Umupo ako sa sofa at pag-upo ko ay napa-buntong hininga ako.
Blue looks gone. Didn’t he know, I didn’t come home last night? It looks like he didn’t even look for me or notice that I didn’t come home last night. Maybe, it’s because he doesn’t really love me yet.
Because, he hates me.Mag-mula nang magising ako galing sa aksidenteng natamo ko ay wala ipinakita si Blue sa akin kung gaano niya ako kamahal, pero ang lahat pala ng iyon ay mukha palabas lamang. Para ano? Para, hindi ko maalala na hindi niya ako minahal o hindi pa rin niya ako mahal? Because, he hates me.
Ito nanaman iyong sakit na nararamdaman ko.
“Nakauwi ka na pala?
Pinunasan ko ang luha ko saka tumingin kay Yaya Mildred.
“Opo at mukha hindi napansin ni Blue na hindi ako umuwi kagabi.” Dahil hindi niya ako mahal.
“Nagpapatawa ka ba?” &nb
Paalis na ako ng bahay nang makita ko ang wedding photo album namin ni Blue. At sa bawat litrato namin ni Blue kahit isa ay walang kuha na nakangiti siya, kung mayroon man ay tipid ang kanyang ngiti at mukha napilitan lamang. I closed my eyes and let out the tears I had been holding back. I remembered Blue’s voice again after we did that last night. After Blue mentioned Perrine’s name, I never spoke to him again. He wanted the two of us to discuss why he suddenly mentioned Perrine’s name. But, I refused. I’m afraid to hear in his own mouth that he doesn’t love me, and just did sex and we didn’t make love. Pinunasan ko ng mabilis ang mga luha nang mayroon kumatok sa pintuan. “Pasok!” Sigaw ko habang mabilis na pinupunasan ang mga pisngi ko. “Dana?” “Scarlet!” Pilit ako ngumiti nang tingnan siya. Lumapit si Scarlet sa akin at tinabihan ako sa pag-upo sa kama.
Hawak ko na ang door knob ng bahay namin ni Blue at kasulukuyan ako hinihintay ni Blue sa loob. Nag-dadalawang isip ako kung papasok ako at mag-uusap kami ni Blue. Parang hindi ko pa ata kaya kausapin si Blue. Ang dami tumatakbo tanong sa isipan ko. Paano kung tama ang hinala ko, na hindi pa rin niya ako mahal? Paano kung si Perrine pa rin ang mahal niya? Paano kung gusto na niya pala makipag-divorce sa akin? Divorce? That’s right. Maybe that’s what Blue wants to happen to us, for us to be separated forever. So that he can love Perrine, freely? I can not do it. I don’t want Blue and I to split up. But, I like it too. I’m confused again but, I don’t know why? Ano na naman itong iniisip ko? Bakit ako naguguluhan? “Hon?” Napatingin ako kay Blue nang buksan ang pintuan mula sa loob. “Hon!” Masiglang tawag muli ni Blue sa akin. Ambang yayakapin ako ni Blue
Hawak ko ang labi ko ngayon habang nakaharap sa salamin. I immediately wiped my lips when I remembered Sir Reed’s lips. Few months ago that happened, but until this day, I still can’t forget his sweet kisses, his hand and his warmed body. Every time Blue kissed me, nothing else entered my mind but, Sir Reed. Itinigil ko ang pag-punas sa labi ko nang kumatok si Blue saka pumasok. “Hon,” tawag sa akin ni Blue saka lumapit sa akin at hinalikan ako sa aking noo. “Tara na?” Tanong ko kay Blue. “Oo, Hon. Ihahatid kita ha?” Tanong niya. Ngumiti akong tumango. “Sige.” Pag-dating sa tapat ng café ay hinalikan muna ako sa noo ni Blue bago ako bumaba sa kotse niya, saka lumabas. Pag-pasok ng café ay agad ako napatingin sa dating lagi pipuwestuhan ni Sir Reed, at nakaramdam ng panlulumo nang hindi ulit siya makita. After what happened
Ngayon ay sigurado akong hindi panaginip ito. Sigurado ako hindi lamang illusion si Sir Reed. Nasa harapan ko siya. Nararamdaman ko siya. Hinahalikan ako. “You don’t know how much I miss you, Dana.” Sir Reed said between our kisses. Pagkatapos ako yakapin ni Sir Reed kanina, ay hintak niya ako dito sa dressing room niya at mabilis ako isinandal sa pinutan pagkatapos ay pinaulanan ng halik. “Sir Reed…” Bulong ko. “Just call me Reed.” He husky whispered. Bawat halik ni Reed sa akin ay para bang sabik na sabik siya sa akin. Hinawakan ni Reed ang batok ko at mas lalo pa idinikit ang labi ko sa labi niya, habang ang isa niyang kamay ay ginagala sa katawan ko. Hindi ko maintindihan ang nangyayari sa amin ni Reed. Hindi pa nga rin pumapasok sa isipan ko na nakikita ko siya ngayon, basta ang alam ko ay sabik na sabik din ako sa mga halik niya Idiniki
