All Chapters of REVENGE OF THE GOOD WIFE (FILIPINO): Chapter 11 - Chapter 20

“ANG tingin mo ba sa akin eh babae lang ang kaligayahan?” anitong humimig pang tila nagtatampo.Hindi napigilan ni Patricia ang matawa ng mahina sa tanong ni Alvin. “Bakit, hindi ba?” aniyang ipinagpatuloy ang pagbuklat sa binabasang libro.Mabigat ang buntong hiningang pinakawalan ni Alvin. At umabot iyon sa pandinig ni Patricia. “Hindi ka pa rin ba nakaka-move on sa pag-alis ni Portia?” tanong niya dito.Sa totoo lang dahil bestfriend niya si Portia, sakaling magkagustuhan ang dalawa ay willing naman siyang magparaya. Iyon ay dahil nga si Portia iyon. Pero syempre hindi pa rin niyon inaalis ang sakit nararamdaman niya sa puso niya tuwing napag-uusapan nila ito. Siguro nasanay nalang siya. Kaya hindi na niya masyadong dinidibdib ang lahat.“Kapag ba sinabi ko sa’yo na hindi si Portia ang iniisip ko maniniwala ka?” tanong sa kanya ni Alvin saka nilaro-laro ang dulo ng buhok niya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Patricia sa narinig. “Anong ibig mong sabihin? Na naka-move on kana ka

SA kalaunan ay ipinasiya ni Patricia na iwaksi ang lahat ng alalahaning iyon at sa halip ay i-concentrate sa sinisimulang apoy ni Alvin sa pagitan nilang dalawa. Kaya sa huli ay sinubukan niyang sabayan nalang ang lahat ng kapusukan ng binata.Na-realize yata ng kaibigan niyang wala pa siyang karanasan sa ganitong mga bagay ya sa huli ay napansin niya ang biglang pagiging marahan nito. Naging mahinahon si Alvin sa paraang tila ba binibigyan siya ng pagkakataon makapag-adjust at matutunan o mapag-aralan kung papaano sasabayan ang pamamaraang ginagawa nito. Hanggang nang tila ba nagsawa si Alvin sa mga labi niya. Iniwan nito ang paghalik sa kanya roon saka sinimulang ibaba sa kanyang leeg.Napasinghap si Patricia nang para siyang napaso sa mainit na labi ng binata. Hindi niya inasahan ang ganitong pakiramdam. Aminado siyang libangan niya ang pagbabasa ng mga romance pocketbooks. Nagbabasa siya ng ganoong uri ng mga babasahin dahil pakiramdam niya doon lang siya nakakahanap ng makakaunaw

“SERIOUSLY, Alvin. I don’t think I can take you,” aniyang niraragasa ng hindi birong kaba ang kanyang dibdib.Ngumiti lang muna ang binata at pagkatapos ay niyuko siya saka hinalikan sa mga labi. “I promise you that I’ll be gentle,” anito pa.Muling bumuka ang bibig ni Patricia para sana sagutin ang sinabing iyon ng binata. Pero bigo siyang gawin iyon kaya katulad kanina ay wala na siyang ibang nagawa kundi ang magpaubaya.Alam niyang may sariling desisyon si Alvin kung paano nito gagawing kapana-panabik ang susunod pang mga tagpo ng kanilang pagtatalik. Kunsabagay, ano nga ba naman ang laban niya kumpara sa binata na bihasa na sa ganitong larangan?Kailangan niyang maghintay at kailangan rin niyang ipagkatiwala kay Alvin ang lahat-lahat. Pumatong si Alvin sa kanya. At dahil nga pareho na silang hubad at walang kahit anong saplot sa katawan ay hindi na naging mahirap para sa lalaking ikiskis ng husto ang pagkalalaki nito sa kanyang harapan.Ramdam niya ang ungol na nagbabadyang kumaw

KAPWA naghahabol ng paghinga sina Alvin at Patricia habang sinusubukan ng una na gawing maingat ang bawat paggalaw nito. Makakahalong damdamin ang bumalot sa kanilang mga katawan at ramdam iyon ni Patricia. Dahil ang totoo, pakiramdam niya kasama ang kama kung saan sila pinagsasaluhan ngayon ni Alvin ang maapoy na sandaling iyon sa mga nakadagdag ng hindi maipaliwanag na pagpapala sa kanya. “Y-You okay?” tanong ni Alvin habang gumagalaw ito sa ibabaw niya. Hindi alam ni Patricia kung dahil ba madilim ang silid kaya hindi agad nakita ng binata ang mga luha niya. Pero humaplos sa puso niya nang maramdamang tinutuyo ni Alvin ang mga luha niya gamit ang daliri nito.Kumurap-kurap si Patricia habang patuloy ang ginagawa niyang pagpipigil na muling mapaiyak dahil sa pakiramdam na para pa rin siyang hinihiwa. Iyon ang nararamdaman niya tuwing gumagalaw si Alvin. Pero pansin rin naman niyang hindi na ito kagaya o kasing sakit kanina.Isinandal ni Patricia ang mukha sa matipunong dibdib ni A

The Past… “GOOD morning, sleepyhead.” Ang malambing na tinig ni Alvin ang tuluyang pumawi sa antok na nararamdaman ni Patricia sa umagang iyon. “Hey, maaga ka yata?” aniyang patamad na bumangon saka nag-inat. “Yeah, kasi dito na talaga ako dumiretso para makapag-agahan kasama mo,” anitong niyuko siya nan ang mga sandaling iyon ay nakaupo sa gilid ng kama. Pagkatapos ay hinalikan siya ng binata sa noo. “Na-miss kasi kita eh,” anito sa kanya. Natawa ng mahina si Patricia. “Ano ka ba, parang nung isang araw lang tayo huling nagkita ah,” sagot niyang pilit na itinago ang kilig sa tono ng kanyang boses at kahit na papaano ay nagtagumpay naman siya doon. “May dala akong pagkain. Pero walang kape,” ani Alvin na sinundan siya ng tingin nang lapitan niya ang tokador saka sinimulang suklayin ang kanyang lampas balikat na buhok. Mula sa repleksyon niya sa salamin ay natawa ng mahina si Patricia. Doon na rin niya sinalubong ang mga titig sa kanya ng binata. “I understand,” aniyang lumaba