All Chapters of REVENGE OF THE GOOD WIFE (FILIPINO): Chapter 21 - Chapter 30

Nakita ni Patricia nan mabilis na gumihit ang offensement sa mga mata ni Alvin. Kaya inasahan na rin niya ang posible nitong sabihin nang magbuka ito ng bibig para magsalita.“Grabe ka naman,” anitong hindi itinago ang hinanakit sa tinig pero hindi siya nito pinakawalan.Sa puntong iyon umangat ang mga kilay ni Patricia. “Hindi ba totoo naman? Naku, sorry ka kilalang kilala kita,” aniyang sinundan ang sinabi ng mahinang tawa.Hindi sumagot si Alvin sa sinabi niyang iyon. Sa halip ay tinitigan siya nito. “Kung ganoon palang sinasabi mong kilalang kilala mo ako dapat alam mo ang totoo,” anito sa kanya.Hindi na sumagot pa si Patricia. Hindi dahil pinili niya. Kundi dahil hindi na siya binigyan ng chance ni Alvin na gawin iyon dahil tuluyan na ngang tinawid ng binata ang maliit na distansya na pagitan nilang dalawa.Katulad ng madalas mangyari at madalas gawin ni Alvin. Pinag-alab nito ang damdamin nila sa pamamagitan ng init at kapusukan ng mga halik sa kanya. At si Patricia ay muling i

NAGING mapusok ang muling paglalapat ng kanilang mga labi. At sa paraan ng paghalik sa kanya ni Alvin ay masasabi niyang talaga nga namang sabik na sabik ito sa kanya. Napaka-agresibo nito sa to the point na nagawa nitong maging mahirap para sa kanya ang huminga.Naging mabilis ang mga pangyayari at hindi iyon namalayan ni Patricia. Sa bawat paghaplos ng mainit at malambot na labi ni Alvin sa kanya ay unti0unti nitong nagagawang iwala siya sa kanyang sarili. “Oh, Alvin—”ungol ni Patricia kasabay ng mariing pagpikit ng kanyang mga mata. Nang mga sandaling iyon ay kasalukuyang naglalandas pababa sa kanyang leeg ang mga halik ni Alvin. Parang maliliit na labi ng apoy na ikinikintal nito ang mga iyon sa kanya balat. At ang iyon ang nagpapasidhi ng paghahangad sa kanyang pagkatao.“Alvin, take me now, please—” daing na naman ni Patricia.Hindi niya alam kung nasasan silang dalawa. Basta ang tiyak niya nasa loob sila ng kotse ng binata. Madilim at wala siyang idea kung anong lugar ito. D

“AT anong ginagawa mo diyan sa Batangas? Bakit hindi mo sinabi sa akin ahead of time?”Napahugot ng malalim na buntong hininga si Patricia sa tanong na iyon ni Caleb. Alam niyang galit ito sa kanya at hindi niya ito masisisi.“Ano bang ginagawa mo, Patricia? Bakit kailangan mong gawin ang lahat ng ito? Kung tutuusin pwede naman nating idaan sa tamang proseso ang lahat,” hindi pa rin nagbabago ang tono ng pananalita ni Caleb. Bakas pa rin ang iritasyon at disappointment para sa kanya.Muling humugot ng malalim na buntong hininga si Patricia na muli rin naman nitong pinakawalan. Pagkatapos ay nagbuka siya ng bibig para magpaliwanag.“I’m sorry kung hindi ko nasabi. Biglaan din ito at—”“So, what do you mean by that? Gumagawa ng ganitong mga biglaang desisyon ang lalaking iyan para pasakitan ka? Hindi mo naman kailangang gawin ang ganito, Tracy. Nandito ako, hindi kita pababayaan. Kung pera lang naman marami tayo niyan. Hindi iyan problema,” bakas sa ton oni Caleb ang kagustuhan nitong b

SINUNDAN lang ng tingin ni Alvin si Patricia. Pagkatapos ay nagbuntong hininga saka ipinagpatuloy ang tahimik na pag-inom.Hindi man niya aminin, alam niya sa sarili niyang masaya siyang muli niya itong nakita. Hindi siya nagsisinungaling nang sabihin niyang miss na niya ang matalik niyang kaibigan. Mula kasi nang mawala si Patricia sa buhay niya ay nawala na ang nag-iisang babaeng nakikinig sa kanya kahit sa mga kwento niyang kung tutuusin ay wala namang katuturan.Malungkot na nagbuntong hininga si Alvin. At nang hindi makuntento ay umulit siya ng isa pa. Hindi tama ang nararamdaman niyang ito at hindi rin tamang magpadala sa tamis ng nakaraan nila. Kung tutuusin tamang tawaging isang mapait at matamis na kahapon na tinakasan niya noon pero ngayon narito at buhay na buhay sa kanyang harapan.The Past…“Kung bibigyan ka ng chance, saan mo gusto mag-settle?” naitanong ni Alvin kay Patricia habang magkatabi silang nakaupo sa sala ng apartment nito nang gabing iyon. Maulan at perfect an

KINAUMAGAHAN ay pinili ni Patricia ang magising ng mas maaga sa kagustuhang makapaghanda ng agahan. Pero iyon na lamang ang gulat niya mabungaran sa kusina si Alvin na abala sa paghahanda ng pagkain.“So, tama nga ako nang isiping aagahan mong maging para dito,” ang lalaking inilapag sa harapan niya ang isang tasa ng mainit na kape.Ngumiti si Patricia. “Salamat,” sagot niya. “So, saan tayo today?” tanong niya sa binata nang magkaharap na sila at pinagsasaluhan ang pagkain na inihanda nito.“Binili ko lang iyan, actually,” anitong ang tinutukoy ay ang pagkaing pinagsasaluhan nila nang mga sandaling iyon.Napangiti si Patricia. “I see, akala ko pa naman ikaw ang nagluto,” aniyang hindi napigilan ang matawa ng mahina.Nagkibit ng mga balikat nito si Alvin saka nakangiting nagsalita. “And to answer your question. Maghahanap tayo ng pwedeng maging caretaker ng bahay na ito, permanently,” ang sagot nito sa kanya sa sumubo ng masarap at mabangong sinangag.“Bakit, wala ka bang caretaker dit