Tinignan ko ang aking reflection sa salamin. Nakasuot ako ngayon ng jeans at long-sleeved blouse color blue. Magkikita kami ngayon ni Gaira sa mall. Siguro ay bibili na rin ako ng damit at pantalon sa mall, puro kasi dress ang nasa closet ko, hindi naman ako mahilig mag-dress. Siguro noon, bago ako ma-aksidente. I remember. I haven’t asked Blue about the accident that happened to me before. I want to ask where did that happen? How did that happen? Did I crash? or has someone collided with me? Alam ko dapat kalimutan ko na ang aksidenteng nangyari sa akin dahil isa iyon sa mga nakaraan ko. Ngunit, gustong-gusto ko malaman ang tungkol sa pagka-aksidenteng nangyari sa akin. Hindi ako matatahimik kung hindi ko ito malalaman. Umalis na ako sa bahay at dumiretso sa napag-usapan namin ni Gaira na mall. When I arrived at the mall, I immediately saw Gaira. Who wouldn’t notice her? Nakasuot siya ng off sho
Ilang araw na ang nakalipas pagkatapos namin magkita ni Gaira ngunit hindi pa rin maialis sa isipan ko ang sinabi niya tungkol sa lalaki mahal niya. Hindi naman talaga magiging kabit si Gaira, dahil patay na raw ang ka asawa ng lalaki minamahal, ang kanyang kaibigan. Hindi naman daw niya masabi sa kaibigan niyang si Jhiezhl ang balak gawin sa lalaki mahal at iyon ang bawiin ang lalaki mahal niya. Ang hirap siguro ng sitwasyon ni Gaira. Pero kung iisipin ay, wala mali sa gagawin ni Gaira. Patay na ang asawa ng lalaking mahal niya, automatic ay wala na siya asawa. Kaya hindi matatawag na kabit si Gaira. “Hon? Napatingin ako kay Blue nang yakapin niya ako mula sa likuran ko. Nasa harapan kasi ako ng salamin, nagsusuklay lamang bago matulog. “Ang lalim ata ng iniisip mo?” Tanong ni Blue ng naka ngiti. “Hindi naman.” Sagot ko at humarap sa kanya tapos ay binigyan ako ng halik. 
Napa-buntong hininga ako ng naisip ko si Reed. Ilang araw na ako nagpapabalik-balik sa kumpanya ng mga ‘Cariaga’ para dalhan si Scarlet ng kape. Kung minsan ay para sa board meeting nila at, sa tuwing pumupunta ako roon ay lagi ko nakasalubong si Reed. Sa tuwing nakasalubong ko si Reed sa kumpanya ay lagi niya ako hinahatak kung saan, just to f*ckn kissed me and said how much he misses me. That jerk is getting into my nerves. Why can’t Reed understand that we can’t be with each other because we’re both married to someone else?! I close my eyes when I think of what I said. What else am I thinking? Even if we’re not married to someone else, I still won’t marry him because he’s totally a jerk! “Ma’am?” Tinignan ko ang tumawag sa akin. Si Marie, saka niya linapag ang kape sa mesa ko. “Ayos lang po kayo?” Tanong sa akin ni Marie. “Oo.” Sagot ko. “That’s good, Ma’am. Kung may problema k
“Dana, please?” “What?! No!” Mabilis ko sagot kay Scarlet. “Pero, Dana. Please, pumayag ka na.” Pagmamakaawa ni Scarlet sa akin. “Ayoko. A-yo-ko. Period.” “Dana, nagmamakaawa ako sayo.” Nag-puppy eye pa si Scarlet. “Sorry, Scarlet. Hindi magbabago ang sagot ko at iyon ay hindi.” Mariin ko sagot. “Pero, bakit? Mayroon ka naman na mapagkakatiwalaan sa coffee shop mo.” “Sorry, Scarlet. Ayoko talaga.” Tumayo ako at nag-paalam kay Scarlet. Pag-hawak ko ng door knob ay napatingin ako kay Scarlet nang bigla siyang kumapit sa aking kaliwa braso. Pinapunta ako ni Scarlet sa opisina niya dahil mayroon daw siya sobra importanteng sasabihin sa akin. Nang makarating ako dito ay agad niya sinabi sa akin na gusto niya ako maging secretary for the mean time. “Why don’t you want to be my secretary? Just a moment until, I find a new secretary, Dana.
