บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 1231 - บทที่ 1240

ภายในโรงยิมบัควู้ด เวลาค่อย ๆ เดินไปตอนนี้ก็ผ่านไปสิบนาทีแล้วณ เวลานี้ นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ก็ยืนอยู่ในสังเวียนการต่อสู้แล้วขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะก้าวเข้าไป โทรศัพท์ของเขาก็ส่งเสียงดังขึ้นฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมา และได้รับข้อความเป็นรูปภาพเป็นรูปแมนดี้และเลขาของเธอ ถูกมัดและปิดปากอยู่ในห้องสกปรก ๆทันใดนั้นสีหน้าของฮาร์วีย์ก็มืดลงด้วยความน่ากลัว แววสังหารแผ่ออกมาจากตัวเขานายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ผู้เย่อหยิ่งและสูงส่งรู้สึกได้ถึงอากาศรอบ ๆ ตัวเขาที่เริ่มเย็นลงพ่อบ้านเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์ด้วยรอยยิ้มที่สื่อความหมาย “ฮาร์วีย์ ยอร์ก ฉันหวังว่านายสู้ได้ดี แสดงให้เราเห็นถึงจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของประเทศ H สิ”พูดจบเขาก็หมุนตัวแล้วเดินออกไปแววตาของฮาร์วีย์กระตุกนี่เป็นการท้าทายที่ชัดเจนที่สุดทันทีที่ภาพส่งถึงฮาร์วีย์ พ่อบ้านก็เดินออกมาทันที นั่นมันบอกได้ว่าเขาอยากให้ฮาร์วีย์พ่ายแพ้ และถ้าฮาร์วีย์ชนะ แมนดี้จะตกอยู่ในอันตรายฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าแมนดี้ตกไปอยู่ในเงื้อมมือของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร เขาไม่อาจรู้ได้เลยตอนนี้เขาได้เห็นแล้วว่าการกระทำของตระกูลเยตส์แห่ง

หลาย ๆ คนเริ่มส่งเสียงเยาะเย้ยฮาร์วีย์ และกดดันให้เขาออกไปแน่นอนว่าคนของมอร์แกน ไฟแนนเซียลกรุ๊ป เป็นแกนนำการที่ได้เหยียบย่ำฮาร์วีย์นั้นเท่ากับได้เหยียบย่ำเจ้าชายยอร์ก พวกเขาพร้อมที่จะดูถูกเหยียบย่ำให้เขาจมดิน“ฉันให้โอกาสนายครั้งสุดท้าย ฮาร์วีย์! คุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาซะ ยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง”นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์จ้องเขม็งนี่เป็นจุดจบที่เขาต้องการคิดย้อนไปไม่กี่วันก่อน ลูกเขยผู้เย่อหยิ่งผู้อวดดีคนนี้คิดที่จะข่มขู่ตระกูลเยตส์แห่งอเมริกา สั่งให้พวกเขาคุกเข่าที่บ้านของเขา!นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์อยากให้ไอ้สวะคนนี้คุกเข่าลงต่อหน้าผู้คนมากมาย“นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ มันไม่จบเท่านี้แน่นอน”เมื่อพูดจบ ฮาร์วีย์ก็หันหลังเดินออกไปอีวอนน์และเรย์มองหน้ากันก่อนจะวิ่งตามเขาไปคล้อยหลังฮาร์วีย์เสียงหัวเราะดังไปทั่วโรงยิมในสายตาของของทุกคน สกาย คอร์ปอเรชั่นนั้นพลาดไปแล้ว ชื่อเสียงของนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์พุ่งสูงขึ้นจนเกินจะบรรยาย เช่นเดียวกับชื่อเสียงของตระกูลเยตส์แห่งอเมริกา“เกิดอะไรขึ้นกับหัวหน้าผู้ฝึกสอน? ไม่มีทางที่เขาจะเอาชนะหัวหน้าผู้ฝึกสอ

“แมนดี้ เธอคิดว่าสามีของเธอจะยอมเสียเงินจำนวนมากเพื่อผู้หญิงอย่างเธองั้นเหรอ?” แซ็คคำราม ชี้หน้าแมนดี้แมนดี้ขมวดคิ้วและมองแซ็ค ผ้าพันแผลพันทั่วร่างกายของเขา ทั้งยังพันไปทั้งใบหน้าเขาพูดกับฮาร์วีย์ก่อนหน้านี้ เธอก็รับรู้ได้ทันทีเธอเย้ยหยัน “นายไม่มีทางได้เงินหรอกแซ็ค”แซ็คที่เคยหยิ่งผยองตกใจที่แมนดี้เรียกชื่อเขา เขาลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธทันที“ไม่ต้องตกใจ ฉันเดาได้ว่านายเป็นใคร แม้ว่านายไม่ยอมรับ แล้วยังไงล่ะ?”“นายคิดว่าฮาร์วีย์เดาไม่ได้งั้นเหรอว่านายเป็นใคร?”“แซ็ค ซิมเมอร์ นายมั่นใจเกินไป!”ท่าทีของแซ็คดูจนมุม และในที่สุดเขาก็ถอดผ้าพันแผลออกจากใบหน้า และหายใจลึก ๆรอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขาดูน่ากลัว ทว่ารอยยิ้มของเขายังคงปรากฏให้เห็นเขาเข้าหาแมนดี้และพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “รู้ตัวตนของฉันแล้วยังไงล่ะ? ในเมื่อฉันได้เงินหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์นั้นแล้วฉันจะไปทุกที่ที่ฉันต้องการได้อย่างอิสระ! ฉันทำได้ทุกอย่าง!”“ฉันจะให้ฮาร์วีย์เอาเงินมาให้ด้วยตัวเอง เมื่อมันอยู่ที่นี่แล้ว คนพวกนี้จะเล่นสนุกกับเธอต่อหน้าต่อตาเขา!”“เธอคงไม่คิดว่าวันนี้จะมีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นใช่ไหม?”สีห

