“แกจะไม่ยอมขอโทษจริง ๆ ใช่ไหม?” เมื่อเห็นว่าราเชลยังคงยืนตัวแข็งทื่อ โซรันก็คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว ราเชลกัดริมฝีปากแน่น เธอเดินเข้าไปหาแดร์ริลด้วยใบหน้าที่ดูไม่เต็มใจและพูดขึ้นว่า “ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้วที่พูดแบบนั้น…” น้ำเสียงของเธอฟังดูแผ่วเบาจนมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ได้ยิน ราเชลเสียใจ! 'พวกเขาทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง?' ‘อีวานต้องตายก็เพราะแดร์ริล แต่ฉันกลับต้องเป็นฝ่ายขอโทษเขา’ ‘ฉันผิดตรงไหน? ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเป็นความผิดของฉัน?’ ใบหน้าของแดร์ริลดูเรียบเฉย เขาไม่ตอบสนองต่อคำขอโทษของราเชล เธอเป็นคนเย่อหยิ่งและหยาบคาย เธอเป็นคนไม่มีสามัญสำนึก ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการเสียเวลาคุยกับเธอ เมื่อได้เห็นว่าแดร์ริลเพิกเฉยต่อเธอ ร่างกายของเธอก็สั่นเทาเพราะความโกรธ ‘ทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเลย? เขาตั้งใจทำให้ฉันอับอายงั้นเหรอ?’ “แดร์ริล” เดบร้าเขย่าแขนของแดร์ริลและพูดขึ้นว่า “ยกโทษให้เธอเถอะแดร์ริล ยังไงเธอก็เป็นน้องสาวของคุณ” เมื่อได้ยินคำพูดของเดบร้า แดร์ริลก็สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ จากนั้น แดร์ริลก็ชำเลืองมองราเชลและพูดขึ้นว่า "ฉันยอมยกโทษให้ก็ได้!” จ
Read more