All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 481 - Chapter 490

อีวอนน์เยาะเย้ยเฟนด์อย่างไม่แยแส การโต้เถียงนั้นทำให้เธอนึกถึงตอนที่เฟนด์เดินเข้าไปในห้องของเธอ ขณะที่เธอเพิ่งจะอาบน้ำอุ่น ๆ มา เธอยังคงไม่พอใจเขาจนถึงทุกวันนี้ เฟนด์ไม่คิดเลยว่าเขาจะตกเป็นเป้าเสียเอง “เฮ้ ใครบอกคุณ? คุณยังจำได้ไหมเนี่ยว่าใครเป็นคนแบกคุณขึ้นหลังในคืนที่คุณเมาแอ๋ถึงขนาดที่เดินกลับบ้านเองไม่ไหวน่ะ?” เฟนด์จงใจป่าวประกาศ “และตอนที่คุณอยู่บนหลังผม มือของผมก็ไม่ได้ว่างนะ ผมยังเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คุณอีกด้วย! คุ้น ๆ ไหมล่ะ?”เฟนด์เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยน้ำเสียงประชด เขาจะไม่ยอมให้อีวอนน์มากระตุกหนวดเสือของเขาหรอก ในเมื่อเธอเป็นคนเยาะเย้ยเขาก่อนแก้มอันแสนน่ารักของอีวอนน์กลายเป็นสีชมพูทันที เธอกระทืบเท้าราวกับเด็ก แล้วบ่นด้วยน้ำเสียงที่ปนไปด้วยความขุ่นเคืองเล็กน้อย “ทันย่า ไหนเธอบอกว่าคนใช้ของเธอเป็นคนเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉัน แล้วทำไมเฟนด์ถึงบอกว่าเขาเปลี่ยนล่ะ นี่เธอโกหกฉันเหรอ?”การถูกกล่าวหาอย่างไม่คาดคิดทำให้ทันย่าชะงักไปชั่วครู่ แล้วเธอก็พูดไม่ออก เห็นได้ชัดว่าเฟนด์แต่งเรื่องขึ้นมาเพื่อที่จะล้อเธอเล่น แต่เธอดันเชื่ออย่างสนิทใจ ทันย่ายิ้มอย่างขมขื่นแล้วอธิบายว่า “น้

ความคิดนั้นได้ตอกย้ำข้อสันนิษฐานของเขามากขึ้น ไอ้นักเลงนั่นตั้งใจจะซื้อบ้านพักหลังนี้เป็นของขวัญให้คุณปู่เทย์เลอร์จริง ๆทุก ๆ คนในตระกูลเทย์เลอร์รู้ว้าบ้านพักหลังนี้นั้นวิเศษขนาดไหน พวกเขาตื่นขึ้นมาเห็นมันและผ่านไปโดยอยู่ในสายตาของมัน บ้านพักหลังนั้นตั้งอยู่ตรงข้ามคฤหาสน์ของตระกูลเทย์เลอร์ พวกเขามองเห็นมันได้ทุกวัน เพราะฉะนั้น อีวานจึงมาเพื่อดูว่าเขาจะสามารถได้มันมาในราคา 20 ถึง 30 ล้านเหรียญได้หรือไม่ เขาอยากจะมอบบ้านหลังนี้เป็นของขวัญให้แก่คุณปู่เทย์เลอร์ หรือบางที เขาก็ย้ายไปอยู่บ้านหลังนั้นเสียเองพร้อมกับคุณปู่เทย์เลอร์อย่างไรก็ตาม คุณปู่เทย์เลอร์ได้ยึดติดกับบ้านหลังนี้เป็นอย่างมาก เมื่อไรก็ตามที่เขาออกไปข้างนอกในช่วงดึก ๆ เขามักจะบ่นพึมพำกับตัวเองอย่างใส่อารมณ์ว่า “บ้านพักหลังนั้น ที่อยู่ตรงข้ามคฤหาสน์ของเรา ถูกสร้างขึ้นมาอย่างยอดเยี่ยมเหลือเกิน ถ้าฉันมีโอกาสอยู่บ้านหลังนั้นนะ จะตายอย่างไม่เสียดายเลย”สำหรับทรัพย์สินที่จำเป็นในการซื้อบ้านหลังนี้ อีวานไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย เพราะเงินนั้นได้มาจากบริษัทของตระกูลเทย์เลอร์ นอกเหนือจากนั้นแล้ว ถ้าเขาจัดการซื้อบ้านพักหลังนี้ได้และใ