ณ ท่าอากาศยานนานาชาติบัควู้ด ชายสูงอายุเดินออกมาช้า ๆเขาสวมเสื้อผ้าธรรมดา ถือไม้เท้า แต่กลับมีรังสีที่แผ่ออกมาสามารถกดดันให้ใครต่อใครที่ชำเลืองมองถ้าแซ็คเห็นชายคนนี้ เขาคงจะตัวสั่นด้วยความกลัวอย่างแน่นอนเขาเป็นผู้อาวุโสจากดินแดนต้องห้ามหลังภูเขาที่เป็นของตระกูลฌองแห่งมอร์ดู เขาคือรัสเซล ผู้ซึ่งเป็นเจ้านายของแซ็คและควินน์ หลังจากที่แซ็คและควินน์ถูกทอดทิ้งในดินแดนต้องห้ามหลังภูเขา พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานในทุก ๆ วันแซ็คจะออกมาได้ก็เพียงเพราะต้องได้รับคำสั่งให้ไปแต่แซ็คไม่ใช่เหตุผลที่รัสเซลปรากฏตัวขึ้นแต่เป็นเพราะแมนดี้สิ้นตระกูลซิมเมอร์แล้ว แต่ธุรกิจของแมนดี้กลับเติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่อง สำหรับตระกูลฌองแห่งมอร์ดู เรื่องนี้ต้องสืบกันให้แน่ชัดเสียก่อนตระกูลอันดับต้น ๆ อย่างพวกเขาจะไม่ยอมให้ตระกูลที่ด้อยกว่ามาแซงหน้าพวกเขา ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยเงินเพียงใดก็ตามไม่ว่าแมนดี้จะประสบความสำเร็จมาได้อย่างไร สุดท้ายเธอก็เป็นแค่คนรับใช้ของตระกูลฌองแห่งมอร์ดูเท่านั้นทันทีที่เขาก้าวเข้ามาในสนามบิน รัสเซลมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและพึมพำกับตัวเอง “ฉันสงสัยว่าลูกศิษย์ที่น่าผิดหวังของฉันจะทำภาร

“นายหมายถึงพวกต่างชาติหรือเปล่า? ฉันส่งพวกมันไปลงนรกแล้ว” ฮาร์วีย์ตอบอย่างเย็นชาเขาสังเกตเห็นแมนดี้ผูกติดกับเก้าอี้อยู่ที่มุมห้อง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกแมนดี้ไม่ได้รับบาดเจ็บ มันยังไม่สายเกินไป“อย่าเข้ามาใกล้! คิดว่าฉันจะไม่กล้าฆ่าเธองั้นเหรอ!” แซ็คร้องลั่นออกมา เขาหยิบมีดบนโต๊ะเตรียมพุ่งเข้าไปหาแมนดี้“อ๊าาาา—!”เสียงกรีดร้องที่ฟังดูเหมือนหมูที่กำลังจะถูกเชือดดังก้องออกมา แซ็คกลิ้งลงกับพื้นร้องคร่ำครวญ“ฉันคิดมาตลอดว่าแกเป็นแค่แมลงตัวหนึ่ง และฉันก็ไม่เคยคิดที่จะฆ่าแก”“แต่ครั้งนี้มันก็พิสูจน์แล้วว่าฉันไม่ควรเมตตาอีกต่อไป ถ้าแกไม่ตาย ก็จะกลับมาแว้งกัดฉันอีก” ฮาร์วีย์พูดพร้อมเหยียบมีดเล่มนั้นร่างกายของแซ็คสั่นสะท้าน เขาคิดว่าเขาฆ่าฮาร์วีย์ได้หลังจากผ่านการฝึกฝนการต่อสู้จากดินแดนต้องห้ามหลังภูเขาของตระกูลฌองเขาไม่คิดเลยว่าใบหน้าของเขาจะถูกเหยียบย่ำด้วยเท้าของฮาร์วีย์แบบนี้“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! แกฆ่าฉันไม่ได้!”“แกควรรู้เกี่ยวกับตระกูลฌองแห่งมอร์ดู! ฉันเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลนั้น! ถ้านายกล้าฆ่าฉัน! ตระกูลฌองจะไม่มีวันปล่อยแกให้หลุดมือเด็ดขาด!” แซ็คกรีดร้องออกมาครั้งล่าสุดท