ang pagbuhos ng malamig na tubig sa katawan ko. Naghahanda na ako para pumasok. Para akong patay sa kilos ko, walang kabuhay-buhay. Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko. Naguguluhan ako. Bumalik sa alaala ko ang nakita ko kahapon. Parang kinurot ulit ang puso ko nang maalala ito. Takot ang naramdaman ko sa mga oras na hinawakan ni Adeena ang mga kamay ni Auden. Natatakot ako na baka sa oras na 'yon, magkatotoo ang mga binitiwang salita niya. Dahil sino ba naman ako sa buhay ni Auden? Sa umpisa pa lang ay walang kahit anong nag-uugnay sa aming dalawa samantalang sila... Nagmahalan sila. They used to be inlove with each other. May mga pangako para sa isa't isa. May mga pangarap sila na binuo nang magkasama. Humahalo sa tubig ang luhang tuloy-tuloy na tumutulo mula sa

Auden's POV"Love! Look!" Adie excitedly call for me as she motioned her hands. She's always been cheerful evertime she's with me, but this time, it's different. Her eyes are sparkling, she's never been excited like this before.Iniwan ko ang librong binabasa ko at saka lumapit sa kaniya. She's sitting on her study area and facing her laptop. I leaned down a bit to see what she is showing me. I can see in my peripheral vision that she's looking at me, probably reading my expression."Love! I got an offer! Omg! This is the best day ever!" masayang-masaya niyang sabi, ipinulupot niya ang braso niya sa leeg ko at saka yumakap. Humiwalay rin siya kaagad at biglang nanahimik. Umayos ako ng tayo nang tignan niya ako, halos maging isang guhit na lang ang kilay niya sa sobrang dikit nito. "Hindi ka ba masaya para sa akin? I got an offer as a model in States, we should be celebrating this, right? What's with that face?" she asked, referring to my face, poker

"Are you sure about this, Mom? Dad?" I asked them. They went through so much, pati ang kumpanya namin ay nakasalalay para lang mangyari ang kasal. And now, it's all messed up. Siguro mali ko rin. Masyado akong naghangad ng malaki. Pati tuloy ang pamilya ko at ibang tao ay nadamay. Ang hapdi sa puso na pati ang mga magulang ko ay naaapektuhan dahil sa amin ni Auden."We do, anak. Masakit para sa amin ang makita kang nagkakaganiyan. We will make sure that man will never get close to you," Mom said as she reached for my lose strands of hair and tucking them behind my ears. Malakas na pagkabog ang naramdaman ko sa dibdib ko. Halo-halo na ang nararamdaman ko. I'm stuck between I need to leave him because he chose to be with her ex-girlfriend and I don't want to file an annulment, I still love him afterall. Gusto kong tumutol sa huling sinabi ni Mommy."We're sorry, this is our fault. Kung hindi ka sana namin ipinagkasundo diyan sa Silverio na 'yan, hindi ka sana

Ilaw mula sa mga sasakyan, street lights at liwanag ng buwan ang tanging nagbibigay liwanag sa daan. Bukas pa ang mga establisment dahil pasado alas-siyete pa lang ng gabi. Malamig na bugso ng hangin mula sa air condition mula sa sasakyan ni Dash ang mas lalong nagpapanginig sa nararamdaman ko. Pakiramdam ko rin ay may nakabara sa lalamunan ko. Gusto kong umiyak. Gusto kong ilabas ang bigat ng pakiramdam ko.Sa sobrang liit ng mundo, akalain mong pinsan ni Dash ang ex-girlfriend ng asawa ko. Kanina ay hindi ko na natagalan pa ang makita siya kaya mabilis akong umalis.Pakiramdam ko ay ako ang talo sa laban na 'to. Ngayon pa lang ay naiingit na ako kay Adeena. She won.Ang sakit sa pakiramdam ng hindi ka piliin. Nasa iyo na lahat ng karapatan mo pero talo ka pa rin. Malaking sampal sa akin sa tuwing naaalala ko na kasal lang kami sa papel. Kaya gano'n na lang kadali na itapon ang kasunduan namin. Hindi man lang niya kinonsidera ang mga magulang