Lahat ng Kabanata ng Ang Maalindog na Charlie Wade: Kabanata 3241 - Kabanata 3250

“Dapat mong malaman na kahit saang bahagi ng mundo, ang pagbabanta laban sa seguridad ng bansa ang pinakamalala at pinakaseryosong krimen! Walang krimen ang dadaig dito! Ang pinakamataas na sentensya ay pagpapataw ng kamatayan o death penalty, samantalang ang pinakamababa naman ay pagkakakulong sa loob ng sampung taon o higit pa. Sa ganitong kaso, natatakot akong kailangan nating gumastos ng ilang bilyong dolyar para lang sa sustento ng kanilang mga pamilya!”Hindi mapigilan ni Hunter na makaramdam ng alarma. Alam niyang kahit mukhang makapangyarihan ang isang mercenary organization na gaya ng Ten Thousand Armies, sa totoo lang, malaking bahagi nito ang nagmumula sa kanilang financial power.Ngayong nangyari ang ganitong klase ng malaking bagay, kapag hindi naglabas ng pera ang Ten Thousand Armies para ayusin ang sitwasyon, maaaring magsimulang lumayo o umalis ang natitirang 30,000 hanggang 40,000 nilang miyembro.Matapos ang lahat, hindi naman tapat ang mga mercenaries na ito sa or

Hindi nagtagal, habang nakasuot ng isang waterproof apron at hawak ang isang malaking walis sa kanyang kamay, napatakbo si Jiro. Nang makita niya si Charlie, sabik na sabik ang ekspresyon sa kanyang mukha, “Mr. Wade! Matagal ko kayong hindi nakita rito!”Napangiti nang bahagya si Charlie saka siya nagtanong, “Kobayashi Jiro, kumusta ka naman sa pagkakataong ito?”Agad na tumugon si Jiron, “Maayos naman! Maayos na maayos! Walang problema sa akin. Maganda ang pakikitungo ni Don Albert at ng mga tauhan niya sa akin. Pero, medyo abala nga lang na pagsilbihan si Edmund, pero ayos lang. Kayang kaya ko ito!”“Si Edmund…” Napaangat nang bahagya ang labi ni Charlie. Si Edmund ang taong lumason sa tatay ni Doris at naging dahilan para muntik na itong mamatay dahil sa kidney failure.Ngayong nabanggit siya ni Jiro, napatanong si Charlie, “Kumusta naman ang kalagayan ni Edmund?”Napangiti si Jiro, “Laging nakahiga sa kama ang tarantadong iyon. Hindi man lang siya makatayo para gawin ang pinak

Tumingin nang masama si Salem sa kanya at sinabi nang nayayamot, “Bakit kamag-anak ko ulit ito? Hindi ba pwede na galing siya sa pamilya Schulz?”Nakangiti si Steven habang sinabi, “Hay! Iba ang sitwasyon ng pamilya Schulz kumpara sa iyo. Paano mahuhuli ng Charlie Wade na iyon ang kahit sinong miyembro ng pamilya Schulz sa normal na sitwasyon? Kahit ano pa, ang pamilya pa rin namin ang pinakamataas na pamilya sa bansa. Hindi pa nga kinikilala ng Charlie Wade na ito ang mga ninuno niya, at isa lang siyang overlord sa Aurous Hill. Sino ba siya sa tingin niya?”Hindi mapigilang itanong ni Salem, “Paano ka naging kapitbahay ko kung sobrang lakas mo?”Kumaway si Steven. “Hindi ba’t masyado lang akong pabaya nang pumunta ako sa Aurous Hill at tumuntong sa lupain ng kalaban? Maraming tauhan ang Charlie WAde na iyon sa Aurous Hill, at pumasok ako sa lungga niya nang hindi sinasadya.”Habang nagsasalita siya, idinagdag ni Steven, “At sa totoo lang, imposible para sa ama ko at sa pamilya ko

Agad nagkaroon ng sobrang nahihiyang hitsura si Steven sa kanyang mukha habang inisip niya, ‘Kung maglalakas-loob akong sabihin na hindi ako masaya, siguradong papagalitan mo ako dahil hindi binalewala ko ang kabaitan mo at mabuting hangarin mo at tinuring ko ito na masamang hangarin. Matagal ko nang alam kung paano kumikilos ang mga matandang tampalasan na katulad mo…’Pagkatapos ito maintindihan, yumuko lang si Steven at nagpanggap na natatakot, at hindi niya sinagot ang mga sinabi ni Albert.Paano siya pakakawalan nang madali ni Albert? Umabante agad si Albert, at tinapik niya ang mga bakal na rehas gamit ang isang stick na gawa sa goma habang tinanong niya nang malamig si Steven, “Bakit? Lumaki ka na at naging malaya ka na ngayon? Nangahas kang hindi ako pansinin kapag kinakausap ka?”“Hindi, hindi…” Nanginig sa takot si Steven at sinabi niya nang nagmamadali, “Don Albert, tama ka na pagalitan ako kanina. Pinagnilayan ko lang ang sarili ko. Syempre hindi ako masaya na makita ang

“Bakit walang kahit sino na nagkusang ipakita ang kagustuhan nilang manatili at samahan ang Ten Thousand Armies na lampasan ang kahirapan?!”“Sa sandaling ito, ang iniisip lang nila ay humingi ng pera. Kahit ang pinaka walang utang na loob na tao ay hindi kasing sama nila, tama?”Sinabi nang nagmamadali ni Hunter, “Lord, ang grupo ng mga tauhan natin ay mga mercenary…”“Ang mga taong ito ay dating special forces sa iba’t ibang bansa, at mayroon silang malakas na sama-samang saloobin at dangal noong pinagsisilbihan nila ang kanilang bansa nang may katapatan…”“Pero… pero hindi biglang lumitaw ang pakiramdam na iyon…”“Iyon ay dalawampu, tatlumpu, o kahit apatnapung taon ng pagmamahal at katapatan na naipon nila para sa bansa nila simula noong bata pa sila…”“Pero, pagkatapos nilang maging mercenary, sobrang simple lang ng layunin nila, at iyon ay kumita ng pera…”Pagkatapos itong sabihin nang tuloy-tuloy, hindi mapigilan ni Huner na bumuntong hininga at sabihin, “Katulad ito ng m