All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 1041 - Chapter 1050

ลิเลียนอึ้งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “คุณแม่ คุณแม่กำลังพูดถึงข้อตกลงเรื่องอะไรกันคะ?” “แน่นอนว่ามันต้องเป็นเรื่องของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์อยู่แล้ว! เพื่อที่จะช่วยครอบครัวของเธอแก้ปัญหานี้ ฉันจึงตัดสินใจที่จะนำเงินออมของฉันออกไปประมาณหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์เพื่อซื้อหุ้นของบริษัท ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นของแมนดี้” คุณย่าเยตส์พูดยิ้ม ๆ “หนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์?!” ไซม่อนและลิเลียนทั้งสองต่างมองหน้ากัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยรู้เรื่องการดำเนินงานของบริษัทมากนัก แต่พวกเขาก็พอที่จะรู้ว่าซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มีมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ พวกเขาจะขายหุ้นของพวกเขาด้วยเงินเพียงหนึ่งแสนห้าหมื่นดอลลาร์ได้อย่างไร? เมื่อมองไปที่การจ้องมองที่ดูสับสน คุณย่าเยตส์ก็หัวเราะออกมา “ฉันรู้ว่าพวกเธอสองคนไม่สามารถยอมรับข้อเสนอนี้ได้ในตอนนี้ แต่เธอไม่รู้หรอกว่าสถานการณ์ในตอนนี้มันร้ายแรงมากแค่ไหน” “มาเถอะแกรนต์ มาบอกคุณลุงและคุณป้าของคุณเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันนี้หน่อย” แกรนต์ ไบร์ทเดินออกมาข้างหน้าด้วยรอยยิ้มและพูดอย่างสุภาพว่า “คุณลุง คุณป้าครับ ผมขอแนะนำตัวเองก่อนนะครับ ผมเป็นรอ

ซีนเธียร์จับแก้มตัวเองและจ้องไปที่ธัญญ่าอย่างไม่อยากที่จะเชื่อ เธอไม่อยากที่จะเชื่อเลยว่าน้าสาวที่รักเธอมากจะตบเธอด้วยเรื่องแบบนี้! ผัวะ! ทันใดนั้น ฮาร์วีย์ที่แอบเฝ้าดูเหตุการณ์อยู่เงียบ ๆ ก็ก้าวออกมา แต่ทว่าก่อนที่ใครจะทันได้ทักท้วงอะไรเขาก็เดินตรงเข้าไปตบธัญญ่าอย่างแรงจนเธอถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออก ไม่ใช่แค่ธัญญ่าคนเดียวที่อึ้งกับเหตการณ์นั้น เลย์ตันเองก็ตกตะลึงด้วยเช่นกัน คีธก็ไม่ต่าง คุณย่าเยตส์ก็ด้วย! ทุกคนต่างก็อึ้งไปตาม ๆ กัน! พวกเขารู้อยู่แล้วว่าฮาร์วีย์ก็อยู่ที่นี่ด้วย แต่อย่างไรก็ตาม ในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์เป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ซึ่งไม่ควรค่าจะเสียเวลาไปเสวนาด้วย แล้วเจ้าเศษสวะนี่ตบหน้าธัญญ่าจริงดิ?! เลย์ตันเป็นคนแรกที่กลับมามีสติสัมปชัญญะ เขาชี้ไปที่ฮาร์วีย์และเริ่มดุด่าต่าง ๆ นา ๆ “เลี้ยงเสียข้าวสุก! พยศ! อาศัยบ้านเขาอยู่แล้วกล้าดียังไงมาทำแบบนี้อีก?” “แกมันก็แค่หมาจนตรอก!” “แมนดี้ไม่ใช่คนเดียวที่จะต้องเข้าคุก!” “แกก็จะต้องใช้เวลาแสนเนิ่นนานในกรงขังนั่นด้วยเช่นกัน!” “อ๊ากกกกก!” ฮาร์วีย์จ้องเขม็งไปที่เลย์ตันซึ่งกำลังกระวนกระวายจากสายตาของฮ

