Nang makaalis si Kellan, nakangiting lumapit si Harvey kay Wes."Salamat sa pagsipot mo ngayong gabi.""Kung wala ka, medyo nahihirapan ako."Humagalpak ng tawa si Wes."Masyado kang mabait, Sir York.""Natural lang sa akin na tumulong kapag nailigtas mo na ang buhay ko.""At saka, hindi ka mahihirapan kahit na walang tulong ko.""Naglalagay lang ako ng icing sa cake sa puntong ito."Naturally, alam ni Wes na si Harvey ay isang maingat na tao.Nakakahiya para kay Harvey kung hindi niya kayang harapin ang gulo nang mag-isa.Naglakad si Arlet papunta kay Harvey, saka sumandal sa tenga niya."Sa halip, ako dapat ang pasalamatan mo, Harvey!"“Ako ang kumuha ng shots! Nabaril ka sana ng mga tauhan ni Ronnie kung hindi dahil sa akin!"Humalakhak si Harvey.“Oo naman. Salamat diyan.”“Paano ito? Bibigyan kita ng isang buwang pahinga. Bumalik ka na sa trabaho pagkatapos nito.""Ikaw!"Hindi nakaimik si Arlet.“Ang damot mo!”“Niligtas ko ang buhay mo, pero hindi mo pa rin ka
Read more