Semua Bab The Devilish Billionaire [Tagalog]: Bab 831 - Bab 840

 ((( ZHIA POV’s )))Kapatawaran? O binibigyan niya ako ng kailangan isipin?“Zhia.” Tawag sa akin ni Rymalene. Napayuko ito sa akin.“Mauna na ako.”napatango na lang din ako…Ayoko na siyang makita pa. Nang lumabas siya. Bigla na lang nanghina yung tuhod ko at paupo akong umiyak ng malakas.“Zhia…” tanging naisambit ni Sean sa akin. Anong klaseng regalo ba ang binigay mo sa akin Sean! Pilit akong itinatayo ni Sean hangang siya na itong naupo sa harapan ko. Kahit nga binawi ko na ang mga kamay ko sa kanya..“What's wrong?”Hahaha. Matatawa ka na lang sa tanong niya.Wala ka bang kailangan na aminin sa akin Sean?Sa inis kong hinampas siya. Hangang sa nahuli niya ang kamay ko. Niyakap niya ako. Tinapik tapik ang balikat ko. Ayokong mawala ang asawa ko sa akin.  Ayoko Rymalene! Akin lang siya.

((( ZHIA POV’s )))Nang magising ako, mahimbing ang tulog ni Sean. Napansin ko na iba ang suot ko. Naalala na di ako nagpalit ng damit. Sa tinamad na ako. Talagang puyat na. Pina-akyat ba ni Sean si Cecile kagabi? Nang ginising ko siya. Kasi baka na naman sinaniban siya ng kamanyakan. At si Cecile na itong… Ahhhhhhhhhh! Sabihin na niyang baliw ako. Agad siyang nagmulat.“Why?” Binitawan ko siya. Tama bang tanungin ko na may nangyari sa kanila ni Cecile? Sa napaparanoid lang talaga ako sa sinabi ni Rymalene.“Good Morning.” Yun na lang ang inalabas ng bibig ko.Bumalik siya sa pagkapikit ng mata at hinila pahiga.“My wife is crazy.” bangit niya.“Di pa ba sapat na pinahirapan mo ako kagabi?”“I-ikaw ba ang nagpalit ng damit ko?”“Who do you think else?”“Si Cecile.”“Tss. How can I do that?

 ((( ZHIA POV’s )))Dumating si Cecile para pilitin akong kumain. Bumangon ako. Para sa dinadala at wag na nga dumagdag pa sa problema.Tahimik akong kumakai. Ngunit lakas loob na akong nagtanong kay Cecile.“Saan pupunta si Sean?” Dahil kanina nakita ko ngang umalis siya kasama ang ilang tauhan niya.“Miss Zhia, kanina lang balak na ipadukot ni Master Sean sa grupo ni Hint si Rymalene. Nang pumiglas ito at marami ang taong ang nakakita. Dinugo ang kaibigan niyo. Sila Hint hinuli ng mga pulis.” Nabitiwan ko ang tinidor at kutsara.Tumulo man ang luha ko. Ngunit lakas loob kong inutos kay Cecile na ipaghanda ako ng sasakyan.“Miss Zhia.”“He needs me as a wife, Cecile.”Dumating nga ako. Walang nakapansin sa amin ni Cecile.  Kasama ko ang ilang tauhan ni Sean. 

((( ZHIA POV’s )))Natatawa ako sa sarili. Simula ng makilala ko si Sean, lagi na lang ako umiiyak.  Nasasaktan ng ganito. Ang bigat sa pakiramdam. Na ang asawa mo nabuntis ang bestfriend mo!Gusto ko sumigaw. Pero walang mangyayari. Iiyak mo lang yan Zhia. Kalma lang.Sinalubong ako ni Butler Nazi ng payong, dahil sa lakas ng ulan. Naramdaman ko muli ang takot sa kulog at kidlat. Nanindig ang balahibo ko. Saka nga ng makapasok ako, agad akong umakyat.Bumungad sa akin ang larawan namin ni Sean. Ang saya niyong dalawa. Kaya ayan, marami ang naiingit. Gustong sirain ang pamilya niyong ginagawa. Sniwitch off ko ang ilaw saka naupo ako sa sulok. Di humuhupa ang iyak kong walang humpay.Nagagalit ako kay Rymalene. Naiinis ako kay Sean. Bakit nila ito ginawa sa akin?! Wala kang magagawa Zhia… Kund tangapin ang lahat ng ito. Matagal man, pero kailangang tangapin. Para sa pangako na binitiwan mo kay Sean. Napatiti

(Zhia POV)“I don't want to see you hurt like this Zhia. Kaya nga ginagawa ko ang lahat ng paraan para patunayan sayo na di ko sinira ang tiwalang binigay mo sa akin. Listen to me. Ako ang biktima dito ni Rymalene. Ako ang dinukot at wala akong kaalam alam sa nangyari.” Di niya alam at di siya sigurado. Huminga na lang din  ako ng malalim.“Sarap sabunutan ni Rymalene no? Kung bakit nangyayari to sa ating dalawa.” malungkot na ngumiti siya sa akin.“I need your hug now, my love.” Naghihintay na nakabuka ang kanyang mga palad. Lumapit ako sa kanya, na napaluha ako. Saka niyakap ko siya. Naiyak ako sa dibdib niya.“I'm sorry.” Narinig ko na lamang sa mga salitang ayaw niyang bangitin.Forgiveness is nothing but recognizing the reality that what has happened has already happened, and there's no point in allowing it to dominate the rest of your life.“I love you so much,