All Chapters of The Story Behind Those Pages: Chapter 11 - Chapter 20

"Okay! That's it for today. Dismiss!" That ends our first subject. Tiningnan ko nang masama ang nakatalikud naming professor sa subject na iyon. Sobrang bilis niyang magsalita, kaya ayun wala akong na sulat na kahit isang sentence man lang sa tinuro niya. Just some important names lang. Bumuga ako ng hangin. Maybe I will just research it at home and study it again. "Grabe si Sir no! Di pa namimigay ng ppt ang bilsi pa tumuro! Pano tayo papasa sa kanya nyan? Eh wala tayong natutunan? Para namang kapatid ni the flash yun." Reklamo ni Lovely. Ang parating katabi ko kapag alphabetical yung sitting arrangement. She's nice but I really don't like her attitude. She's too prank na hindi na niya napapansing nakakasakit na siya ng damdamin ng iba. She even call someone bobo! I believe that there's no person that is stupid, just slow learner's and lazy. "Oo nga eh" sagot ko sa kanya.

Its Friday at kaklase ko na naman si Kristal sa isang subject. As usual ay sa library muna kami tumambay sa dalawang oras na bakante namin ngayong araw. I was reading the new book na binili ko sa isang online shop habang siya naman ay putak ng putak about her dear crush Raffael. Malapit na nga akong maumay sa kakaulit niya sa mga pinagsasabi. "Oh my god! Hindi kaba talaga na sesexyhan sa bosses niya? Parang isang salita niya nga lang napapahubad na ako sa panty ko." I rolled my eyes. She's gross. Habang tumatagal ay mas bumabaliw siya kay Raffael. At mas bumilog pa ang ulo nito nang machismis sa buong campus that there's something between them. Like its a very big thing for her and to others. Oh nga naman. Its a Monreal she's being issued with kaya nakakaloka talaga yun para sa karamihan. Hindi ko lang talaga alan kung ano ang nagustuhan nila sa lalaking yun eh ang pangit-pangit naman ng ugali. "Look

Mahapdi pa ang mga mata ko nang magising kinabukasan, masarap pa sanang matulog kaso kailangan kong bumangon ng maaga para mapaalis na si Raffael bago pa siya makita nang mga magulang ko. I stretched my arms and open my eyes. Ang dilim pa. Tiningnan ko ang bintana na natatabunan ng makakapal na kurtina. Anong oras naba? Kinuha ko ang cellphone sa gilid to check the time pero muntikan na akong mahulog sa hinihigaan nang makitang alas otso na pala nang umaga, at nasisigurado kong gising na sina Mama at Papa. Agad akong bumangon at sinuot ang tsinelas kong paambahay at tumakbo patungo sa pintuan. Nagmadali pero walang ingay akong bumaba sa hagdanan. Pagbaba ko roon ay wala na si Raffael sa sofa, nakapagpahinga ako dun, pero nang may marinig na ingay at kaunting tawanan mula sa kusina ay atomatiko akong napatampal sa noo ko. Naglakad ako patungo sa kusina at doon nakita ko sina mama at papa na natatawang nakikipag-usap kay Raffael. "Oh Dani, mabuti at gising kana." Bati ni mama. Tinan

I woke up early the next day para maghanda na for school. Iyong sayang meron ako kahapon ay parang hindi mawala-wala sa akin hanggang ngayon. Nadagdagan pa nang unang bumungad sa akin ang text na mula kay Kerwin na bakante ito mamaya at niyayaya niya akong lumabas pagkatapos ng klase ko. Hindi mawala-wala ang ngitng pumasok ako ng paaralan. I even greeted the guard which is very rare for me to do. Nasa tapat ako ng Engenireeng building nang sadya kong hininaan ang paglalakad. Nilingon ko ang tatlong palag na gusali. Sobrang tahimik ng building nila. Kunti lang ang tao sa ikatlong palapag. Tumigil ako at tumingin sa floor na yon. Hoping na baka nandoon o napadaan ang mga 4th year students doon kaso kahit anino ng pinsan ko ay wala. Sirado ang madalas nilang pinagkakaklasehan at ang naroon lang ay ang mga lower years nila. Looking at them without their seniors seems so boring. Madalas kasi kapag nandyan ang 4th years ay ang ingay nila, madalas silang tumatambay sa labas ng classroom n

Matapos ang klase namin at matapos ang pakikipag-ayos ko kay Kristal ay agad naman akong tumungo na sa parking lot upang kitain ang boyfriend ko. I chuckled while walking my way there. Kinikilig ako! Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng lalaking matatawag kong boyfriend ko! Agad ko siyang nakita nang palapit na ako roon. Nakaupo siya sa kaniyang motor at hawak-hawak ang kaniyang cellphone. Nang makita ako ay hindi niya na ako pinalapit pa sa kaniya at siya na mismo ang lumapit sa akin. “Hi,” bati niya sa akin with his smiles na mas maliwanag pa ata kesa sa sinag ng araw para sa akin. “Hello,” bati ko pabalik and tinanggap ang helmet na inaabot niya sa akin. Sinuot koi yon at siya mismo ang nag lock niyon sa akin na nagpangiti at nagpakilig na naman sa akin. Pumunta kami sa café, iyong café na madalas naming pinupuntahan. “Anonga gusto mo?” tanong niya. “Treat ko ‘to,” and chuckled. Maybe he remebered the last last time we went here na ako iyong nakabayad ng mga binili namin. I ch