Bago dumaan si Reed sa trabaho ay dumaan muli siya sa puntod ng namayapang asawa.“Wife.” bulong ni Reed atsaka linapag ang dalang bulaklak na red roses. “I brought you your favorite flowers again.”Umupo si Reed, hinaplos ang puntod ng asawa at bigla na lamang ito napa-ngiti. Ipinikit ni Reed ang mga mata at masayang inalala ang mga huling sandaling nakasama ang kanyang asawa.“One year,” bulong ni Reed. “Thank you for that one year, Wife.”Naalala ni Reed noong unang pagkakataon niyang nasabi sa harapan ni Perrine ang mga salitang noon pa niya dapat sinabi, ang mga katagang ‘I love you, Perrine.’ Umiyak ito ng parang batang naligaw nang makita
REED CARIAGA ' s P.O.V. Pinuntahan kong muli ang puntod ng aking asawa. Umupo ako at hinawakan ang puntod niya.“Sorry, wife.”Pa-ulit-ulit akong hihingi ng tawad sa iyo Perrine, sa lahat ng ginawa ko. Hanggang sa mapatawad ko ang aking sarili. Hanggang sa mapatawad mo ako.“I'm really really sorry, Perrine. Wife.”Patawarin mo ako sa aking ginawa. Habang hinahanap kita ay nakilala ko si Dana. Nagustuhan ko siya dahil kamukhang-kamukha mo ang kanyang mata at boses. Sa pangungulila ko sa iyo ay sa kanya ko nabuhos ang ang pagmamahal na dapat ay sa iyo ko noon binuhos at sayo lamang dapat binuhos. Naging pahinga ko si Dana sa tuwing nawawalan ako ng pag-asa sa paghahanap sa'yo.“Forgive me.”Dahil, hindi ko nasabi sa iyo kung gaano talaga kita kama
Nag-file ng annulment ang totoong Dana kay Blue. Kahit ayaw ni Dana pakawalan si Blue ay ginawa niya pa rin, para makalaya na si Blue sa kanya at muling mag-mahal si Blue ng ibang babae at para na rin maka-move on na si Dana sa nararamdaman para kay Blue. Nagkaayos na kami ni Gaira. Hindi ganon kadali patawarin noong una si Gaira pero sa huli ay pinatawad ko rin siya sa ginawa niya noon sa akin. Nagawa lamang niya iyon dahil sa lubos na pagmamahal kay Reed, I know. Pero pagkatapos ng ginawa niya ay hindi daw siya makatulog araw-araw. Binigyan ko siya ng kapatawaran hindi dahil tanga ako, kundi dahil deserve niya ng second chance. Si Scarlet naman ay hindi naging mabuti ang sa kanila. Hindi binigyan ni Scarlet ng chance si Rey dahil, mayroon daw na mahal na iba si Scarlet. Hindi ko alam iyon kaya ng tanungin ko si Scarlet tungkol sa tinutukoy na minamahal na lalaki ay hindi ako agad na naniwala, hindi makapaniwala sa lalaking tinutukoy
KINABUKASAN ay muli kaming nakipag-kita ni Scsrlet kay Philip sa isang private restaurant. Gaya ng sinabi niya ay mayroon na agad siyang kasagutan sa lahat ng pinapahanap ko sa kanya. Hindi na ako makapag-hintay na malaman ang buong katotohanan.“Two months ago nakasaga sa iyo ay walang iba kundi ang iyong kaibigan na si Gaira.” Panimula ni Philip.Don pa lamang ay hindi ko na napigilan makaramdam ng galit kay Gaira. Kaya pala. Kaya pala naroon si Gaira. Kaya pala nakita ko si Gaira bago ako mawalan ng malay noon.“I knew it! That woman Gaira can't really be trusted. The first time I saw her, I didn't have a good feeling about her. That, evil.” Komento ni Scarlet.“Makikita rito sa CCTV na, pinuntahan ka pa ni Gaira.” Sabi ni Philip.“Oo. Pinuntahan ako ni Gaira. Nakita ko siya bago ako mawalan ng malay noon.” Sabi ko.
