Lahat ng Kabanata ng Nakakahumaling na Pag-ibig : Kabanata 321 - Kabanata 330

“Ay..hindi naman po..hindi naman niya po ako iniistorbo. Ang cute nga po ng anak ninyo.” Sabi ni Ling Yiran. “Pero, sa tingin ko po ay gusto niya ng noodles. Kanina niya pa po ito tinititigan.”“Kapag binigyan mo siya ng noodles, maaari niyang kainin ito o hindi. Gusto niya lang ang maging masaya.” Sabi nung babae at sinimulan sensyasan ang bata gamit ang kanyang dalawang kamay.Natigilan si Ling Yiran at agad na napansin kung ano ang ginagawa ng babae. Sign Language!“Siya ay….” Sabi ni Ling Yiran.Sabi nung babae, “Hindi siya nakaririnig, pero may mga alam na siyang sign language, kaya nakakaintindi na siya ng mga simpleng sensyas.”Sabi ng babae at dahan dahang patuloy na sinabi na, “Humingi ka ng pasensya kay Ate.” Habang sumesenyas.Pagkatapos, nakita ni Ling Yiran ang munting lalaki na tumungo na parang pinaparating ang kanyang paghingi ng pasensya.Hindi mapigilan na haplusin ni Ling Yiran ang ulo ng munting bata. Napakabata pa nito, pero hindi na siya nakaririnig. Ang la

Ang unang reaksyon ni Ling Yiran ay si Yi JInli ay susundan ang maliit na restaurant. Ang isang paparating na kompanya na sinasabi ng iba na may magandang kinabukasan ay kasalukuyang nag-aalinlangan at malamang na tatanggalin, hindi man sabihing isang maliit na restaurant lang ito. “Hindi ko…hindi ko naisip sa ganoong paraan,” bumulong si Yiran. Ayaw niya na may mangyaring masama sa maliit na restaurant ni Ate Zhuo nang dahil sakanya. Pagkatapos nang lahat, nakikita niyang isang mabuting tao si Ate Zhuo. Kahit mayroon siyang anak na walang pangdinig, maaari na siya ay nahihirapan.“Mabuti pang wag na. Dito ka nalang sa akin.” Nakangiting sinabi ni Yi Jinli.Pinagdikit ni Ling Yiran ang kany

Atsaka, bilang isang boss, siya rin ang may hawak ng cashier, naghahain ng pagkain, naglilinis ng la mesa, at parang ginagawa niya ang lahat ng trabaho. Kapag busy ang business, wala na siyang time para sa sarili niya.Kahit na limitado lang ang kanyang abilidad, nabigyan niya pa rin ng magandang buhay ang kanyang anak.Noong mag a-alas tres na nang hapon, nakatanggap pa ng isang order ang restaurant, ang order ay pineapple buns at milktea.Noong nakita ni Ling Yiran ang address, siya ay naguluhan.“Bakit? May problema ba?” nag handa na ng pagkain si Zhuo Qianyun para ihatid ni Ling Yiran pero nakita niya ito na nakatitig lang sa resibo ng nag order.“Ah…wala, wala.” Sagot ni Ling Yiran, habang kinukuha ang pineapple buns at milktea.Malinaw na ang address na nakalagay sa resibo nang nag order ay kung saan siya nagtrabaho dati. Ngayon na maghahatid siya ng pagkain doon, makikita niya ang mga nakatrabaho niya dati.Noon, siya ay isang magaling na tao sa opisina, marahil sa isang

Madaling araw na, nakatulog na si Ling Yiran sa kama, ang pintuan sa pagitan ng dalawang kwarto ay unti-unting nagbukas. Isang matangkad na lalaki ang pumasok.Ang normal na malamig at nakaiibig na mata ay nakatingin sa babae na nasa kama. Sa sandaling ito, ang kanyang titig ay para bang ayaw na niya mahiwalay sa babaeng ito.“Good night, Ate.” Isang mababa at eleganteng boses ang lumabas sakanyang bibig. Ang pagkabigkas nito ay para bang ayaw na niya mahiwalay sa taong ito at mayroon ding hindi masabi na desperasyon sa kanya.…Noong si Ling Yiran ay pumasok sa trabaho kinabukasan, ang maliit na restaurant ay nakatanggap ng maraming order na higit sa 30 orders noong hapon.Sa isang normal na araw, ang hinahatid niya lang na pagkain ay nasa 7 hanggang 8 orders lang. Ngunit sa isang iglap, ang order ay humigit na sa 30 orders. Ito na ang total ng mga orders na hinahatid ng maliit na restaurant sa isang buong hapon.Ihinanda na agad ni Zhuo Qianyun ang mga orders at sinabi kay Ling Y

Kinuha ni Ling Yiran ang lunch box at mabilis na nagsimulang kumain habang nakatungo. Ang gusto niya ay makaalis siya nang mabilis kaya binilisan niyang kumain.“Kaya ka ba kumakain nang mabilis kasi gusto mong makaalis agad?” ang boses ni Yi Jinli ay pumalibot sa buong opisina.“Ehem!” nabulunan si Ling Yiran, muntik na niyang mailuwa ang pagkain na nasa loob nang kanyang bibig. Ang tanging nagawa nalang niya ay hinawakan ang kanyang mga kamay at nahirapang umubo. Ilang sandali, ang mukha niyang ay pulang pula na.Sa wakas, tumigil na siyang umubo, pero ang palad ng kanyang kamay na ginamit niya pang takip nang kanyang bibig kanina ay may butil ng mga kanin. Sa gayon, kumuha siya ng tissue at pinunasan ang palad ng kanyang kamay.Subalit, bago siya makakuha ng tissue, ang daliri ni Yi Jinli ay kinuha ang mga kamay niya at inilagay papunta sakanya.Umikot ang kanyang pulso, hindi siya naging komportable pero hindi ito nabali. “Madumi ang kamay ko, kailangan kong punasan ito.” Sabi