All Chapters of PANGARAP KO ANG IBIGIN MO: Chapter 21 - Chapter 30

      SINAMAHAN siya ni Eugene sa ospital katulad nang sabi nito sa kanya noong isang araw. Hindi rin ito umalis sa tabi niya habang naroroon siya, maliban kung may importante itong tawag ay nagpapaalam ito sa kanya pero kaagad din bumabalik. She felt so glad for the first time that Eugene was there not to nag her but to support her. She was about to cry that day when he pressed her hand and told her to be strong for her father, that he’ll soon recover and be with her.     Naaalala pa niya ang sinabi ni Nanay Ging na naging madalas ang pagdalaw ng binata sa papa niya nitong nakaraang linggo, that was the days na hindi ito umuwi ng mansion. At kung minsan raw ay nagkakasalisihan silang dalawa, ayaw lang ipabanggit ng binata na nagpupunta ito sa ospital. Minsan na rin daw nitong nadatnang umiiyak ang lalaki at nang tanongin ni Ging ay kaagad itong lumabas     Nag–aalala siy

   KATULAD ng mga nagdaang mga araw wala na sa tabi niya si Eugene sa tuwing nagigising siya. Bumabalik na ito ng sariling silid, sa guest room. Gano’on ang set up nila. Papasok ito sa silid niya ng hating gabi o di naman kaya ay madaling araw upang tumabi sa kanya sa pagtulog o sa madaling sabi ay upang makipagniig sa kanya at pagkatapos ay babalik ito sa sariling silid. Katwiran ni Eugene ay ayaw nitong pag–isipan siya ng masama ng mga kasambahay kapag nalaman ng mga itong natutulog sila sa iisang silid. And she agreed with that. In fact, he was just concerned about her image. Subalit nabakante ang mga lumipas na gabi dahil mula nang pumanaw ang papa niya ay hindi na siya nito ginalaw.    She will never turn him down if he wanted too, pero hindi nito ginawa. Pinagkakasya lamang nito ang sarili  na halikan at yakapin siya sa pagtulog. Marahil kung hindi lamang niya narinig ang mga sinabi nito sa kausap kagabi sa telep

     HINDI NAITAGO ng mga titig ni Eddie ang pagtataka at ‘di pagkagusto nang madatnang nakaupo sa tabi niya ang mayordoma ng  mansion. Iyon ang unang pagkakataon na makakasalo niya sa hapunan ang tiyuhin at tiyahin niya mula nang umalis ang mga ito ng San Ignacio. Maraming taon na ang nakalipas upang manirahan sa ibang bansa.  Nakaramdam siya ng pagkadismaya sapagkat bumalik na sa Manila ang pinsan niya. Pero nauunawaan naman niya ang dahilan nito.             “Ging, pakitawag mo na si Miaka sa silid niya para makapaghapunan na kami?” Wika nito sa nang–uutos na tinig.             “Umalis na ho si Miaka bandang ala–una ng hapon, tito Eddie.” aniya bago pa man makasagot ang katabi.             Hindi niya tiyak kung guni–guni lamang niya ang nakita niyang gali

    HE was crushing her body to his body. Marahas din na hinahalikan ang mga labi niya. Naglulumikot ang mainit nitong dila sa loob ng bibig niya, dahilan para mapaungol siya. Kasabay ng mapusok na mga halik nito ay ang paglalakbay ng mga palad ni Eugene sa katawan niya at sa maseselang bahagi ng pagkababae niya. Pagkalipas ng ilang minuto ay tumigil ito sa pananakop sa mga labi niya, bagkus ay naglakbay pababa sa leeg niya ang mga halik nito hanganga sa marating nito ang pakay.      She moaned in her throat as she felt her hot mouth sucking each of her breast. Kung paano kay bilis natanggal ni Eugene ang hook ng brasserie niya ay hindi niya alam at wala na rin siyang pakialam doon. Involuntarily, ay itinaas niya ang dalawang kamay upang tulungan itong tanggalin ang damit niya. Ang sunod niyang ginawa ay inabot niya ang batok ng lalaki. Tila inaalalayan itong lalong ipalasap dito ang magkabila niyang tuktok. 

        PASADO alas–dos na ng madaling araw nang maulingan niya ang tonog ng mamahaling sport car ni Eugene. Ang totoo ay sinadaya niyang huwag isara ang glass sliding door sa may balkonahe niya nang sa gayon ay marinig niya kaagad ang pagdating nito.        Bumangon siya buhat sa kama at dahan–dahang lumabas ng balkonahe. Aminin man niya sa hindi ay kanina pa niya hinihintay ang pagdating nito. Kung sa bagay ay nakasanayan na niyang manatiling gising hangga’t hindi nakakauwi ang lalaki. Isa pa’y nag–alala rin siya na baka napaano na ito sa daan. Pero mukhang wala naman nabali alin mang bahagi ng katawan nito dahil nakabalik ito ng mansion. Natural ay kasama nito Jennifer.         Walang meeting na tumatagal hanggang alas–dos ng madaling araw. Nagngingit ang kalooban na  na aniya. Nag–over time? At kailangan kasama pa nito si Je