Semua Bab Summer to Forget: Bab 1 - Bab 10

It was summer, a sunny day to be exact, when my dad suggested us to come with him on our rice field and I was nearly bore to death I became happy with his idea. Wala ng pagda-dalawang isip akong tumayo mula sa aking kama at nagbihis, kinuha ko rin iyong sketchpad ko kung sakaling magkaroon ako ng ideya o kung ganoon man na wala akong ibang gagawin doon. My brothers doesn't want to be there but they have no choice since I will be with dad. Ika pa ng Papa ay bantayan raw ako na ikina-ngiwi ko pa.What am I? A kindergarten child?I watched my reflection in the mirror and wore a cropped spaghetti top with a jean shorts and a pair of flat slippers. My usual comfortable clothes. When we arrived, my twin brothers stayed at the car, as they were planning to play an online game when they found a strong internet. I grab my things including my blanket, foods and drinks which I placed in my tote bag. Then looked for a nice spot, in where I can relax and try

“Oh, hi.” I replied and waved my hand at him in an awkward way. Doon ko pa narealize na nakakahiya ang ginawa dahil pwede namang hindi na kasali iyong pag wagayway ng kamay sa pagbati ko sa kanya. Tsaka hindi naman kami close.Sa halip na tumunganga sa harap niya ay inilahad ko ang mga napamili ni Lau upang dalhin sa sasakyan nila. Ngunit, isinama niya pa iyong iba kong mga gamit kaya nakaramdam ako ng hiya dahil may kabigatan rin iyon. “Ako na.” “Salamat,” nauutal kong sabi sa kanya at bahagyang ngumiti. Nauna siyang maglakad sa akin at sinabi pa niyang susunod na lang daw si Lau sa amin dahil matatagalan pa raw ito ng kaunti. He lead our way on his car which is a silver 2019 Toyota Yaris L Sedan kaya napatunganga ako rito. This car is a freaky expensive, this cost in a near million. 

Ang dali lang talagang lumipas ng araw, hindi ko na agad namalayang sabado na ngayon. It should be our tutorial day this day but I cancelled it last night for a purpose. Nag-sorry na ako sa kanya dahil hindi ko magawang makipagkita sa kanya, hindi lang sa ngayon ngunit doon sa buong plano na rin namin. But we're cool, we should study during weekends or do something we cannot do during weekdays. So when Lau asked me to go on a date, I did not accepted her offer, afraid that her cousin might find out.But I remember, a friend of mine invited me yesterday for her birthday today. She told me before we are heading home if I have the free time so I can attend her birthday party. I guess she invited all of us, our classmates this year to come to her party.We actually getting along with each other, kaya sino ba naman ako para magsabi ng hindi sa kanya? Hindi rin naman siya mahirap pakisamahan kaya paminsan minsan ay nakakapag-usap kami. Lalo na dahil birthday party

Napuno ng  kantyaw ang loob ng silid. Nagsisigawan ang karamihan habang si Czesar ay nakangisi lang habang nakatuon ang kaniyang mga mata sa akin. Ashwin, on the other side looks surprised. “Alright, keep quiet!” paninita ni Czesar.When the room was already at peace, there, I started strumming, kahit na nanginginig ang kamay sa kaba. As I sang, the attention was all mine. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o mas kakabahan. Sapagkat hindi ko alam kung ano ang takbo sa kanilang mga isipan. Seems like they knew the song considering that when I sang the chorus part when they sang with me. When I looked at Czesar, I saw him singing to while using their table as a drum. When I stopped singing, Clide starts to commend until all of them gave me a positive comment. Their comments are heartwarming. Ramdam ko ang kasayahan ko na abot-langit kaya nakangiti na akong nagpaalam hanggang sa makalabas sa silid pagkatapos nila akong

The whole week was more stressful. Finals is coming so I needed to study more. I have to ace my grades so I could have something to be proud of. Kahit para sa sarili ko na lang. Hindi na muna ako masyadong nag-abala pa sa kung ano anong mga bagay. I deactivated all my social media accounts at tinago na rin ang ukelele ko para hindi na ako matukso pa. Mas kailangan kong mag-aral ng mabuti. Sabado na ngayon at sa lunes na magsisimula ang aming eksaminasyon. Nagpapahinga lamang ako saglit at bumalik na ulit sa pag-aaral. Malapit na akong mag-college kaya kailangan ko ng magandang grado para makapasok ako sa magandang University. Pababa na ako sa hagdanan namin upang kumuha ng makakain ng may narinig akong tawanan sa aming sala. Siguro mga kaibigan ito ng kambal. Paminsan-minsan ko na silang nakikitang pumupunta rito sa bahay upang maglaro ng basketball dahil may half court naman kami sa labas. Minsan rin ay nakikita ko silang tumutugtog kaya patago a