All Chapters of I Love You, Perrine (TAGALOG) : Chapter 11 - Chapter 20

    Hindi ko na napigilan pang mapa-ngiti pag-pasok ko ng bahay. Mayroong petals ng red rose ang nasa lapag. Sinundan ko kung saan papunta ang red roses petals hanggang sa makalabas ako papunta swimming pool area. Sa gilid ng swimming pool mayroon isang pang-dalawang tao lamesa, sa ibabaw ay mayroong wine glass, steak, wine, at tumutugtog na mga musikero ng violin.  Nang mag-lakad ako papunta kay Blue ay nag-umpisa nang tumugtog ang mga musikero.  “Blue.”  Hindi ko mapigilan mapangiti nang tingnan ko ang aking Asawa.  “Hon.”  Tawag sa akin ni Blue saka siya lumapit sa akin at binigyan ako ng halik sa noo.  “Ano ito?” Nakangiti at naluluha kong tanong.  “Surprise!”  Masayang wika ni Blue saka ko niyakap.  Niyakap ko pabalik si Blue.   “Thank you.”  Bulong ko sa kanya.  Hindi ko na maiwasan pang napaluha dahil supresang ito ni Blue. Hindi ko

    I hold my head as I slowly open my eyes. My head hurts. It looks like I drank too much last night. Looks like I’m not used to drinking a lot of alcohol  “You’re awake?” “Hmm...” Ungol ko ng hindi tinitignan si Blue. Pero bakit parang ang lamig ng boses niya? “Masakit ba ang ulo mo?” Tanong sa akin ni Blue. Pero, bakit parang nag-iba ang boses niya? “A little bit.” Sagot ko.  I got up and I wiped my eyes to see clearly. After I wipe my eyes I look at Blue at the door. When I look at Blue, I frown when I see that he's wearing a black tuxedo. Why is he wearing office clothes? I held my own mouth when I saw the face of the man wearing the black tuxedo. What is he doing in front of me? Why is he in front of me? Why is he here in the room? “Do you remember everything now?”  Malamig na tanong ni Sir Reed habang inaayos ang necktie niya.  Sa sobra sakit ng nararamdaman ko kahapo

  Paalis na ako ng bahay nang makita ko ang wedding photo album namin ni Blue. At sa bawat litrato namin ni Blue kahit isa ay walang kuha na nakangiti siya, kung mayroon man ay tipid ang kanyang ngiti at mukha napilitan lamang.  I closed my eyes and let out the tears I had been holding back. I remembered Blue’s voice again after we did that last night.  After Blue mentioned Perrine’s name, I never spoke to him again. He wanted the two of us to discuss why he suddenly mentioned Perrine’s name. But, I refused. I’m afraid to hear in his own mouth that he doesn’t love me, and just did sex and we didn’t make love.  Pinunasan ko ng mabilis ang mga luha nang mayroon kumatok sa pintuan.  “Pasok!” Sigaw ko habang mabilis na pinupunasan ang mga pisngi ko.    “Dana?” “Scarlet!”  Pilit ako ngumiti nang tingnan siya.  Lumapit si Scarlet sa akin at tinabihan ako sa pag-upo sa kama. 

    Hawak ko ang labi ko ngayon habang nakaharap sa salamin.  I immediately wiped my lips when I remembered Sir Reed’s lips. Few months ago that happened, but until this day, I still can’t forget his sweet kisses, his hand and his warmed body. Every time Blue kissed me, nothing else entered my mind but, Sir Reed.   Itinigil ko ang pag-punas sa labi ko nang kumatok si Blue saka pumasok.  “Hon,”  tawag sa akin ni Blue saka lumapit sa akin at hinalikan ako sa aking noo.  “Tara na?” Tanong ko kay Blue.  “Oo, Hon. Ihahatid kita ha?” Tanong niya.  Ngumiti akong tumango.   “Sige.”  Pag-dating sa tapat ng café ay hinalikan muna ako sa noo ni Blue bago ako bumaba sa kotse niya, saka lumabas.  Pag-pasok ng café ay agad ako napatingin sa dating lagi pipuwestuhan ni Sir Reed, at nakaramdam ng panlulumo nang hindi ulit siya makita.  After what happened

    Tinignan ko ang aking reflection sa salamin. Nakasuot ako ngayon ng jeans at long-sleeved blouse color blue.  Magkikita kami ngayon ni Gaira sa mall. Siguro ay bibili na rin ako ng damit at pantalon sa mall, puro kasi dress ang nasa closet ko, hindi naman ako mahilig mag-dress. Siguro noon, bago ako ma-aksidente. I remember. I haven’t asked Blue about the accident that happened to me before. I want to ask where did that happen? How did that happen? Did I crash? or has someone collided with me? Alam ko dapat kalimutan ko na ang aksidenteng nangyari sa akin dahil isa iyon sa mga nakaraan ko. Ngunit, gustong-gusto ko malaman ang tungkol sa pagka-aksidenteng nangyari sa akin. Hindi ako matatahimik kung hindi ko ito malalaman.  Umalis na ako sa bahay at dumiretso sa napag-usapan namin ni Gaira na mall.  When I arrived at the mall, I immediately saw Gaira. Who wouldn’t notice her? Nakasuot siya ng off sho