ไม่กี่วินาทีผ่านไป และในไม่ช้า ราคาประมูลสูงขึ้นถึง 21 ล้านราคาประมูลพุ่งขึ้นสูงมาก ถึงขนาดที่บางคนต้องยอมแพ้กับการประมูล และหยุดเสนอราคาเพิ่ม “ยี่สิบสามล้าน!”ในที่สุด เฟนด์ก็ยกมือขึ้น แล้วเสนอราคาที่มากกว่าออกไป เผยให้เห็นหญิงสาวที่กำลังยืนยิ้มอย่างอบอุ่น“สุภาพบุรุษท่านนี้ ได้เสนอราคาถึงยี่สิบสามล้านเหรียญ! มีใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหมคะ?”มุมปากของผู้หญิงคนนั้นเลิกขึ้น หลังจากได้ยินเฟนด์เสนอราคา เขาไม่ได้เพิ่มเงินเพียงแค่ล้านเดียว แต่เพิ่มถึงสองล้าน“ยี่สิบห้าล้าน!”อีวานยกมือขึ้น แล้วเพิ่มเงินอีกสามล้านอย่างไม่ลังเลใจ ราวกับว่าเขาเป็นคนที่รวยที่สุดในอาณาเขตกลาง หลังจากที่เขาเอามือลง เขาหันหน้าไปหาเฟนด์แล้วพูดว่า “เฟนด์ แกอย่ามาแข่งกับฉันเลย บ้านพักหลังนี้เป็นของขวัญวันเกิดสำหรับปู่ฉัน แกมันก็แค่ลูกเขย แกจะอยากสู้กับฉันไปทำไมกัน? แกไม่มีทรัพย์สินพอที่จะเอาชนะฉันด้วยซ้ำ!”“ฮ่าฮ่า! นายแน่ใจเหรอ?” เฟนด์เยาะเย้ยอย่างเย็นชา เงินก็แต่ตัวเลขสำหรับเขา เขาสามารถซื้อทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเทย์เลอร์ โดยที่ยังรู้สึกเฉย ๆ ด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับบ้านพักแค่หลังเดียว“เฮ่! แกนี่มันหัว

มุมปากของอีวานกระตุกขึ้นแรง ๆ อย่างควบคุมไม่ได้ ฝูงชนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้อย่างแน่นอน ว่ากำลังมีการต่อสู้เกิดขึ้นระหว่างชายสองคนนี้ เพราะพวกฝูงชนนั้นกำลังจับตาดูพวกเขาอยู่ ว่าพวกเขาคุยอะไรกันบ้างอย่างไรก็ตาม ตอนที่อีวานกับเฟนด์พนันกัน เขาประกาศกฏในการลงโทษด้วยเสียงที่ดังมาก ๆ ราวกับว่าแขกคนอื่น ๆ หูหนวกอย่างไรอย่างนั้น เขาอยากจะให้ทุกคนเห็นจริง ๆ ว่าเฟนด์มันก็แค่ไอ้ขยะไร้ประโยชน์ มันเท่านั้นที่จะต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา และขัดรองเท้าของเขาจนกว่าจะสะอาดแต่ตอนนี้ สถาณะการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว เงินจำนวน 60 ล้านที่เฟนด์ได้ตะโกนออกไป ทำให้เขาต้องใช้สมองอันน้อยนิดของเขา เพื่อวางแผนใหม่อีกที “บ้านหลังนี้คุ้มค่าสำหรับเงินหกสิบล้านไหม?” เขาได้แต่คิดแล้วก็สงสัยเขาคิดอย่างหนักว่าเฟนด์ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ เฟนด์จงใจเพิ่มราคาให้สูงขึ้น เพื่อล่อเขาให้ติดกับดักหรือเปล่า?แต่ทว่า ถ้าเขาหยุดตอนนี้ มันก็จะหมายความว่าเขาแพ้การพนันครั้งนี้ ในทางกลับกัน เขาเองนั่นแหละที่ต้องเป็นคนเช็ดรองเท้าให้เฟนด์ นายน้อยแห่งตระกูลชนชั้นสูงระดับสองอย่างเขา จะคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขยะ แล้วขัดรองเท้าให้มันได้ยังไง? ถ้าเรื่องนี

สมองอันน้อยนิดของอีวานไม่สามารถเข้าใจได้ เฟนด์ไปเอาเงินมาจากไหนกัน? 95 ล้าน? เขาบ้าไปแล้วเหรอ?อีวานขบกรามแล้วกัดฟันแน่น เขาหยุด ก่อนที่จะพูดว่า “ก็ได้ วันนี้ฉันโชคไม่ดี คราวนี้ฉันจะยอมแพ้แก อย่างไรก็ตาม ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าแกจงใจเพิ่มราคาเพื่อจะหลอกฉันหรือเปล่า แกมีเงินเยอะถึงขนาดนั้นเลยเหรอ? หึ! ถ้าแกไม่เอาเงินเก้าสิบห้าล้านออกมาตอนนี้ ทุก ๆ คนในนี้ รวมถึงฝ่ายบริหารระดับสูงของโรงประมูล จะไม่มีทางปล่อยให้แกหนีไปแน่!”“เก้าสิบห้าล้าน! ช่างเป็นราคาที่เหลือเชื่อจริง ๆ !”“ใช่เลย! ลูกเขยที่ถูกเก็บมาเลี้ยงยอมจ่ายเก้าสิบห้าล้านได้ยังไงกัน? มันก็แค่บ้านพัก! นั่นเกือบจะถึงหนึ่งร้อยล้านแล้ว!”“เจ้าของบ้านพักหลังนี้ที่เอาบ้านประมูล คงตกใจจนเกือบตายแน่กับเงินที่เขาจะได้!” นักธุรกิจที่ร่ำรวยต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน สายตาที่มองมาที่เฟนด์ไม่ลงเหลือการดูถูก หรือเยาะเย้ย แต่กลับแทนที่ด้วยความเห็นชอบ และการเคารพนับถือ พวกเขาทุกคนรู้ว่าคงไม่มีใครกล้าถลุงเงินแบบนี้ นอกจากคน ๆ นั้น จะไม่ใช่คนธรรมดา “ฮ่าฮ่า! ยอมแพ้แล้วสินะ? ดีเลย!”เฟนด์เค้นหัวเราะออกมาจากใจ แล้วหันไปพูดกับผู้ประมูลว่า “เคาะ แล้ว