บททั้งหมดของ คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: บทที่ 781 - บทที่ 790

แคทเธอรีนสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งเห็นคู่รักที่อยู่ข้าง ๆ เธอตัวแข็งและจําเรื่องเก่าบางอย่างได้ เธอและฌอนเคยมีประสบการณ์เดียวกันนี้มาก่อนเมื่อพวกเขามากินอาหารที่ร้านสาขา KFC ในเมลเบิร์นเขาจําอะไรขึ้นมาได้เหรอ?ขณะที่เธอกําลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงบริกร “คุณครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? คุณ!“มีคนเป็นลม เขามากับใครเนี่ย?”“...”เธอมองไปทางห้องน้ำที่มีผู้คนต่างออกัน เธอรีบวิ่งฝ่าฝูงชนผ่านเข้าไปพบฌอนนอนหมดสติอยู่บนพื้นแล้ว“ฌอน... ฌอน...” เธอดึงเขาขึ้นมาและเรียกชื่อเขาเป็นเวลานาน แต่เมื่อเขาไม่ตอบสนอง เธอก็รีบกด 000ไม่นาน รถพยาบาลก็มาและเธอก็พาฌอนไปโรงพยาบาลกับซูซี่ซูซี่ดูกังวล “แม่คะ เกิดอะไรขึ้นกับคุณพ่อเฮงซวยคะ? ทําไมจู่ ๆ เขาก็เป็นลมล่ะ?”แคทเธอรีนขมวดคิ้ว เธอสงสัยว่าฌอนอาจจําอะไรบางอย่างได้เมื่อเขาได้ยินการสนทนาของคนคู่นั้นแต่นักจิตวิทยาเคยกล่าวไว้ว่ามีเพียง 0.1% ของผู้ถูกสะกดจิตเท่านั้นที่จะฟื้นสภาพได้อีก บางคนที่คืนสติกลับมากลายเป็นคนเสียสติก็มีทันใดนั้น ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก แพทย์เดินออกมาบอก “ผู้ป่วยไม่ได้นอนมาสองสามวันหรือเปล่า? ผมเชื่

“ใช่ แคธี่บอกผมครั้งก่อนว่าเธอชอบดอกกุหลาบสีชมพู… ”ก่อนที่ไอแซคจะพูดจบ ดอกไม้ในมือของเขาก็ถูกกระชากไป ฌอนคว้าดอกไม้และขว้างมันลงในถังขยะที่อยู่ข้าง ๆ ทันที“ฌอน ฮิลล์ คุณกําลังทําอะไรอยู่” ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่หล่อเหลาของไอแซค“อยู่ให้ห่างจากแคทเธอรีนถ้าคุณต้องการให้ตระกูลสตริงเกอร์ยังอยู่ดีไม่พังย่อยยับไปเสียก่อน” ฌอนเตือนเขา“คุณไม่อยู่ในฐานะที่จะยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของผมกับแคทเธอรีน ผมรู้ว่าเธอเป็นภรรยาเก่าคุณ แต่คุณสองคนหย่ากันแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งเกี่ยวกับเธออีก” ไอแซคยิ้มเยาะ“คุณไม่เข้าใจที่ผมบอกเหรอ? อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าที่คุณกําลังไล่ตามแคทเธอรีนเพียงเพราะตัวตนและสถานะของตระกูลยูลเท่านั้น สุดท้ายทำไปก็เพื่อประโยชน์ของตระกูลสตริงเกอร์เอง แต่คุณต้องเข้าใจว่าถ้าคุณทําให้ผมขุ่นเคือง แค่ผมบอกคําเดียวเท่านั้นชีวิตของตระกูลคุณก็จบเห่”ดวงตาของฌอนมืดหม่นและเสียงต่ำของเขาแสดงให้เห็นว่าความอดทนของเขาถึงขีดสุด“ฌอน ฮิลล์ คุณปล่อยเธอไปไม่ได้เหรอ? ใครบ้างในบ้านเมืองนี้ไม่รู้ว่าคุณมีซาร่า นีสันอยู่เคียงข้างคุณแล้ว? ในฐานะผู้ชาย คุณไม่คิดว่าคุณทำตัวไร้ยางอายเกินไปหรือ?”

ฌอนตามแคทเธอรีนไป เมื่อเขาเห็นความเด็ดเดี่ยวของแคทเธอรีนกลับมา เขารู้สึกว่าถ้าเขาไม่ได้ชี้แจงบางสิ่งให้ชัดเจน เขาอาจจะสูญเสียเธอไปตลอดกาล “อย่าเพิ่งไป อันที่จริงผม... ชอบคุณมาตั้งแต่เมื่อก่อน”นี่เป็นครั้งแรกที่เขาแสดงความรู้สึกที่แท้จริงของเขาออกมาแคทเธอรีนหยุดชั่วขณะ และฌอนก็ลดเสียงลงด้วยความผิดหวังเสียใจ “แต่ผมไม่สามารถพูดได้เพราะผมรู้จักซาร่ามานานเหลือเกินและติดค้างเธอมากเกินไป ผมไม่อาจทําให้เธอผิดหวังได้ ดังนั้นผมจึงทําได้เพียงเลือกที่จะหย่ากับคุณ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทําไมผมถึงเปลี่ยนใจ ผมชอบใช้เวลาอยู่กับคุณมากกว่า เมื่อผมเห็นคุณกับเลียมหรือไอแซค ผมก็โกรธ”"อย่างนั้นเหรอ?"แคทเธอรีนหันมองเขาตาแดงก่ำและจ้องเขาด้วยรอยยิ้มประชดประชัน “ฌอน ฮิลล์ คุณปักหลักพัวพันกับซาร่าไปขนาดนั้นแล้ว คุณก็มาบอกว่าชอบฉันแต่เทียบกับความรู้สึกผิดที่คุณมีต่อซาร่าได้ไหม? ครั้งต่อไปที่เธอพูดอะไรขึ้นมาสักคํา คุณก็จะทิ้งฉันไปอย่างไร้ความปราณีอีกครั้งสิ คุณเคยได้ยินนิทานเรื่องเด็กเลี้ยงแกะหรือเปล่าคะ? ฉันเป็นชาวบ้านในเรื่องนั้นแหละฉันไม่เชื่อใจคุณอีกแล้วค่ะ”“ไม่ มัน... ระหว่างซาร่ากับผมเป็นไปไม่ไ