ในช่วงเวลาค่ำ ตระกูลเยตส์ได้มารวมตัวกันที่คลับเฮาส์คีธยิ้มพร้อมกับถือแก้วไว้ในมือของเขาและกล่าวขึ้น “แกรนต์ แผนของคุณฟังดูเข้าท่านะ ฉันเพิ่งติดต่อหลาย ๆ คนจากรัฐบาลไป”“พรุ่งนี้พวกเขาจะกดดันซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ ฉันพนันว่าไซม่อนกับลิเลียนคงต่อต้านไม่ได้แน่!”“แล้วพรุ่งนี้ เราจะได้กรรมสิทธิ์หุ้นของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มา!”“และพวกเราตระกูลเยตส์ก็จะได้กลายเป็นตระกูลระดับแนวหน้า!”แกรนต์ยกแก้วไวน์ในมือของเขาขึ้นเช่นเดียวกัน “คุณเยตส์ ขอบคุณที่คุณมอบโอกาสนี้ให้กับผมนะครับ ผมสัญญาว่าต่อไปในอนาคตผมจะจัดเต็มเพื่อตระกูลเยตส์และจะไม่มีวันลังเลเด็ดขาดครับ!”“ต่อไปนี้ผมจะเป็นคนที่ทำกำไรให้ตระกูลเยตส์เองครับ!”ผู้คนในตระกูลเยตส์ต่างหัวเราะอย่างเสียงดังในขณะที่ฟังแกรนต์พูดเลย์ตันปิดหน้าของเขา “พี่ใหญ่ครับ ผมคิดว่าเราจะต้องสั่งสอนไอ้โง่ฮาร์วีย์สักทีนะครับหลังจากที่เรื่องทั้งหมดจบลง!”“เขาเป็นแค่ขยะ! เขากล้ามาทำร้ายผมได้ยังไง?! เหลือเชื่อจริง ๆ !”ธัญญ่ากัดฟันของเธอเช่นกัน “ใช่! ผู้ชายคนนั้นควรจะไปอยู่ในคุกตลอดชีวิตที่เหลือของเขา!”แกรนต์เผยรอยยิ้มและพูด “คุณเยตส์ครับ ลูก

ผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรองรู้สึกพอใจเป็นอย่างมากเช่นเดียวกันครอบครัวของเหยื่อที่กล่าวโทษเขาในตอนแรก ได้นำผลไม้มาขอโทษและขอบคุณเขาด้วยตัวเองออสการ์ไม่ได้สนใจในการใฝ่หาชื่อเสียง ความมั่งคั่งหรือพลังอำนาจในชีวิตของเขา แต่สิ่งที่ทำให้เขามีความสุขที่สุดคือการได้ลูกน้องของเขากลับคืนมาผู้คนที่ตอนแรกต้องการจะคืนคฤหาสน์ที่พวกเขาได้ซื้อจากที่ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตไป ตอนนี้พวกเขาไม่ต้องการทำเช่นนั้นอีกแล้วอย่างที่เห็น ผู้อาวุโสอาร์มสตรองไม่ได้พูดหรือโฆษณาตามอำเภอใจคุณภาพของสิ่งก่อสร้างของซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตค่อนข้างดีเลยทีเดียวนอกจากนี้ ซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์จะหาทางเพื่อพัฒนาคุณภาพโดยรวมและสิ่งอำนวยความสะดวกหลังจากความล้มเหลวทั้งหมดที่เกิดขึ้นใครจะยอมคืนคฤหาสน์ที่จะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นกัน?ไม่นานธุรกิจของซิลเวอร์ นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ได้กลับมาเริ่มต้นอีกครั้ง ด้วยการยกเว้นคฤหาสน์บูติกที่แมนดี้ได้เก็บไว้ ซึ่งในอนาคตเธอวางแผนที่จะใช้มันเพื่อขอความเหลือนอกจากนั้น คฤหาสน์หลังอื่น ๆ ทั้งหมดได้ถูกขายไปแล้วมันคุ้มค่าที่จะพูดว่าแมนดี้ได้เอาคฤหาสน์ที่เดิมทีถูกขายใ

ซีนเธียร์พูดอย่างตรงไปตรงมา แต่ความจริงแล้วเธอคิดสิ่งอื่นอยู่นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับเธอที่จะเธอจะได้อยู่ใกล้กับพี่เขยของเธอฮาร์วีย์รู้สึกว่าคำพูดของซีนเธียร์มีบางอย่างผิดแปลกไป แต่ในเมื่อเธอบอกว่าทำไปเพื่อการเรียนของเธอ อย่างนั้นเขาก็ต้องช่วยเธอเขาไม่มีทางเลือกอื่น เขาต้องพยายามอย่างมากเพื่อให้น้องสะใภ้ของเขาเรียนหนักเมื่อเห็นทั้งคู่จับมือและพิงซบไหล่กัน…คนมากมายที่แอบชอบซีนเธียร์เห็นภาพดังกล่าว ทำให้พวกเขาโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด!“ซีนเธียร์ที่ดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสา จริง ๆ แล้วเธอกำลังคบกับตาลุงแก่อยู่อบ่างนั้นเหรอ?!”“ไม่จริง ฉันรับไม่ได้!”“เอาน่า นายมีสิทธิ์อะไรถึงพูดอย่างนั้นได้? นายคิดว่านายเป็นใคร?!”ชายหนุ่มหลายคนรู้สึกเกรี้ยวกราดแต่พวกเขาทำได้เพียงแค่สาปแช่งจากไกล ๆ และไม่ได้พูดสิ่งใดออกมาอีกไม่นาน ซีนเธียร์ก็พาฮาร์วีย์มาถึงที่โรงอาหารพวกเขาทั้งสองนั่งทานอาหารอยู่ที่มุมของโรงอาหาร พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะยังได้ยังความสนใจมากมายทั้ง ๆ ที่ทำอย่างนี้และหลาย ๆ คนก็ยังต้องมองพวกเขาอยู่ฮาร์วีย์พูดไม่ออก “ซีนเธียร์ ต่อไปคุณหยุดแต่งตัวดูดีมาได้ไหม? เห็นไหมว่าค