Nagkwentuhan pa kami ni Dad at Mom pagkatapos nila mag-kwento sa akin tungkol kay Perrine, tungkol sa sarili ko. Sobrang saya ko na malaman at marinig mula sa bibig nila mahal nila ako at parating iniisip. Sapat na iyon sa akin para maramdaman ko ang pagkukulang ng pagmamahal nila sa akin noon bilang magulang.Natapos lamang ang kwentuhan namin nang mag-gabi na at kailangan na nilang umuwi dahil mayroon silang aasikasuhin. Ginawa na daw nilang mas busy ang kanilang sarili para mas madali nilang matanggap na wala na ako.Gusto ko silang pigilan sa iniisip nila na tanggapin nila na wala na ako dahil ito ako buhay na buhay at naghahanap ng ebidensya na nagpapatunay na ako si Perrine. Ngunit hindi ko magagawa iyon hanggat wala pa akong ebidensya na hawak. Pero, alam kong at ramdam kong malapit ko ng matuklasan ang katotohanan.Nang umuwi ako sa condo ni Scarlet ay dumiretso ako sa kwarto niya para manghiram ng mga damit. Wala kasi ako
“Sorry for asking this. But, how were you when Perrine d…died?”Daddy and Mommy suddenly fell silent. It doesn't seem right to ask them that.“It's okay if you don't tell me. I understand. I'm just worried about you.” I told them.“To be honest, Dana. Hindi kami maayos ngayon.” Sabi ni Daddy na naagaw ng atensyon ko.Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, sang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.”Hindi sila maayos?“Masakit sa amin mawala ang nag-iisa naming anak. Gabi-gabi ay humihingi ako ng himala na sana ay, isang araw magpa-kita sa amin ang anak namin at bumalik siya sa amin.” Malungkot na sabi ni Mommy.“It hurts us to lose our only child. Every night, I ask for a miracle that hopefully, one day our daughter will see us
Ang mga magulang kong hindi ko nakasama ng matagal. Ang mga magulang kong inakala nilang patay na ang kanilang nag-iisa anak. Kumusta na kaya sila ngayon?Gusto ko makasama ang mga magulang ko ngayon. Gusto ko silang tanungin kung gaya ni Reed ay nag-sisi sila na hindi nila ako binigyang importansya noong kasama pa nila ako? Gusto kong itanong sa kanila kung bakit hindi sila naging magulang sa akin? Gusto kong itanong kung mahal ba nila ako bilang kanilang anak?I immediately wiped away my tears when my mother looked at me.“Dana?”Does Mom know Dana? How? whyLumapit sa akin si Mom, kasunod si Dad.As my parents approached me, I immediately stopped my tears from pouring down my cheeks from my eyes down to my cheeks. They might wonder why I suddenly cry in front of them..“Dana, right? Ang asawa ni Blue?” Tanong ni Mom sa akin. Oh, that's why kilala nila ang mukhang ito.
Pagkatapos namin mag-usap ni Scarlet tungkol sa gagawin ko ay, pina-kwento niya sa akin ang buong detalye sa nangyari sa akin. Kung paano ako naging si Dana, paano ako nakaalalang muli, paano ako muli na aksidente, ano ang nangyari sa akin last two months at kung ano-ano pa. Ikinuwento ang lahat kay Scarlet kaya naman naging mahaba ang gabing iyon sa aming dalawa.Kanina ay tumawag si Blue para kumustahin ako at nag-tanong kung bakit biglaan ang hindi ko pag-uwi sa bahay nila Dana. Ang sabi ni Scarlet ay mukhang hindi nag-hinala si Blue na ang kasama niya past two months ay ang totoong Dana. Si Scarlet na rin ang kumausap at gumawa ng dahilan nang sa ganun ay pagtakpan ako kung bakit hindi ako umuwi sa bahay nila Dana at Blue.Wala akong balak itago kay Blue ang katotohanan na alam ko na ang lahat, na alam ko na ang kagaguhang ginawa niya sa akin. Si Blue ang mayroong ginawang kasalanan sa akin kaya hindi ako natatakot sakaniya at isa pa ay, k
After I could talk to Reed at the cemetery I went straight to Scarlet's condo.Pagkatapos kong maka-usap si Reed at malamang mahal niya pala ako, hindi ako mag-aaksaya ng panahon. Aalamin ko kung ano ang tunay na nangyari sa akin, ang tunay na nangyari kung paano inakala ng lahat na patay na ako lalo na ngayon na sa sariling bibig ni Reed nanggaling na ang mahal niya ay si Perrine, ako. Ako ang lang ang mahal ni Reed.Kakailanganin ko ang tulong ni Scarlet. Sa ngayon ay si Scarlet lamang ang kaya kong pagkatiwalaan. Alam kong noong huli kami nag-kita two months ago ay hindi maganda ang paghihiwalay namin dahil, ang alam niya ay ako si Dana na kanyang kaibigan at asawa ng kanyang kapatid na si Blue.Blue. Just thinking of his name makes me feel an overflow of anger. I can’t forgive him for what he did to me. He took advantage of my memory loss. He changed my face.“Dana?”Saktong mag-do-doorb