All Chapters of Isa pala akong rich kid?!: Chapter 621 - Chapter 630

Humigit kumulang thirty na helicopter ang pumalibot sa abandonadong bahay! Si Tammy ay nakatulala rin tulad ni Harry at agad niyang tinakpan ang kanyang bibig gamit ang kanyang dalawang kamay sa sandaling nakita niya ang mga helicopter. Oh my god! Kahit na lumaki si Tammy sa city, ngayon niya lang nakita ang napakagandang tanawin na tulad nito! "Ikaw... Binawi mo ang mga sinabi mo!" sigaw ni Harry habang takot na takot. P*ta! Hindi na matutuloy ang kanyang plano na makatakas matapos matanggap ang pera! Nang sabihin niya iyon, maraming mga bodyguard ang gumamit ng mga lubid para bumaba sa mga helicopter. Mabilis nilang napapaligiran si Harry. "Ikaw talaga, Harry! Akala ko na hindi ka maglalakas-loob na bumalik pagkatapos mong mawala nang mahabang panahon! Hindi ko inasahan na magiging ganito kababa ka! Tumulong ka pa sa pag-set up kay Mr. Crawford! Hindi ka ba kinikilabutan kapag nalaman ni Miss Crawford ang tungkol dito?" tanong ni Zack habang naglalakad palapit kay Harry.

Giya? Bakit hindi ka nagpapahinga sa kwarto mo? Bakit ka lumabas?" tanong ni Walton at malinaw na nalulungkot ang kanyang boses. Ang ilan sa kanyang mga miyembro ng pamilya ay umubo nang makita siya at sinabi, "Alam mo, si Giya ay isang mabuting babae. Alam na alam niya na hindi natin kayang saktan ang pamilyang Long. At saka, hindi ba gumastos si Mr. Long ng milyun-milyong dolyar para iligtas ka noong kinidnap ka? Siguradong mahal na mahal ka niya!" Sa loob ng kwarto, si Walton lamang ang nakakaalam ng katotohanan ng sitwasyon. Sinabi ni Giya ang mga pangyayaring naganap noong nakaraang gabi, dahil nag-aalala si Walton sa nangyari sa kanya. Hindi pinapansin ng iba ang totoong nangyari noong gabing iyon. Tumawa lang si Giya habang pilit siyang ngumiti nang marinig niya ang mga komento ng kanyang mga tito at tita. Naintindihan niya kung ano ang sinusubukan nilang sabihin sa kanya. Sa kabila ng pangyayari na ito, hindi nagalit si Giya sa kanila. Alam niya ang pressure mula sa pam

“Hello, ganda. Bakit hindi kita napansin kanina?" tanong ni Yunus. "O-oh... Busy ka kanina... At saka, may ilang mga tao na gumawa ng eksena kanina... kaya naiintindihan ko kung bakit abala ka kanina para mapansin ako!" nakangiting sinabi ng dalaga. Mas lalo siyang gumanda nang ngumiti siya. Bago para ipagpatuloy ng dalaga ang pagbuhos ng alak para kay Yunus, bigla niyang hinawakan niya ang kamay nito at sinabi, “Teka lang, tingnan mo ito! Binuhusan mo ako ng red wine! Hindi ito matatanggal nito dahil sa simpleng paghingi ng tawad! Kung ayaw mo akong magalit, kailangan mong maghanap ng ibang paraan para mapasaya ako!" "Um... Ano ang magagawa ko para mapasaya ka, Mr. Long?" nahihiyang nagtanong ang dalaga. “Hahaha! Ayan ang gusto kong marinig… Samahan mo ako likod!" Naisip ni Yunus na magpakasaya muna gamit ang dalaga na ito dahil naisip niya na may oras pa naman bago magsimula ang birthday banquet. "Magsimula na ba tayo, Mr. Long?" tinanong ang butler dahil malinaw sa kanya

“Harry! Papunta na ang mga gwardya!" sabi ng isa sa mga tauhan ni Harry. “P*ta! Mas marami sila kaysa sa atin! Kailangan muna nating umatras!" inutusan ni Harry ang mga tauhan niya. Kasama ang batang babae, ang grupo ay mabilis na lumabas sa Wayfair Mountain Entertainment. "Habulin niyo sila! Sundan niyo sila at patayin silang lahat!" galit na sumigaw si Yunus. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na tinrato si Yunus sa ganitong paraan. Hindi niya kayang tanggapin ang malaking kahihiyan na ito. Habang hinahabol ng kanyang mga bodyguards si Harry at ang kanyang grupo, lumapit ang butler kay Yunus nag-aalalang nagtanong, "Okay ka lang, Mr. Long?" "Paano ako magiging okay? Ikaw ang pumili walang kwentang lugar na ito kung saan ise-celebrate ang birthday ko! Imposible na makapasok nang madali sila Harry at ang kanyang mga tauhan kung hindi tayo nandito na venue na ito! Alam mo bang muntikan na akong mamatay?!" Kahit sixty years old na ang itsura ng kanyang bitler, sinampal pa rin

"Bakit ang lakas ng loob mo na iwasan ako?! Sundin mo ang lahat ng sinasabi ko! Kung hindi mo magawa iyon, sisiguraduhin kong hindi na makikita sa Mayberry City ang mga Quarrington!" galit na galit si Yunus nang hilahin niya ang buhok ni Giya. Pagkatapos ay hinila niya si Giya sa kanyang mga braso at pilit siyang niyakap. Gayunpaman, ayaw ni Giya na hayaan lang ito. "Pakawalan mo ako! Baliw ka!" Biglang tinaas ni Giya ang kanyang kamay habang nagpupumilit siyang palayain ang sarili niya... Ilang sandali pa, umalingawngaw ang tunog ng isang malakas na sampal. Sinampal ni Giya ang mukha ni Yunus. “… Ikaw… sinampal mo ako? Naglakas loob ka talaga na sampalin ako?" Gulat na gulat at galit si Yunus na halos maramdaman niya na ilang saglit lang ay susuka siya ng dugo. Nanlaki ang mga mata ng mga manonood dahil sa eksenang nasaksihan niya. "Okay ka lang ba, Giya?!" Si Tammy at ang iba pang mga babae ang sumira sa katahimik habang hinihila nila si Giya palayo kay Yunus para