"But i am still useless." wika nito, nanikip ang dibdib ko dahil sa sinabi niya. "No! Of course you're not. Mahalaga ka,may halaga ka." wika ko sabay ngiti kahit na nahihirapan na ako kakapigil sa luha ko. "W-wala na akong kamay. Hindi na pulis ang tingin nila sa akin kundi lumpo.Isang lumpong pulis, Aaaaahhh!"sigaw nito ng pakalmado epekto ng gamot na tinurok sa kanya. "Ayaw ko ng makita ako ng iba, lalong-lalo na si Ayah." wika nito. "Isa kang magiting na pulis, mabuting kaibigan. Huwag mo kaming ipagtulakan palayo sayo Jansen. Hindi kami aalis sa tabi mo kahit na ano pang mangyari." wika ko naman. "Gusto ko munang mapag-isa. Iwan mo muna ako."malungkot sa wika niya. "Sure, nasa labas lang ako." sagot ko naman at lumabas na ng kwarto. Naglakad-lakad muna ako sa koridor. Pagkatapos ay nagtungo ako sa Nurse Corner upang kumuha ako ng isang Bubble gum sa container nila. Paalis na sana ako ng marinig ko ang balita. Isang hindi pa maipapaliwanag na pangyayari ang naganap ngayon l
Read more