เมื่อคิดว่าเฟรยาอาจกลายเป็นคุณหญิงคนที่สองของตระกูลสโนว์ในอนาคต พ่อบ้านก็อดไม่ได้ที่จะเสริมว่า “ตอนนี้คุณหญิงใหญ่คือท่านประธานของสโนว์คอร์ปอเรชั่นและโดยปกติมักจะยุ่งมากครับ”“คุณหญิงใหญ่...” เฟรยาตกตะลึงเล็กน้อยแคทเธอรีนมองเธอด้วยรอยยิ้มคลุมเครือ “ใช่ แฟนเก่าของพี่ชายเธอคือคุณหญิงใหญ่ของตระกูลสโนว์”“... ฉันล้อเล่นน่ะ บางทีฉันอาจเข้าใจผิด” มุมปากของเฟรยายกยิ้ม เธอเชื่อว่าพี่ชายของเธอไม่มีความสามารถจะคบกับผู้หญิงระดับนั้นในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงห้องโถงใหญ่และเห็นมีคนสามคนนั่งอยู่ข้างในคนที่นั่งอยู่ตรงกลางเป็นชายชราผมขาวหน้าตาดูใจดี ถัดจากเขาเป็นชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าหล่อเหลาและหญิงวัยกลางคนที่แต่งหน้างดงาม ผู้หญิงคนนั้นดูค่อนข้างคล้ายร็อดนีย์ แค่ชำเลืองก็รู้เลยว่าพวกเขาเป็นพ่อแม่ของร็อดนีย์“คุณปู่ คุณลุง คุณป้า สวัสดีค่ะ” เฟรยาและแคทเธอรีนทักทายพวกเขาอย่างสุภาพโดยพร้อมเพรียงกันพ่อบ้านอธิบายจากด้านข้างว่า “นี่คือคุณแคทเธอรีน โจนส์ ลูกสาวของมิสเตอร์โจเอล ยูล เธอเป็นเพื่อนที่ดีของคุณลินช์และมาด้วยเพราะเธอเป็นห่วงครับ”นายท่านสโนว์พยักหน้า หลายคนในแวดวงชนชั้นสูงได้พูดคุยเกี่ยวกั

เมื่อตอนบ่ายแคทเธอรีนเพิ่งบอกเขาว่าอย่าตามเธอไป แต่พอตอนเย็นเธอส่งข้อความว้อทส์แอปหาเขาแน่นอนแคทเธอรีนไม่พลาดแววตาอวดดีในดวงตาเขา เธอจึงจ้องเขาอย่างเคืองรำคาญฌอนแสร้งทําเป็นไม่เห็นและหันไปทักทายผู้คนในตระกูลสโนว์ “คุณปู่เดเร็ก ทําไมเรียกพวกเธอมาที่นี่ครับ?”นายท่านสโนว์ ขยับคางบุ้ยไปทางเฟรยา “ยัยเด็กโกหกคนนั้นทําลายชื่อเสียงของร็อดนีย์ ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือก ฉันกังวลว่าร็อดนีย์จะหาภรรยาไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงอยากให้เธอแต่งงานกับเขา”ขนาดฌอนก็ยังตกใจกับความคิดของชายชราเช่นกัน "ร็อดนีย์รู้เรื่องนี้ไหมครับ?""ฉันเคยพูดถึงเรื่องนี้กับเขาแล้ว" นายท่านสโนว์ถอนหายใจลึก “ฌอนเอ้ย ร็อดนีย์ไม่ใช่เด็กอีกต่อไป ฉันทนดูเขาเสียเวลาชีวิตไปแบบนี้ไม่ได้” ฌอนจุกไปครู่หนึ่ง เขารู้ว่าร็อดนีย์มีความรู้สึกต่อซาร่า “คุณปู่ วันนี้ผมต้องพาสองคนนี้ไปก่อนนะครับ อย่าให้พวกเธอต้องลำบากเลย”“พวกเธอถึงกับเตรียมคนช่วยไว้ล่วงหน้าเชียว” นายท่านสโนว์จ้องไปที่เฟรยา “ครั้งต่อไปที่ฉันเห็นเธอ ฉันหวังว่าเธอจะเป็นภรรยาของหลานชายฉันนะ” ถ้าเธอช่วยร็อดนีย์โดยแต่งงานกับเขา ฉันจะให้หุ้นของสโนว์ คอร์ปอเรชั่น 10% กับเธอ”